İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karnaim: boynuzları

Karine: övme

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karisa: çok sevgili

Kariina: bulundu

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karyan: karanlık bir

Karima: Noble, cömert

Karakız: Esmer kız.

Karissa: Okşamak

Karadut: Siyah renkli dut.

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karessa: çok sevgili

Karmelita: Rab `ın bağ

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karis: Grace;

Ilgın: Akdeniz bölgesinde yetişen bir tür ağaç

Karmit: Rab `ın bağ

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Bu listede Kargın ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karim: cömert

Karaşın: Esmer.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karındaş: Kardeş.

Karatekin: Esmer kimse.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Sılgın: 1. Kırık dökük. 2. Dağınık. 3. Sıkıntılı, kederli. 4. Çekingen, gözü korkmuş.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karatün: Karanlık gece.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Kareem: Cömert

Karlık: Kar kuyusu.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karaduman: Siyah duman.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karacan: Esmer kimse.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Yalgın: 1. Serap, ılgın. 2. Alev.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karasu: Ağır akan su.

Sıngın: Ürkek, çekinen.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Algın: Güçlü, iyi, güzel, sıcakkanlı, sevimli. Sevdalı, âşık, vurgun. Hızlı akan su. Cılız, zayıf.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karlu: Karlı.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Vargın: Ulaşan, isteğine erişen.

Argın: Yorgun, bitkin, zayıf.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karpos: Kâr

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karsten: İsa şöyle bir

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Kızgın: 1. Çok ısınmış, ısıtılmış. 2. Kızmış olan, öfkeli.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Çıvgın: 1. Rüzgâr ve karla karışık yağan yağmur. 2. Ağacın verdiği yeni sürgün, filiz.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karmel: Bağ

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Angın: Tanınmış, ünlü.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Bu listede Kargın ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha