İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karissa: Okşamak

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Kariina: bulundu

Karmit: Rab `ın bağ

Karakız: Esmer kız.

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Ilgın: Akdeniz bölgesinde yetişen bir tür ağaç

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karima: Noble, cömert

Karyan: karanlık bir

Karine: övme

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karmelita: Rab `ın bağ

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karisa: çok sevgili

Karessa: çok sevgili

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karnaim: boynuzları

Karis: Grace;

Karadut: Siyah renkli dut.

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Bu listede Kargın ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karatün: Karanlık gece.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karasu: Ağır akan su.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karpos: Kâr

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karluk: Türk boylarından biri.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Çıvgın: 1. Rüzgâr ve karla karışık yağan yağmur. 2. Ağacın verdiği yeni sürgün, filiz.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karaşın: Esmer.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Algın: Güçlü, iyi, güzel, sıcakkanlı, sevimli. Sevdalı, âşık, vurgun. Hızlı akan su. Cılız, zayıf.

Karatekin: Esmer kimse.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Angın: Tanınmış, ünlü.

Karmel: Bağ

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karlık: Kar kuyusu.

Kızgın: 1. Çok ısınmış, ısıtılmış. 2. Kızmış olan, öfkeli.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Argın: Yorgun, bitkin, zayıf.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karim: cömert

Kartay: Yaşlı, pir.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karaduman: Siyah duman.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Sıngın: Ürkek, çekinen.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Yalgın: 1. Serap, ılgın. 2. Alev.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karacan: Esmer kimse.

Sılgın: 1. Kırık dökük. 2. Dağınık. 3. Sıkıntılı, kederli. 4. Çekingen, gözü korkmuş.

Karlu: Karlı.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Vargın: Ulaşan, isteğine erişen.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karındaş: Kardeş.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karsten: İsa şöyle bir

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Kareem: Cömert

Karasal: Kara ile ilgili.

Bu listede Kargın ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha