İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karessa: çok sevgili

Karakız: Esmer kız.

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karine: övme

Gülen: Güleç yüzlü

Nurselen: Çokça aydınlık, parlaklık.

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karmelita: Rab `ın bağ

Yükselen: Yükseklere çıkan, yücelen, ilerleyen.

Çilen: 1. Hafif yağan yağmur, çisenti. 2. Suyun derin olmayan yeri.

Matxalen: Kulenin

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karis: Grace;

Belen: Dağ beli, dağın aşılacak yeri, dağlık yer. Akdeniz bölgesinde İskenderun´da Suriye´nin Kuzeye ulaşan büyük yolun Amanos dağlarım aştığı geçit üzerinde bulunan kasaba. - Erkek ve kadın adı ola­rak kullanılır. Dağlık, sarp yer. Sırt, bayır, yamaç, dağ eteği. Yüksek, dağlık yerlerde görülen düzlük. Issız yer.

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karmit: Rab `ın bağ

Karissa: Okşamak

Karnaim: boynuzları

Tülen: İlk kez çocuk doğuran genç kadın.

Helen: Grek (Eski Yunanlı). hēlēnē, hēlios (güneş) ile bağlantılı olabilir.

Karadut: Siyah renkli dut.

Kariina: bulundu

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Özlen: Görülmek istenilen ol, hasreti çekilen ol

Madalen: Kulenin

Aybelen: Dağ ve dağ eteklerini aydınlatan ay ışığı. Ay ışığının aydınlattığı ıssız yerler. Ay ve Belen isimlerinin birleşmesi ile oluşan isim. Bkz: Belen

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karima: Noble, cömert

Maialen: Kulenin

Ayselen: İyi haber.

Gökselen: Mavi gözlü, varlıklı kimse.

Karyan: karanlık bir

Karisa: çok sevgili

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Sevilen: Sevgi duyulan, beğenilen kimse.

Bu listede Kardelen ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karacan: Esmer kimse.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Alen: Saygınlık, başarı. (Kaynak Bilinmiyor)

Karatün: Karanlık gece.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Tepedelen: Yalçın kayalar üstüne yapılmış şato.

Ünlen: "Ün kazan, meşhur ol" anlamında kullanılan bir ad.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Dağdelen: Dağları delen, çok kararlı ve çalışkan kimse.

Karmel: Bağ

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karatekin: Esmer kimse.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Ölen: 1. Çiçek açmış çayır. 2. Şarkı. 3. Sulak arazi. 4. Nemli, yaş.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karpos: Kâr

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karlu: Karlı.

Karındaş: Kardeş.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karaşın: Esmer.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Derlen: "Düzgün bir biçimde toplan, düzenli ol" anlamında kullanılan bir söz.

Şenlen: "Neşelen, mutlu ol" anlamında kullanılan bir ad.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Çelen: Yakışıklı, saçak, akıllı

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karlık: Kar kuyusu.

Melen: İşlenmemiş, kıraç toprak.

Karsten: İsa şöyle bir

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karluk: Türk boylarından biri.

Demirdelen: Demiri delecek güçte olan kimse.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karasal: Kara ile ilgili.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kareem: Cömert

Karim: cömert

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karaduman: Siyah duman.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karasu: Ağır akan su.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Yelen: 1. Arzu, istek. 2. Fırtına.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Bu listede Kardelen ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha