İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karadut: Siyah renkli dut.

Karima: Noble, cömert

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karmelita: Rab `ın bağ

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karisa: çok sevgili

Karmit: Rab `ın bağ

Karessa: çok sevgili

Tün: Gece.

Karine: övme

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Pütün: Olgun, yetkin.

Kariina: bulundu

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karissa: Okşamak

Karis: Grace;

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karakız: Esmer kız.

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karyan: karanlık bir

Neptün: Güneşe yakınlığı bakımından sekizinci olan gezegen.

Karnaim: boynuzları

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Bu listede Karatün ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karatün: Karanlık gece.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Üstün: 1. Benzerlerine göre daha yüksek bir düzeyde olan, onları geride bırakan. 2. Yenen, galip gelen. 3. Sayıca çok, fazla.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karındaş: Kardeş.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Eliüstün: Başkalarından üstün olan kimse.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karaduman: Siyah duman.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karpos: Kâr

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karsten: İsa şöyle bir

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Erüstün: Üstün erkek.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karlık: Kar kuyusu.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karaşın: Esmer.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karlu: Karlı.

Ertün: Akşam, gecenin başlangıcı.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karatekin: Esmer kimse.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karacan: Esmer kimse.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karmel: Bağ

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karim: cömert

Karasu: Ağır akan su.

Ötün: Yalvarma, dileme, isteme.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Aytün: Ay ve gece.

Kareem: Cömert

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Bu listede Karatün ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha