İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karataş isminin anlamı: Siyah taş, hacerülesvet. Karataş ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karataş İsminin Anlamı Nedir? Karataş İsminin AnaliziKareena: saf, masum, f arkadaşım
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karima: Noble, cömert
Karine: övme
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karissa: Okşamak
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Kariina: bulundu
Karmit: Rab `ın bağ
Karadut: Siyah renkli dut.
Karis: Grace;
Karisa: çok sevgili
Karmelita: Rab `ın bağ
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karakız: Esmer kız.
Karnaim: boynuzları
Karessa: çok sevgili
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Karyan: karanlık bir
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Karasu: Ağır akan su.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Ertaş: Güçlü, kuvvetli kimse.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Altaş: Kırmızı taş.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Arıtaş: Temiz taş.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Işıktaş: Aydın, ileri görüşlü kimse.
Gültaş: "Gül, eğlen, coş" anlamında kullanılan bir ad.
Mengütaş: Ölümsüz anıt.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Borataş: Sağlam, kuvvetli ve fırtına gibi olan kimse.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Ulutaş: Değerli, yüce ve güçlü kimse.
Karasal: Kara ile ilgili.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Karsten: İsa şöyle bir
Öztaş: Özü taş gibi sağlam olan kimse.
Artaş: Gerçeği arzulayan
Karabudun: Esmer milletten olan.
Karlu: Karlı.
Kartay: Yaşlı, pir.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Uztaş: Yetenekli, becerikli ve güçlü kimse.
Kareem: Cömert
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Karaçar: Kötü ruhlar.
Baytaş: Zengin ve varlıklı olan kimse.
Kortaş: Ateşli, canlı, hareketli kimse.
Bektaş: Saygın, aziz, denk, eşit.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Karaduman: Siyah duman.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Sarıtaş: Güçlü, kuvvetli sarışın kimse.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Yurttaş: Yurtları veya yurt duyguları aynı olanlardan her biri.
Karatün: Karanlık gece.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Örtaş: Kuvvetli, güçlü olan değerli kişi.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Biltaş: "Bil ve coşkunluk yap" anlamında kullanılan bir ad.
Aktaş: Lüle taşı.Mermer.
Temirtaş: Güçlü, kuvvetli, sert kimse. - bk. Demirtaş
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Karlık: Kar kuyusu.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Dinçtaş: Gücü ve sağlık durumu yerinde olan kimse.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Diktaş: "Bir taş olsun dik, bir eser bırak" anlamında kullanılan bir ad.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Çetintaş: Sert, inatçı kimse.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Göktaş: Gezegenlerin arasında hareket eden, tümüyle gaz durumuna geçmeden yeryüzüne ulaşan katı cisim.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Baştaş: Yaşıt, akran, kafadar, benzer.
Karaşın: Esmer.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Baltaş: Küçük balta.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Cantaş: Dost, arkadaş, yoldaş. bk. Candaş
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Oktaş: Ok gibi hızlı, taş gibi sağlam olan kimse.
Öntaş: Güçlü, lider olan kimse.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Çeliktaş: Güçlü, kuvvetli kimse.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Elitaş: Eli taş gibi ağır ve güçlü olan kimse.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Demirtaş: Güçlü, kuvvetli, sert kimse.
İltaş: Ülkenin sert, güçlü insanı.
Kocataş: Büyük taş.
Gediktaş: Ayrıcalıklı, güçlü kimse.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Köktaş: Aynı soydan gelenlerden her biri.
Karatekin: Esmer kimse.
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Karmel: Bağ