İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karamürsel isminin anlamı: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi. Karamürsel ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karamürsel İsminin Anlamı Nedir? Karamürsel İsminin AnaliziAysel: Ay gibi parlak ve güzel
Şansel: Çok tanınmış, çok ünlü kimse.
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Kariina: bulundu
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Günsel: Günle ilgili güne ait
Ünsel: Ünü sel gibi aşan
Karissa: Okşamak
Mavisel: Sel gibi coşkun, coşkulu olan.
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Aksel: “Sel gibi ak” anlamında kullanılan bir ad.
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Gülsel: Gülle ilgili olan.
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Cansel: Hayat veren su. - Can ve sel kelimelerinden birleşik isim.
Karis: Grace;
Karmelita: Rab `ın bağ
Karima: Noble, cömert
Nursel: Sel gibi ışık
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karakız: Esmer kız.
Hoşsel: Sel gibi çağlayan güzel.
Karyan: karanlık bir
Hurisel: Güzel, coşkulu kadın.
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Asel: Arapçada bal anlamına gelmektedir.Cennetteki bal ırmağından bahsederken kullanılmıştır.(Muhammed suresi 15)
Karessa: çok sevgili
Karadut: Siyah renkli dut.
Karine: övme
Karnaim: boynuzları
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
İncisel: İnci gibi güzel olan.
Kutsel: Uğur, mutluluk seli. - bk. Kutseli
Karisa: çok sevgili
Sel: 1. Sürekli yağmurlardan ve eriyen karlardan oluşan taşkın su. 2. Etki ve iz bırakan güçlü durum, davranış.
Karmit: Rab `ın bağ
Dinçsel: Güç ve sağlıkla ilgili olan.
Kareem: Cömert
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Karındaş: Kardeş.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Türksel: Coşkulu Türk.
Hepyüksel: "Her zaman gözün yükseklerde olsun, yüksel" anlamında kullanılan bir ad.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Gürsel: Gürlükle ilgili, gür olan
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Karsten: İsa şöyle bir
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Karlu: Karlı.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Karatün: Karanlık gece.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Evrensel: 1. Tüm insanlığı ilgilendiren. 2. Dünya ölçüsünde, dünya çapında.
Karacan: Esmer kimse.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Tuğsel: Çokça tuğu olan.
Raysel: gül
Güçsel: Güçlü, kuvvetli kimse.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Egesel: Egeyle ilgili olan.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Baransel: Güce, kuvvete ait. Güçsel.
Yersel: Yerle ilgili, yere ait.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Karatekin: Esmer kimse.
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Karaşın: Esmer.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Karim: cömert
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Mürsel: Yollanmış, gönderilmiş olan
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Karpos: Kâr
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Karasu: Ağır akan su.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Kartay: Yaşlı, pir.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Marsel: şanslı, güçlü, güneş ışığı
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Karabudun: Esmer milletten olan.
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Akansel: 1. Akarsu. 2. Uzun mesafeler geçerek denize dökülen akarsu.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Önsel: Hiçbir denemeye dayanmayan, yalnız akıl yoluyla yapılan.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Veysel: 1.Yoksulluk, muhta?l?k.Asl? ?veys tir. 2.Kurt anlam?nda. Veysel Karan?: Ra?id halifeler d?neminde ?am dan Medine ye gelerek ya?am??, Medine-i M?nevvere de itibarl? bir hayat s?rm??. Hadis-i ?eriflerde ?v?lm?? me?hur veli. S?ffin sava??nda ?ehid oldu?u s?ylenir
Karasal: Kara ile ilgili.
Karluk: Türk boylarından biri.
Tansel: Aydınlığa ait, sabahla ilgili
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Karaduman: Siyah duman.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Durusel: Saf ve berrak akan sel.
Ülküsel: Ülkü ile ilgili, ülkü niteliğinde olan.
Düşünsel: Düşünceyle ilgili, düşünceye dayanan.
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Yüksel: Manevi anlamda yükselmek, yücelmek
Yussel: Rab ekleyebilir miyim
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Göksel: Gökle ilgili, göğe ait