İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karisa: çok sevgili

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karis: Grace;

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Kariina: bulundu

Karnaim: boynuzları

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karima: Noble, cömert

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karyan: karanlık bir

Karmelita: Rab `ın bağ

Karissa: Okşamak

Karine: övme

Karadut: Siyah renkli dut.

Karessa: çok sevgili

Karmit: Rab `ın bağ

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karakız: Esmer kız.

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Bu listede Karayağız ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Kareem: Cömert

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karim: cömert

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karaşın: Esmer.

Karaduman: Siyah duman.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karlu: Karlı.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Yağız: 1. Esmer. 2. Doru. 3. Yiğit. 4. Bakımlı hayvan.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karasu: Ağır akan su.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karsten: İsa şöyle bir

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karındaş: Kardeş.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karpos: Kâr

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karmel: Bağ

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karlık: Kar kuyusu.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karatekin: Esmer kimse.

Karatün: Karanlık gece.

Karacan: Esmer kimse.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Bu listede Karayağız ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha