İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Kargınalp isminin anlamı: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit. Kargınalp ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Kargınalp İsminin Anlamı Nedir? Kargınalp İsminin AnaliziKarmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karmit: Rab `ın bağ
Karine: övme
Karima: Noble, cömert
Karadut: Siyah renkli dut.
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Kariina: bulundu
Karessa: çok sevgili
Karakız: Esmer kız.
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karisa: çok sevgili
Karmelita: Rab `ın bağ
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karnaim: boynuzları
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karissa: Okşamak
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Karyan: karanlık bir
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karis: Grace;
Karacan: Esmer kimse.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Tuncalp: Tunç gibi güçlü, kuvvetli yiğit.
Karim: cömert
Sanalp: Ünlü, meşhur yiğit.
Hasanalp: Güzel yiğit.
Oğanalp: Güçlü yiğit. - bk. Oganalp
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Uyguralp: Uygar, medeni yiğit.
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Mengüalp: Ölümsüz yiğit.
Kiçialp: Küçük yiğit.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Temizalp: İyi ahlaklı yiğit.
Akınalp: Akın yapan yiğit. Yiğit.
Süalp: Güçlü, yiğit asker.
Uyaralp: Boyun eğen, uysal, nazik yiğit.
Oyalp: Görüş, düşünce sahibi yiğit.
Sunalp: Güçlü, etkili yiğit.
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Tüzünalp: Yumuşak başlı, asil, sakin yiğit.
Oğuzalp: Gerçekten dost olan yiğit.
Karlık: Kar kuyusu.
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Erenalp: Deneyimli, akıllı kimse.
Bilgealp: Bilgili yiğit.
Yavuzalp: Cesur, güçlü yiğit.
Saltukalp: Özgür yiğit.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Calp: Güçlü, kuvvetli, gayretli.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Karluk: Türk boylarından biri.
Toralp: Gururlu yiğit.
Orgünalp: Ateş gibi kırmızı renkli güneşin olduğu gün doğan yiğit.
Acunalp: Dünyaca tanınmış yiğit.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Ünalp: Tanınmış, ünlü yiğit.
Yayalp: Sert, kuvvetli yiğit.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Uzalp: İyi, temiz, akıllı, anlayışlı yiğit.
Özgenalp: Özü geniş, rahat, sakin yiğit.
Sonalp: Sonuncu, son doğan yiğit.
Çetinalp: Sert, inatçı yiğit.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Gücalp: Güçlükleri yenen yiğit. bk. Güçalp
Kartay: Yaşlı, pir.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Boranalp: Cesur, çevik yiğit.
Soyalp: Yiğit soydan gelen kimse.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Sunguralp: Soğukkanlı ve doğan gibi güçlü yiğit.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Dündaralp: 1. Dinine bağlı yiğit. 2. T. Eski ordu düzenindeki artçı birlikte yer alan yiğit.
Kayraalp: İyiliksever yiğit.
Kınalp: Kın-alp.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Ozanalp: Şakacı, tatlı dilli, şiir söyleyen yiğit.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Konuralp: Gururlu, kibirli yiğit kimse.
Alanalp: Ülke alan, fetheden, fatih
Karmel: Bağ
Karasal: Kara ile ilgili.
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Enginalp: İyi, güzel, değerli, yiğit.
Karpos: Kâr
Tekalp: Eşsiz, benzersiz yiğit.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Kutalp: Kutlu ve uğurlu yiğit.
Okanalp: Anlayışlı yiğit.
Demiralp: Güçlü, kuvvetli, sert, yiğit kimse.
Canalp: Özünde yiğitlik, güçlülük olan kimse.
Baturalp: Kahraman, yiğit, cesur, bahadır kimse.
Karındaş: Kardeş.
Karsten: İsa şöyle bir
Uralp: Kentli yiğit.
Bayrualp: Eskiden beri yiğit olan kimse.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Sebükalp: Hızlı, atak yiğit.
Yağızalp: Esmer, güçlü yiğit.
Ülgenalp: Yüce, ulu yiğit.
Aygutalp: Her şeye karşılık veren yiğit.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Sarıalp: Sarışın yiğit.
Yücealp: Büyük, ulu yiğit.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Hunalp: Savaşçı yiğit.
Turalp: Genç, delikanlı yiğit.