İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karima: Noble, cömert

Karessa: çok sevgili

Karmit: Rab `ın bağ

Karisa: çok sevgili

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karakız: Esmer kız.

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karadut: Siyah renkli dut.

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karmelita: Rab `ın bağ

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karine: övme

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karnaim: boynuzları

Karissa: Okşamak

Karyan: karanlık bir

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Tanyel: Şafak vakti esen rüzgâr. - bk. Tanyeli

Karis: Grace;

Kariina: bulundu

Bu listede Karayel ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karaduman: Siyah duman.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karasu: Ağır akan su.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karatekin: Esmer kimse.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karpos: Kâr

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Daniyel: Tanrı benim yargıçtır

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karsten: İsa şöyle bir

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karaşın: Esmer.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Akyel: Güneyden esen rüzgâr, lodos.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karatün: Karanlık gece.

Bozyel: Yağmur getiren lodos rüzgârı.

Karlu: Karlı.

Karlık: Kar kuyusu.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Yel: Esinti, rüzgâr.

Kareem: Cömert

Karındaş: Kardeş.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karim: cömert

Karmel: Bağ

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karacan: Esmer kimse.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Bu listede Karayel ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha