İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karessa: çok sevgili

Kariina: bulundu

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karnaim: boynuzları

Karis: Grace;

Karmit: Rab `ın bağ

Karissa: Okşamak

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karyan: karanlık bir

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karisa: çok sevgili

Karine: övme

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karadut: Siyah renkli dut.

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karima: Noble, cömert

Karakız: Esmer kız.

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karmelita: Rab `ın bağ

Bu listede Karamut ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karatün: Karanlık gece.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karim: cömert

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karatekin: Esmer kimse.

Kareem: Cömert

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Özmut: Özünde mutlu olan kimse.

Karasu: Ağır akan su.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karsten: İsa şöyle bir

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karpos: Kâr

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karlu: Karlı.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Yomut: Yenen, üstün gelen.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karlık: Kar kuyusu.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karaduman: Siyah duman.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karacan: Esmer kimse.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Mahmut: Hamdolunmuş övülmeye değer.

Karaşın: Esmer.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karındaş: Kardeş.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karmel: Bağ

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Mut: Kader, talih, kısmet.

Bu listede Karamut ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha