İsim Arama

Uyumlu İsim Arama

İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karayel İsmine Uygun İsimler

Karayel isminin anlamı: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel. Karayel ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.

Karayel İsminin Anlamı Nedir? Karayel İsminin Analizi

Karayel İsmiyle Uyumlu Kız İsimleri

Karmit: Rab `ın bağ

Karessa: çok sevgili

Karine: övme

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karyan: karanlık bir

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karima: Noble, cömert

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karakız: Esmer kız.

Karis: Grace;

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karisa: çok sevgili

Karadut: Siyah renkli dut.

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Kariina: bulundu

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karnaim: boynuzları

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karmelita: Rab `ın bağ

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Tanyel: Şafak vakti esen rüzgâr. - bk. Tanyeli

Karissa: Okşamak


Bu listede Karayel ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karayel İsmiyle Uyumlu Erkek İsimleri

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karmel: Bağ

Karaduman: Siyah duman.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karlık: Kar kuyusu.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karacan: Esmer kimse.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karsten: İsa şöyle bir

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karındaş: Kardeş.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karasal: Kara ile ilgili.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karaşın: Esmer.

Karasu: Ağır akan su.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Daniyel: Tanrı benim yargıçtır

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Akyel: Güneyden esen rüzgâr, lodos.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karim: cömert

Karlu: Karlı.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karatün: Karanlık gece.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Kareem: Cömert

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karatekin: Esmer kimse.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Yel: Esinti, rüzgâr.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karpos: Kâr

Bozyel: Yağmur getiren lodos rüzgârı.


Bu listede Karayel ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.