İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Kariina: bulundu

Karmelita: Rab `ın bağ

Karakız: Esmer kız.

Karisa: çok sevgili

Karissa: Okşamak

Karine: övme

Karima: Noble, cömert

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karnaim: boynuzları

Karyan: karanlık bir

Karadut: Siyah renkli dut.

Karis: Grace;

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karmit: Rab `ın bağ

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karessa: çok sevgili

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Bu listede Karakuş ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karındaş: Kardeş.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karlu: Karlı.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Ukuş: 1. Anlayış, zekâ. 2. Benzeyiş. 3. Soy sop, kabile, soy.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Okuş: 1. Zekâ, akıl, anlayışlılık. 2. Çağrı, davet.

Karasu: Ağır akan su.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karaşın: Esmer.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karim: cömert

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Orkuş: Ateş kırmızısı renkli bir kuş.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karpos: Kâr

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karaduman: Siyah duman.

Karsten: İsa şöyle bir

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Tokuş: Savaş.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karacan: Esmer kimse.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karlık: Kar kuyusu.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karmel: Bağ

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Kareem: Cömert

Karatün: Karanlık gece.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karatekin: Esmer kimse.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Erkuş: Gözü yükseklerde olan kimse.

Bu listede Karakuş ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha