İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karataş isminin anlamı: Siyah taş, hacerülesvet. Karataş ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karataş İsminin Anlamı Nedir? Karataş İsminin AnaliziKarakız: Esmer kız.
Karmit: Rab `ın bağ
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Karmelita: Rab `ın bağ
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karisa: çok sevgili
Karnaim: boynuzları
Karadut: Siyah renkli dut.
Karine: övme
Kariina: bulundu
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karyan: karanlık bir
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karessa: çok sevgili
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karima: Noble, cömert
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karissa: Okşamak
Karis: Grace;
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karatekin: Esmer kimse.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Elitaş: Eli taş gibi ağır ve güçlü olan kimse.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Timurtaş: bk. Demirtaş
Gültaş: "Gül, eğlen, coş" anlamında kullanılan bir ad.
Borataş: Sağlam, kuvvetli ve fırtına gibi olan kimse.
Gediktaş: Ayrıcalıklı, güçlü kimse.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Karacan: Esmer kimse.
Boztaş: Sağlam ve kuvvetli olan kimse.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Çeliktaş: Güçlü, kuvvetli kimse.
Bektaş: Saygın, aziz, denk, eşit.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Sarıtaş: Güçlü, kuvvetli sarışın kimse.
Uztaş: Yetenekli, becerikli ve güçlü kimse.
Karlu: Karlı.
Kareem: Cömert
Arıtaş: Temiz taş.
Kocataş: Büyük taş.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Temirtaş: Güçlü, kuvvetli, sert kimse. - bk. Demirtaş
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Karındaş: Kardeş.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Öntaş: Güçlü, lider olan kimse.
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Baltaş: Küçük balta.
Artaş: Gerçeği arzulayan
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Baytaş: Zengin ve varlıklı olan kimse.
Denktaş: 1. Akran, aynı yaşta bulunan kimse, yaşıt. 2. Haktan yana olan, adil.
Dinçtaş: Gücü ve sağlık durumu yerinde olan kimse.
Karasal: Kara ile ilgili.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Diktaş: "Bir taş olsun dik, bir eser bırak" anlamında kullanılan bir ad.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Köktaş: Aynı soydan gelenlerden her biri.
Mengütaş: Ölümsüz anıt.
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Bengitaş: Orhun anıtları.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Baştaş: Yaşıt, akran, kafadar, benzer.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Karsten: İsa şöyle bir
Altaş: Kırmızı taş.
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Karluk: Türk boylarından biri.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Karlık: Kar kuyusu.
Aktaş: Lüle taşı.Mermer.
Toktaş: Gözü tok sağlam yapılı ve güçlü kimse.
Işıktaş: Aydın, ileri görüşlü kimse.
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Karasu: Ağır akan su.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Karaşın: Esmer.
Kartay: Yaşlı, pir.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Karaçar: Kötü ruhlar.
İltaş: Ülkenin sert, güçlü insanı.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Karpos: Kâr
Ulutaş: Değerli, yüce ve güçlü kimse.
Karatün: Karanlık gece.
Çetintaş: Sert, inatçı kimse.
Esertaş: Sağlıklı, güçlü kimse.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Cantaş: Dost, arkadaş, yoldaş. bk. Candaş
Karaduman: Siyah duman.