İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Pütün: Olgun, yetkin.

Karakız: Esmer kız.

Karmit: Rab `ın bağ

Karine: övme

Karisa: çok sevgili

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karyan: karanlık bir

Neptün: Güneşe yakınlığı bakımından sekizinci olan gezegen.

Karissa: Okşamak

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karis: Grace;

Tün: Gece.

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Kariina: bulundu

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karessa: çok sevgili

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karmelita: Rab `ın bağ

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karadut: Siyah renkli dut.

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karima: Noble, cömert

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karnaim: boynuzları

Bu listede Karatün ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Ertün: Akşam, gecenin başlangıcı.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karaduman: Siyah duman.

Kareem: Cömert

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Erüstün: Üstün erkek.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Ötün: Yalvarma, dileme, isteme.

Karsten: İsa şöyle bir

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karatekin: Esmer kimse.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karlık: Kar kuyusu.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karındaş: Kardeş.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karaşın: Esmer.

Aytün: Ay ve gece.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Üstün: 1. Benzerlerine göre daha yüksek bir düzeyde olan, onları geride bırakan. 2. Yenen, galip gelen. 3. Sayıca çok, fazla.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karpos: Kâr

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karlu: Karlı.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Eliüstün: Başkalarından üstün olan kimse.

Karacan: Esmer kimse.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karim: cömert

Kartay: Yaşlı, pir.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karatün: Karanlık gece.

Karasu: Ağır akan su.

Karmel: Bağ

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Bu listede Karatün ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha