İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Matxalen: Kulenin

Yükselen: Yükseklere çıkan, yücelen, ilerleyen.

Karmelita: Rab `ın bağ

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karessa: çok sevgili

Kariina: bulundu

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karis: Grace;

Karnaim: boynuzları

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Helen: Grek (Eski Yunanlı). hēlēnē, hēlios (güneş) ile bağlantılı olabilir.

Gülen: Güleç yüzlü

Tülen: İlk kez çocuk doğuran genç kadın.

Aybelen: Dağ ve dağ eteklerini aydınlatan ay ışığı. Ay ışığının aydınlattığı ıssız yerler. Ay ve Belen isimlerinin birleşmesi ile oluşan isim. Bkz: Belen

Özlen: Görülmek istenilen ol, hasreti çekilen ol

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karima: Noble, cömert

Maialen: Kulenin

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Ayselen: İyi haber.

Nurselen: Çokça aydınlık, parlaklık.

Çilen: 1. Hafif yağan yağmur, çisenti. 2. Suyun derin olmayan yeri.

Karmit: Rab `ın bağ

Karine: övme

Karyan: karanlık bir

Gökselen: Mavi gözlü, varlıklı kimse.

Karakız: Esmer kız.

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karisa: çok sevgili

Sevilen: Sevgi duyulan, beğenilen kimse.

Madalen: Kulenin

Belen: Dağ beli, dağın aşılacak yeri, dağlık yer. Akdeniz bölgesinde İskenderun´da Suriye´nin Kuzeye ulaşan büyük yolun Amanos dağlarım aştığı geçit üzerinde bulunan kasaba. - Erkek ve kadın adı ola­rak kullanılır. Dağlık, sarp yer. Sırt, bayır, yamaç, dağ eteği. Yüksek, dağlık yerlerde görülen düzlük. Issız yer.

Karissa: Okşamak

Karadut: Siyah renkli dut.

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Bu listede Kardelen ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karsten: İsa şöyle bir

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Melen: İşlenmemiş, kıraç toprak.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karlık: Kar kuyusu.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Dağdelen: Dağları delen, çok kararlı ve çalışkan kimse.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Ünlen: "Ün kazan, meşhur ol" anlamında kullanılan bir ad.

Karasu: Ağır akan su.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Ölen: 1. Çiçek açmış çayır. 2. Şarkı. 3. Sulak arazi. 4. Nemli, yaş.

Tepedelen: Yalçın kayalar üstüne yapılmış şato.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karmel: Bağ

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karpos: Kâr

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Demirdelen: Demiri delecek güçte olan kimse.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karlu: Karlı.

Kareem: Cömert

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Derlen: "Düzgün bir biçimde toplan, düzenli ol" anlamında kullanılan bir söz.

Alen: Saygınlık, başarı. (Kaynak Bilinmiyor)

Karaduman: Siyah duman.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Çelen: Yakışıklı, saçak, akıllı

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Şenlen: "Neşelen, mutlu ol" anlamında kullanılan bir ad.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karim: cömert

Yelen: 1. Arzu, istek. 2. Fırtına.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karaşın: Esmer.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karatün: Karanlık gece.

Karatekin: Esmer kimse.

Karacan: Esmer kimse.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karındaş: Kardeş.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Bu listede Kardelen ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha