İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karadut: Siyah renkli dut.

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Kariina: bulundu

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karmit: Rab `ın bağ

Karine: övme

Karima: Noble, cömert

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karessa: çok sevgili

Karis: Grace;

Karisa: çok sevgili

Karmelita: Rab `ın bağ

Karnaim: boynuzları

Karyan: karanlık bir

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karissa: Okşamak

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karakız: Esmer kız.

Tiyek: filiz

Bu listede Karasüyek ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karpos: Kâr

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karaduman: Siyah duman.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karlık: Kar kuyusu.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karaşın: Esmer.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karacan: Esmer kimse.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karındaş: Kardeş.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karlu: Karlı.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karatün: Karanlık gece.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Kareem: Cömert

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Süyek: Kemik.

Karmel: Bağ

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karasu: Ağır akan su.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karim: cömert

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karsten: İsa şöyle bir

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karatekin: Esmer kimse.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Bu listede Karasüyek ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha