İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karadut: Siyah renkli dut.

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karine: övme

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karissa: Okşamak

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karima: Noble, cömert

Karyan: karanlık bir

Karmelita: Rab `ın bağ

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Kariina: bulundu

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karmit: Rab `ın bağ

Karakız: Esmer kız.

Karessa: çok sevgili

Karis: Grace;

Karisa: çok sevgili

Karnaim: boynuzları

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Bu listede Karakuş ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Erkuş: Gözü yükseklerde olan kimse.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Orkuş: Ateş kırmızısı renkli bir kuş.

Karmel: Bağ

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karaşın: Esmer.

Kareem: Cömert

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karaduman: Siyah duman.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Tokuş: Savaş.

Ukuş: 1. Anlayış, zekâ. 2. Benzeyiş. 3. Soy sop, kabile, soy.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karatün: Karanlık gece.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karpos: Kâr

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karındaş: Kardeş.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karim: cömert

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karacan: Esmer kimse.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karsten: İsa şöyle bir

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karlu: Karlı.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Okuş: 1. Zekâ, akıl, anlayışlılık. 2. Çağrı, davet.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karasu: Ağır akan su.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karlık: Kar kuyusu.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karatekin: Esmer kimse.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Bu listede Karakuş ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha