İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karisa: çok sevgili

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karis: Grace;

Kariina: bulundu

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karine: övme

Karmelita: Rab `ın bağ

Karakız: Esmer kız.

Karissa: Okşamak

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karima: Noble, cömert

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karadut: Siyah renkli dut.

Karnaim: boynuzları

Karyan: karanlık bir

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karessa: çok sevgili

Karmit: Rab `ın bağ

Bu listede Kardeş ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karındaş: Kardeş.

Karluk: Türk boylarından biri.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karmel: Bağ

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karpos: Kâr

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karasu: Ağır akan su.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karsten: İsa şöyle bir

Gündeş: AYnı günde doğan.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Öndeş: Yol gösteren, rehber, kılavuz.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karacan: Esmer kimse.

Karatün: Karanlık gece.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karaşın: Esmer.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Kareem: Cömert

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Gönüldeş: Aynı düşünceleri paylaşan, birbirini seven kimseler.

Karaduman: Siyah duman.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karim: cömert

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karlu: Karlı.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karatekin: Esmer kimse.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Bendeş: Eş, benzer.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karlık: Kar kuyusu.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Bu listede Kardeş ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha