İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karis: Grace;

Karadut: Siyah renkli dut.

Karine: övme

Kariina: bulundu

Karessa: çok sevgili

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karakız: Esmer kız.

Karmit: Rab `ın bağ

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karnaim: boynuzları

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Ilgın: Akdeniz bölgesinde yetişen bir tür ağaç

Karissa: Okşamak

Karmelita: Rab `ın bağ

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karima: Noble, cömert

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karyan: karanlık bir

Karisa: çok sevgili

Bu listede Kargın ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Kareem: Cömert

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Kızgın: 1. Çok ısınmış, ısıtılmış. 2. Kızmış olan, öfkeli.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karasu: Ağır akan su.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Angın: Tanınmış, ünlü.

Sılgın: 1. Kırık dökük. 2. Dağınık. 3. Sıkıntılı, kederli. 4. Çekingen, gözü korkmuş.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Yalgın: 1. Serap, ılgın. 2. Alev.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Çıvgın: 1. Rüzgâr ve karla karışık yağan yağmur. 2. Ağacın verdiği yeni sürgün, filiz.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Sıngın: Ürkek, çekinen.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karatün: Karanlık gece.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Algın: Güçlü, iyi, güzel, sıcakkanlı, sevimli. Sevdalı, âşık, vurgun. Hızlı akan su. Cılız, zayıf.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karpos: Kâr

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karmel: Bağ

Vargın: Ulaşan, isteğine erişen.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karındaş: Kardeş.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karlık: Kar kuyusu.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karlu: Karlı.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karaşın: Esmer.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karacan: Esmer kimse.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Argın: Yorgun, bitkin, zayıf.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karsten: İsa şöyle bir

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karaduman: Siyah duman.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karim: cömert

Karatekin: Esmer kimse.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karluk: Türk boylarından biri.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Bu listede Kargın ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha