İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karissa: Okşamak

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karmelita: Rab `ın bağ

Karis: Grace;

Karima: Noble, cömert

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karadut: Siyah renkli dut.

Karessa: çok sevgili

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Kariina: bulundu

Karakız: Esmer kız.

Karisa: çok sevgili

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karmit: Rab `ın bağ

Karine: övme

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karyan: karanlık bir

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karnaim: boynuzları

Bu listede Karayağız ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karındaş: Kardeş.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karlu: Karlı.

Karim: cömert

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karpos: Kâr

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karatün: Karanlık gece.

Karsten: İsa şöyle bir

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karaşın: Esmer.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karasu: Ağır akan su.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Yağız: 1. Esmer. 2. Doru. 3. Yiğit. 4. Bakımlı hayvan.

Kareem: Cömert

Karmel: Bağ

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karaduman: Siyah duman.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karatekin: Esmer kimse.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karlık: Kar kuyusu.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karacan: Esmer kimse.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Bu listede Karayağız ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha