İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karataş isminin anlamı: Siyah taş, hacerülesvet. Karataş ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karataş İsminin Anlamı Nedir? Karataş İsminin AnaliziKarissa: Okşamak
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karadut: Siyah renkli dut.
Karessa: çok sevgili
Karmit: Rab `ın bağ
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karnaim: boynuzları
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karine: övme
Karisa: çok sevgili
Karis: Grace;
Kariina: bulundu
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karyan: karanlık bir
Karmelita: Rab `ın bağ
Karakız: Esmer kız.
Karima: Noble, cömert
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Kortaş: Ateşli, canlı, hareketli kimse.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Karaşın: Esmer.
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Bengitaş: Orhun anıtları.
Örtaş: Kuvvetli, güçlü olan değerli kişi.
Biltaş: "Bil ve coşkunluk yap" anlamında kullanılan bir ad.
Karim: cömert
Elitaş: Eli taş gibi ağır ve güçlü olan kimse.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Gültaş: "Gül, eğlen, coş" anlamında kullanılan bir ad.
Boğataş: Güçlü ve kuvvetli kimse.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Artaş: Gerçeği arzulayan
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Karabudun: Esmer milletten olan.
Arıtaş: Temiz taş.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Demirtaş: Güçlü, kuvvetli, sert kimse.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Aktaş: Lüle taşı.Mermer.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Çeliktaş: Güçlü, kuvvetli kimse.
Karındaş: Kardeş.
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Karatekin: Esmer kimse.
Kocataş: Büyük taş.
Kartay: Yaşlı, pir.
Gediktaş: Ayrıcalıklı, güçlü kimse.
Öztaş: Özü taş gibi sağlam olan kimse.
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Borataş: Sağlam, kuvvetli ve fırtına gibi olan kimse.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Karacan: Esmer kimse.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Bektaş: Saygın, aziz, denk, eşit.
Temirtaş: Güçlü, kuvvetli, sert kimse. - bk. Demirtaş
Baştaş: Yaşıt, akran, kafadar, benzer.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Baytaş: Zengin ve varlıklı olan kimse.
Öntaş: Güçlü, lider olan kimse.
Kareem: Cömert
Karaduman: Siyah duman.
Karatün: Karanlık gece.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Denktaş: 1. Akran, aynı yaşta bulunan kimse, yaşıt. 2. Haktan yana olan, adil.
Sarıtaş: Güçlü, kuvvetli sarışın kimse.
Dinçtaş: Gücü ve sağlık durumu yerinde olan kimse.
Karlu: Karlı.
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Işıktaş: Aydın, ileri görüşlü kimse.
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Karmel: Bağ
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Mengütaş: Ölümsüz anıt.
Karluk: Türk boylarından biri.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Toktaş: Gözü tok sağlam yapılı ve güçlü kimse.
Karsten: İsa şöyle bir
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Ulutaş: Değerli, yüce ve güçlü kimse.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Boztaş: Sağlam ve kuvvetli olan kimse.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Diktaş: "Bir taş olsun dik, bir eser bırak" anlamında kullanılan bir ad.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Köktaş: Aynı soydan gelenlerden her biri.
Altaş: Kırmızı taş.
Yurttaş: Yurtları veya yurt duyguları aynı olanlardan her biri.
Göktaş: Gezegenlerin arasında hareket eden, tümüyle gaz durumuna geçmeden yeryüzüne ulaşan katı cisim.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
İltaş: Ülkenin sert, güçlü insanı.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Karpos: Kâr
Cantaş: Dost, arkadaş, yoldaş. bk. Candaş
Uztaş: Yetenekli, becerikli ve güçlü kimse.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.