İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karadut: Siyah renkli dut.

Karyan: karanlık bir

Karima: Noble, cömert

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karissa: Okşamak

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karine: övme

Karmelita: Rab `ın bağ

Karessa: çok sevgili

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Kariina: bulundu

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karmit: Rab `ın bağ

Karakız: Esmer kız.

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karis: Grace;

Karnaim: boynuzları

Karisa: çok sevgili

Bu listede Kargı ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karatekin: Esmer kimse.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karim: cömert

Karındaş: Kardeş.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karmel: Bağ

Karaşın: Esmer.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karatün: Karanlık gece.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Kareem: Cömert

Karpos: Kâr

Karaduman: Siyah duman.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karacan: Esmer kimse.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karlu: Karlı.

Karasu: Ağır akan su.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karsten: İsa şöyle bir

Yargı: 1. Hüküm, muhakeme. 2. Adalet.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karlık: Kar kuyusu.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Bu listede Kargı ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha