İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karanbay isminin anlamı: Kahraman, yürekli kimse. Karanbay ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karanbay İsminin Anlamı Nedir? Karanbay İsminin AnaliziKarmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karissa: Okşamak
Karmelita: Rab `ın bağ
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karima: Noble, cömert
Karakız: Esmer kız.
Karmit: Rab `ın bağ
Karine: övme
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karis: Grace;
Karisa: çok sevgili
Kariina: bulundu
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karadut: Siyah renkli dut.
Karnaim: boynuzları
Karyan: karanlık bir
Karessa: çok sevgili
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Canbay: Özü zengin, gönlü tok olan kimse.
Karasal: Kara ile ilgili.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Dikbay: Sert, aksi zengin kimse
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Sungurbay: Doğan kuşu gibi güçlü kimse.
Erdibay: Olgun, ermiş, saygın kimse.
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Karasu: Ağır akan su.
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Işınbay: Ay gibi parlak yüzlü kimse.
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Sanbay: Ünlü, tanınmış, ün yapmış kimse.
Karaşın: Esmer.
Şanlıbay: Tanınmış, ünlü kimse.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Sarıbay: Sarışın kimse.
Karacan: Esmer kimse.
Yılbay: Yılın zengini olan kimse.
İncebay: Nazik, kibar kimse.
Serbay: Önder, lider, başta gelen.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Kırbay: Yaşlı, ak sakallı kimse.
Oğuzbay: Gerçek dost.
Bengibay: Sonsuza dek varlıklı olarak kalacak olan.
Karaduman: Siyah duman.
Kartay: Yaşlı, pir.
Öncübay: Öncü olan kimse.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Bilgebay: Bilgili, varlıklı kimse.
Karsten: İsa şöyle bir
Kareem: Cömert
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Esenbay: Sağlıklı, rahat kimse.
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Acarbay: Doğan Acarbay, olimpiyatlarda yarışmış Türk atlet, 1948.
Boranbay: Çok zengin, varlıklı.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Kılıçbay: Kılıç gibi keskin kimse.
Ançıbay: Avcı bey.
Kayıbay: Sağlam, güçlü, sert kimse.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Tolunbay: Ayın on dördü gibi güzel olan kimse.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Günbay: Zenginlik içinde geçen gün.
Mutlubay: Mutlu kimse.
Abay: Beceri. Seziş, anlayış. Büyük erkek kardeş.
Uğurlubay: Uğurlu- kimse.
İlbay: Vali.
Tekebay: Mert, sözünün eri olan kimse.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Saybay: Sayılan, hürmet edilen bey.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Tekbay: Çok değerli, eşsiz, saygın kimse.
Başbay: Zenginlerin önde geleni.
Usbay: Akıllı, saygın kişi.
Uçbay: Son derece zengin olan kimse.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Börübay: Güçlü, kuvvetli kimse.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Karlu: Karlı.
Karlık: Kar kuyusu.
Aybay: "Ey bey!" anlamında kullanılan bir ad.
Karabudun: Esmer milletten olan.
Güçlübay: Güçlü kimse.
Kambay: Hekim, tabip.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Şahinbay: Şahin gibi güçlü, yiğit kimse.
Tümbay: Gerçekten zengin olan kimse.
Durubay: Özü temiz zengin kişi.
Soylubay: İyi tanınmış, köklü bir aileden gelen kimse.
Edgübay: İyi zengin.
Karmel: Bağ
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Keleşbay: 1. Güzel, yakışıklı kimse. 2. Yiğit, cesur, bahadır kimse.
Akıncıbay: Düşman ülkesine akın yapan savaşçı kimse.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Karluk: Türk boylarından biri.
Buyrukbay: Buyruk veren zengin.
Üstünbay: Seçkin, başarılı kimse.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Nurbay: Nurlu, aydınlık kimse.
Orbay: Ordu komutanı
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Karpos: Kâr
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Kamanbay: Saygın, değerli kimse.