İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karima: Noble, cömert

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Kariina: bulundu

Karnaim: boynuzları

Karadut: Siyah renkli dut.

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Tiyek: filiz

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karakız: Esmer kız.

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karissa: Okşamak

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karis: Grace;

Karine: övme

Karessa: çok sevgili

Karmelita: Rab `ın bağ

Karmit: Rab `ın bağ

Karisa: çok sevgili

Karyan: karanlık bir

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Bu listede Karasüyek ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karasal: Kara ile ilgili.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karaduman: Siyah duman.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karpos: Kâr

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karmel: Bağ

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karaşın: Esmer.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karsten: İsa şöyle bir

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karacan: Esmer kimse.

Kareem: Cömert

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karlık: Kar kuyusu.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Süyek: Kemik.

Karındaş: Kardeş.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karim: cömert

Karasu: Ağır akan su.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karatün: Karanlık gece.

Karatekin: Esmer kimse.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karlu: Karlı.

Bu listede Karasüyek ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha