İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karataş isminin anlamı: Siyah taş, hacerülesvet. Karataş ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karataş İsminin Anlamı Nedir? Karataş İsminin AnaliziKardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karessa: çok sevgili
Kariina: bulundu
Karmit: Rab `ın bağ
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karissa: Okşamak
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karyan: karanlık bir
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karima: Noble, cömert
Karis: Grace;
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karisa: çok sevgili
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karakız: Esmer kız.
Karnaim: boynuzları
Karadut: Siyah renkli dut.
Karine: övme
Karmelita: Rab `ın bağ
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Çeliktaş: Güçlü, kuvvetli kimse.
Kortaş: Ateşli, canlı, hareketli kimse.
Artaş: Gerçeği arzulayan
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Kareem: Cömert
Karlu: Karlı.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Mengütaş: Ölümsüz anıt.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Gediktaş: Ayrıcalıklı, güçlü kimse.
Altaş: Kırmızı taş.
Baltaş: Küçük balta.
Karacan: Esmer kimse.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Boztaş: Sağlam ve kuvvetli olan kimse.
Uztaş: Yetenekli, becerikli ve güçlü kimse.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Bengitaş: Orhun anıtları.
Karpos: Kâr
Karmel: Bağ
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Karlık: Kar kuyusu.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Aktaş: Lüle taşı.Mermer.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Öntaş: Güçlü, lider olan kimse.
Karasu: Ağır akan su.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Arıtaş: Temiz taş.
Kartay: Yaşlı, pir.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Esertaş: Sağlıklı, güçlü kimse.
Köktaş: Aynı soydan gelenlerden her biri.
Elitaş: Eli taş gibi ağır ve güçlü olan kimse.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Cantaş: Dost, arkadaş, yoldaş. bk. Candaş
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Ertaş: Güçlü, kuvvetli kimse.
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Timurtaş: bk. Demirtaş
Temirtaş: Güçlü, kuvvetli, sert kimse. - bk. Demirtaş
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Karındaş: Kardeş.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karasal: Kara ile ilgili.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Biltaş: "Bil ve coşkunluk yap" anlamında kullanılan bir ad.
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Karatekin: Esmer kimse.
Boğataş: Güçlü ve kuvvetli kimse.
Diktaş: "Bir taş olsun dik, bir eser bırak" anlamında kullanılan bir ad.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Örtaş: Kuvvetli, güçlü olan değerli kişi.
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Toktaş: Gözü tok sağlam yapılı ve güçlü kimse.
Baytaş: Zengin ve varlıklı olan kimse.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Karaşın: Esmer.
Denktaş: 1. Akran, aynı yaşta bulunan kimse, yaşıt. 2. Haktan yana olan, adil.
Karaduman: Siyah duman.
Karim: cömert
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Çetintaş: Sert, inatçı kimse.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Kocataş: Büyük taş.
Işıktaş: Aydın, ileri görüşlü kimse.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Demirtaş: Güçlü, kuvvetli, sert kimse.
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Karatün: Karanlık gece.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Borataş: Sağlam, kuvvetli ve fırtına gibi olan kimse.
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Karsten: İsa şöyle bir