İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Kargınalp isminin anlamı: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit. Kargınalp ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Kargınalp İsminin Anlamı Nedir? Kargınalp İsminin AnaliziKaryan: karanlık bir
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karis: Grace;
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karmelita: Rab `ın bağ
Kariina: bulundu
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karmit: Rab `ın bağ
Karine: övme
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karissa: Okşamak
Karima: Noble, cömert
Karnaim: boynuzları
Karakız: Esmer kız.
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karadut: Siyah renkli dut.
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karisa: çok sevgili
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karessa: çok sevgili
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Oğuzalp: Gerçekten dost olan yiğit.
Gençalp: Genç yiğit.
Baturalp: Kahraman, yiğit, cesur, bahadır kimse.
Çopuralp: Yüzü, çiçek hastalığından kalma küçük yara izleri taşıyan yiğit.
Karasal: Kara ile ilgili.
Aygutalp: Her şeye karşılık veren yiğit.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Seralp: Baş yiğit.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Kıralp: Ak saçlı ve sakallı, yaşlı yiğit.
Güneralp: Sabahın erkeninde kalkıp işe başlayan yiğit.
Erdenalp: Temiz, doğru yiğit.
Yazganalp: Yazarlık yapan yiğit.
Dündaralp: 1. Dinine bağlı yiğit. 2. T. Eski ordu düzenindeki artçı birlikte yer alan yiğit.
Binalp: Bin yiğit.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Oganalp: Güçlü yiğit.
Kareem: Cömert
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Tükelalp: Kusursuz yiğit.
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Kiçialp: Küçük yiğit.
Konguralp: Kumral yiğit.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Tekinalp: Tek ve eşsiz yiğit.
Uyguralp: Uygar, medeni yiğit.
Özgenalp: Özü geniş, rahat, sakin yiğit.
Usalp: Akıllı yiğit.
Tuncalp: Tunç gibi güçlü, kuvvetli yiğit.
Tanalp: Şafak gibi aydınlık yiğit.
Özalp: Özünde yiğit olan kimse.
Işıkalp: Aydın, ileri görüşlü yiğit.
Ergunalp: Hızlı, çevik yiğit.
Turalp: Genç, delikanlı yiğit.
Süalp: Güçlü, yiğit asker.
Uzalp: İyi, temiz, akıllı, anlayışlı yiğit.
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Alp: Yiğit, soylu, kahraman Türkçe adlarda bazen başa ya da sona da konulan ek
Karaşın: Esmer.
Yağızalp: Esmer, güçlü yiğit.
Dikalp: Sert, aksi yiğit.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Denizalp: Yiğit denizci.
Kartay: Yaşlı, pir.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Sanalp: Ünlü, meşhur yiğit.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Edgüalp: İyi yiğit.
Tezalp: Çabuk, hızlı yiğit.
Günalp: Güneş gibi aydınlım ve ışık saçan yiğit.
Ulualp: Çok erdemli, yüce yiğit.
Sonalp: Sonuncu, son doğan yiğit.
Çetinalp: Sert, inatçı yiğit.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Karim: cömert
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Karasu: Ağır akan su.
Sarıalp: Sarışın yiğit.
Erdemalp: Erdemli yiğit.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Sönmezalp: Parlaklığını, ışığını hiç yitirmez, her zaman canlı olan yiğit.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Durualp: Özü temiz yiğit.
Karatün: Karanlık gece.
Karacan: Esmer kimse.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Saltukalp: Özgür yiğit.
Mengüalp: Ölümsüz yiğit.
Yağınalp: Hareketli yiğit.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Bayrualp: Eskiden beri yiğit olan kimse.
Bayduralp: Güçlü, kuvvetli, cesur olan yiğit.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Şanalp: Ünlü, şanlı, tanınmış yiğit kimse.
Girayalp: Hükümdar yiğit.
Aykutalp: Ay gibi uğurlu olan yiğit.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Tengizalp: bk. Denizalp
Calp: Güçlü, kuvvetli, gayretli.
Tokalp: Doymuş, gözü tok yiğit.
Yücealp: Büyük, ulu yiğit.
Sunalp: Güçlü, etkili yiğit.
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Koralp: Ateşli, canlı, hareketli yiğit.
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Buyrukalp: Buyruk veren yiğit.
Hanalp: Yiğit, cesur hükümdar.
Gökmenalp: Sarışın, mavi gözlü yiğit.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Girginalp: Herkesle çok çabuk yakınlık kuran, her işe girişen, sokulgan yiğit.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.