İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Kariina: bulundu

Karmelita: Rab `ın bağ

Karima: Noble, cömert

Karessa: çok sevgili

Karmit: Rab `ın bağ

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karisa: çok sevgili

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karadut: Siyah renkli dut.

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karnaim: boynuzları

Karissa: Okşamak

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karis: Grace;

Karine: övme

Karyan: karanlık bir

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karakız: Esmer kız.

Bu listede Karaörs ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karmel: Bağ

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Örs: Üzerinde maden dövülen, çelik yüzeyli demir kütle.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karaşın: Esmer.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karpos: Kâr

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karsten: İsa şöyle bir

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karasal: Kara ile ilgili.

Kareem: Cömert

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karlu: Karlı.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karim: cömert

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaduman: Siyah duman.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karasu: Ağır akan su.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karacan: Esmer kimse.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karlık: Kar kuyusu.

Karındaş: Kardeş.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karatün: Karanlık gece.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karatekin: Esmer kimse.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Bu listede Karaörs ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha