İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Maialen: Kulenin

Kariina: bulundu

Gökselen: Mavi gözlü, varlıklı kimse.

Karima: Noble, cömert

Ayselen: İyi haber.

Belen: Dağ beli, dağın aşılacak yeri, dağlık yer. Akdeniz bölgesinde İskenderun´da Suriye´nin Kuzeye ulaşan büyük yolun Amanos dağlarım aştığı geçit üzerinde bulunan kasaba. - Erkek ve kadın adı ola­rak kullanılır. Dağlık, sarp yer. Sırt, bayır, yamaç, dağ eteği. Yüksek, dağlık yerlerde görülen düzlük. Issız yer.

Çilen: 1. Hafif yağan yağmur, çisenti. 2. Suyun derin olmayan yeri.

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karmit: Rab `ın bağ

Yükselen: Yükseklere çıkan, yücelen, ilerleyen.

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karisa: çok sevgili

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Gülen: Güleç yüzlü

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karakız: Esmer kız.

Madalen: Kulenin

Tülen: İlk kez çocuk doğuran genç kadın.

Karnaim: boynuzları

Karyan: karanlık bir

Karissa: Okşamak

Karis: Grace;

Sevilen: Sevgi duyulan, beğenilen kimse.

Karessa: çok sevgili

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Nurselen: Çokça aydınlık, parlaklık.

Karadut: Siyah renkli dut.

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Helen: Grek (Eski Yunanlı). hēlēnē, hēlios (güneş) ile bağlantılı olabilir.

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karine: övme

Matxalen: Kulenin

Özlen: Görülmek istenilen ol, hasreti çekilen ol

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Aybelen: Dağ ve dağ eteklerini aydınlatan ay ışığı. Ay ışığının aydınlattığı ıssız yerler. Ay ve Belen isimlerinin birleşmesi ile oluşan isim. Bkz: Belen

Karmelita: Rab `ın bağ

Bu listede Kardelen ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karlu: Karlı.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Demirdelen: Demiri delecek güçte olan kimse.

Karaşın: Esmer.

Kareem: Cömert

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Tepedelen: Yalçın kayalar üstüne yapılmış şato.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karatekin: Esmer kimse.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Dağdelen: Dağları delen, çok kararlı ve çalışkan kimse.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Ölen: 1. Çiçek açmış çayır. 2. Şarkı. 3. Sulak arazi. 4. Nemli, yaş.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Çelen: Yakışıklı, saçak, akıllı

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Ünlen: "Ün kazan, meşhur ol" anlamında kullanılan bir ad.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Kartay: Yaşlı, pir.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karluk: Türk boylarından biri.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karaduman: Siyah duman.

Melen: İşlenmemiş, kıraç toprak.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karatün: Karanlık gece.

Karsten: İsa şöyle bir

Derlen: "Düzgün bir biçimde toplan, düzenli ol" anlamında kullanılan bir söz.

Karacan: Esmer kimse.

Karasu: Ağır akan su.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karmel: Bağ

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Şenlen: "Neşelen, mutlu ol" anlamında kullanılan bir ad.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Alen: Saygınlık, başarı. (Kaynak Bilinmiyor)

Karim: cömert

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karpos: Kâr

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Yelen: 1. Arzu, istek. 2. Fırtına.

Karındaş: Kardeş.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karlık: Kar kuyusu.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Bu listede Kardelen ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha