İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karadut: Siyah renkli dut.

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karyan: karanlık bir

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karmelita: Rab `ın bağ

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karine: övme

Karima: Noble, cömert

Karakız: Esmer kız.

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karessa: çok sevgili

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karmit: Rab `ın bağ

Kariina: bulundu

Karissa: Okşamak

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karisa: çok sevgili

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karis: Grace;

Karnaim: boynuzları

Bu listede Karakuş ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Ukuş: 1. Anlayış, zekâ. 2. Benzeyiş. 3. Soy sop, kabile, soy.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karpos: Kâr

Karacan: Esmer kimse.

Karaduman: Siyah duman.

Kareem: Cömert

Okuş: 1. Zekâ, akıl, anlayışlılık. 2. Çağrı, davet.

Orkuş: Ateş kırmızısı renkli bir kuş.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karındaş: Kardeş.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karlık: Kar kuyusu.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karim: cömert

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Erkuş: Gözü yükseklerde olan kimse.

Karlu: Karlı.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karatekin: Esmer kimse.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karsten: İsa şöyle bir

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karaşın: Esmer.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karatün: Karanlık gece.

Karasu: Ağır akan su.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Kartay: Yaşlı, pir.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karasal: Kara ile ilgili.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Tokuş: Savaş.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karmel: Bağ

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Bu listede Karakuş ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha