İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karyan: karanlık bir

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karis: Grace;

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karnaim: boynuzları

Karine: övme

Karessa: çok sevgili

Karissa: Okşamak

Kariina: bulundu

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karmit: Rab `ın bağ

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karakız: Esmer kız.

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karisa: çok sevgili

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karadut: Siyah renkli dut.

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karmelita: Rab `ın bağ

Karima: Noble, cömert

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Bu listede Karakuş ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karlu: Karlı.

Karmel: Bağ

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karatekin: Esmer kimse.

Karatün: Karanlık gece.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karacan: Esmer kimse.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karsten: İsa şöyle bir

Tokuş: Savaş.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Okuş: 1. Zekâ, akıl, anlayışlılık. 2. Çağrı, davet.

Karpos: Kâr

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karasu: Ağır akan su.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Orkuş: Ateş kırmızısı renkli bir kuş.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Erkuş: Gözü yükseklerde olan kimse.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karaduman: Siyah duman.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karim: cömert

Karındaş: Kardeş.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karlık: Kar kuyusu.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Ukuş: 1. Anlayış, zekâ. 2. Benzeyiş. 3. Soy sop, kabile, soy.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Kartay: Yaşlı, pir.

Kareem: Cömert

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karaşın: Esmer.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Bu listede Karakuş ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha