İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karmit: Rab `ın bağ

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karissa: Okşamak

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karima: Noble, cömert

Karisa: çok sevgili

Karadut: Siyah renkli dut.

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karine: övme

Karmelita: Rab `ın bağ

Karyan: karanlık bir

Karessa: çok sevgili

Kariina: bulundu

Karis: Grace;

Karnaim: boynuzları

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karakız: Esmer kız.

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Bu listede Karapet ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karlu: Karlı.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karatün: Karanlık gece.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karsten: İsa şöyle bir

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karatekin: Esmer kimse.

Karaşın: Esmer.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karasu: Ağır akan su.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karmel: Bağ

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karim: cömert

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karpos: Kâr

Kareem: Cömert

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karlık: Kar kuyusu.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karaduman: Siyah duman.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karacan: Esmer kimse.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Kartay: Yaşlı, pir.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karındaş: Kardeş.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Bu listede Karapet ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha