İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karataş isminin anlamı: Siyah taş, hacerülesvet. Karataş ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karataş İsminin Anlamı Nedir? Karataş İsminin AnaliziKarnaim: boynuzları
Karakız: Esmer kız.
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karmelita: Rab `ın bağ
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Karis: Grace;
Karine: övme
Karadut: Siyah renkli dut.
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karyan: karanlık bir
Karisa: çok sevgili
Karima: Noble, cömert
Kariina: bulundu
Karissa: Okşamak
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karessa: çok sevgili
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karmit: Rab `ın bağ
Baştaş: Yaşıt, akran, kafadar, benzer.
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Karatün: Karanlık gece.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Dinçtaş: Gücü ve sağlık durumu yerinde olan kimse.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Esertaş: Sağlıklı, güçlü kimse.
Kortaş: Ateşli, canlı, hareketli kimse.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karasu: Ağır akan su.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Uztaş: Yetenekli, becerikli ve güçlü kimse.
Biltaş: "Bil ve coşkunluk yap" anlamında kullanılan bir ad.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Karim: cömert
Karındaş: Kardeş.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Karpos: Kâr
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Çetintaş: Sert, inatçı kimse.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Işıktaş: Aydın, ileri görüşlü kimse.
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Boztaş: Sağlam ve kuvvetli olan kimse.
Baltaş: Küçük balta.
Göktaş: Gezegenlerin arasında hareket eden, tümüyle gaz durumuna geçmeden yeryüzüne ulaşan katı cisim.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Kareem: Cömert
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Ulutaş: Değerli, yüce ve güçlü kimse.
Baytaş: Zengin ve varlıklı olan kimse.
Karabudun: Esmer milletten olan.
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Gediktaş: Ayrıcalıklı, güçlü kimse.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Ertaş: Güçlü, kuvvetli kimse.
Karmel: Bağ
İltaş: Ülkenin sert, güçlü insanı.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Timurtaş: bk. Demirtaş
Kartay: Yaşlı, pir.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Karaduman: Siyah duman.
Öztaş: Özü taş gibi sağlam olan kimse.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Karacan: Esmer kimse.
Temirtaş: Güçlü, kuvvetli, sert kimse. - bk. Demirtaş
Gültaş: "Gül, eğlen, coş" anlamında kullanılan bir ad.
Karsten: İsa şöyle bir
Karlık: Kar kuyusu.
Öntaş: Güçlü, lider olan kimse.
Aktaş: Lüle taşı.Mermer.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Altaş: Kırmızı taş.
Bengitaş: Orhun anıtları.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Denktaş: 1. Akran, aynı yaşta bulunan kimse, yaşıt. 2. Haktan yana olan, adil.
Çeliktaş: Güçlü, kuvvetli kimse.
Sarıtaş: Güçlü, kuvvetli sarışın kimse.
Demirtaş: Güçlü, kuvvetli, sert kimse.
Arıtaş: Temiz taş.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Karluk: Türk boylarından biri.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karlu: Karlı.
Köktaş: Aynı soydan gelenlerden her biri.
Oktaş: Ok gibi hızlı, taş gibi sağlam olan kimse.
Elitaş: Eli taş gibi ağır ve güçlü olan kimse.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Yurttaş: Yurtları veya yurt duyguları aynı olanlardan her biri.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.