İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karyan: karanlık bir

Tün: Gece.

Pütün: Olgun, yetkin.

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karakız: Esmer kız.

Neptün: Güneşe yakınlığı bakımından sekizinci olan gezegen.

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karadut: Siyah renkli dut.

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karima: Noble, cömert

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karisa: çok sevgili

Karine: övme

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karnaim: boynuzları

Karessa: çok sevgili

Karissa: Okşamak

Karmit: Rab `ın bağ

Kariina: bulundu

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karis: Grace;

Karmelita: Rab `ın bağ

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Bu listede Karatün ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Erüstün: Üstün erkek.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Kareem: Cömert

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karaduman: Siyah duman.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karatekin: Esmer kimse.

Karatün: Karanlık gece.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karim: cömert

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Eliüstün: Başkalarından üstün olan kimse.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karmel: Bağ

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karpos: Kâr

Karlık: Kar kuyusu.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Üstün: 1. Benzerlerine göre daha yüksek bir düzeyde olan, onları geride bırakan. 2. Yenen, galip gelen. 3. Sayıca çok, fazla.

Ötün: Yalvarma, dileme, isteme.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karsten: İsa şöyle bir

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Aytün: Ay ve gece.

Karındaş: Kardeş.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Ertün: Akşam, gecenin başlangıcı.

Karasu: Ağır akan su.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karacan: Esmer kimse.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karaşın: Esmer.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karlu: Karlı.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Kartay: Yaşlı, pir.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Bu listede Karatün ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha