İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karmit: Rab `ın bağ

Karakız: Esmer kız.

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karyan: karanlık bir

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Kariina: bulundu

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karessa: çok sevgili

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karima: Noble, cömert

Karisa: çok sevgili

Karnaim: boynuzları

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karmelita: Rab `ın bağ

Ilgın: Akdeniz bölgesinde yetişen bir tür ağaç

Karissa: Okşamak

Karine: övme

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karadut: Siyah renkli dut.

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karis: Grace;

Bu listede Kargın ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karsten: İsa şöyle bir

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Çıvgın: 1. Rüzgâr ve karla karışık yağan yağmur. 2. Ağacın verdiği yeni sürgün, filiz.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Kareem: Cömert

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karındaş: Kardeş.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Sılgın: 1. Kırık dökük. 2. Dağınık. 3. Sıkıntılı, kederli. 4. Çekingen, gözü korkmuş.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Vargın: Ulaşan, isteğine erişen.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karaşın: Esmer.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karacan: Esmer kimse.

Sıngın: Ürkek, çekinen.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Algın: Güçlü, iyi, güzel, sıcakkanlı, sevimli. Sevdalı, âşık, vurgun. Hızlı akan su. Cılız, zayıf.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Kızgın: 1. Çok ısınmış, ısıtılmış. 2. Kızmış olan, öfkeli.

Karmel: Bağ

Karlık: Kar kuyusu.

Angın: Tanınmış, ünlü.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karatün: Karanlık gece.

Argın: Yorgun, bitkin, zayıf.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karpos: Kâr

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karasu: Ağır akan su.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Yalgın: 1. Serap, ılgın. 2. Alev.

Karim: cömert

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karaduman: Siyah duman.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karlu: Karlı.

Karatekin: Esmer kimse.

Bu listede Kargın ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha