İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karessa: çok sevgili

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karnaim: boynuzları

Nurselen: Çokça aydınlık, parlaklık.

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Sevilen: Sevgi duyulan, beğenilen kimse.

Karissa: Okşamak

Ayselen: İyi haber.

Karmelita: Rab `ın bağ

Belen: Dağ beli, dağın aşılacak yeri, dağlık yer. Akdeniz bölgesinde İskenderun´da Suriye´nin Kuzeye ulaşan büyük yolun Amanos dağlarım aştığı geçit üzerinde bulunan kasaba. - Erkek ve kadın adı ola­rak kullanılır. Dağlık, sarp yer. Sırt, bayır, yamaç, dağ eteği. Yüksek, dağlık yerlerde görülen düzlük. Issız yer.

Maialen: Kulenin

Kariina: bulundu

Karima: Noble, cömert

Matxalen: Kulenin

Gökselen: Mavi gözlü, varlıklı kimse.

Tülen: İlk kez çocuk doğuran genç kadın.

Gülen: Güleç yüzlü

Karmit: Rab `ın bağ

Karyan: karanlık bir

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karakız: Esmer kız.

Karine: övme

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Özlen: Görülmek istenilen ol, hasreti çekilen ol

Madalen: Kulenin

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Yükselen: Yükseklere çıkan, yücelen, ilerleyen.

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Helen: Grek (Eski Yunanlı). hēlēnē, hēlios (güneş) ile bağlantılı olabilir.

Karis: Grace;

Çilen: 1. Hafif yağan yağmur, çisenti. 2. Suyun derin olmayan yeri.

Karadut: Siyah renkli dut.

Karisa: çok sevgili

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Aybelen: Dağ ve dağ eteklerini aydınlatan ay ışığı. Ay ışığının aydınlattığı ıssız yerler. Ay ve Belen isimlerinin birleşmesi ile oluşan isim. Bkz: Belen

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Bu listede Kardelen ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Melen: İşlenmemiş, kıraç toprak.

Karacan: Esmer kimse.

Karlık: Kar kuyusu.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Ölen: 1. Çiçek açmış çayır. 2. Şarkı. 3. Sulak arazi. 4. Nemli, yaş.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karsten: İsa şöyle bir

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karpos: Kâr

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Şenlen: "Neşelen, mutlu ol" anlamında kullanılan bir ad.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karaşın: Esmer.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karındaş: Kardeş.

Karlu: Karlı.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Demirdelen: Demiri delecek güçte olan kimse.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Tepedelen: Yalçın kayalar üstüne yapılmış şato.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karmel: Bağ

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Ünlen: "Ün kazan, meşhur ol" anlamında kullanılan bir ad.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Çelen: Yakışıklı, saçak, akıllı

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Yelen: 1. Arzu, istek. 2. Fırtına.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Dağdelen: Dağları delen, çok kararlı ve çalışkan kimse.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karim: cömert

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Alen: Saygınlık, başarı. (Kaynak Bilinmiyor)

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Derlen: "Düzgün bir biçimde toplan, düzenli ol" anlamında kullanılan bir söz.

Karatün: Karanlık gece.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karasu: Ağır akan su.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Kareem: Cömert

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karatekin: Esmer kimse.

Karaduman: Siyah duman.

Bu listede Kardelen ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha