İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karakurt isminin anlamı: Deneyimli esmer kimse. Karakurt ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karakurt İsminin Anlamı Nedir? Karakurt İsminin AnaliziKaradut: Siyah renkli dut.
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karessa: çok sevgili
Karis: Grace;
Karima: Noble, cömert
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karine: övme
Karyan: karanlık bir
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karmelita: Rab `ın bağ
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karakız: Esmer kız.
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Kariina: bulundu
Karnaim: boynuzları
Karisa: çok sevgili
Karmit: Rab `ın bağ
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karissa: Okşamak
Karluk: Türk boylarından biri.
Karaduman: Siyah duman.
Aykurt: "Ey kurt gibi olan!" anlamında kullanılan bir ad.
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Talaykurt: Denizci yiğit.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Karatekin: Esmer kimse.
Karim: cömert
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Karsten: İsa şöyle bir
Karabudun: Esmer milletten olan.
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Kızılkurt: Deneyimli, yaşlı kimse.
Bilgekurt: Bilgili kimse.
Erkurt: Cesur ve yiğit kimse.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Soykurt: Kurt gibi güçlü soydan gelen kimse.
Şenyurt: Neşeli, mutlu insanların yurdu.
Atakurt: Atası cesur ve yiğit olan kimse.
Tümkurt: Gerçekten güçlü olan kimse.
Günkurt: Günei gibi aydın ve parlaklık saçan kimse.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Yurt: 1. Oturulan yer, ev. 2. Ülke, vatan memleket.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Kareem: Cömert
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Kartay: Yaşlı, pir.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Karatün: Karanlık gece.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Karlu: Karlı.
Karlık: Kar kuyusu.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Karacan: Esmer kimse.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Tamkurt: Kurt gibi güçlü kimse.
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Karmel: Bağ
Gümüşkurt: Gümüş gibi değerli olan.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Canyurt: Gerçek yurt.
Bozkurt: Türklerin Orta asyadan çıkışında yol gösterdiğine inanılan efsanevi kurt
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Karındaş: Kardeş.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Karasal: Kara ile ilgili.
Cankurt: Özü kurt gibi olan kimse.
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Baykurt: Zengin, varlıklı saygın kimse.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Demirkurt: Güçlü, kuvvetli, sert kimse.
Başkurt: 1. En önemli kimse. 2. Ural Dağları bölgesinde yaşayan ve Türklerin Kıpçak kolundan olan bir boy.
Karpos: Kâr
Taykurt: Güçlü kuvvetli çocuk.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Dorukkurt: Başarılı, üstün nitelikli kimse.
Kavurt: Heybetli, gösterişli, cesur, yiğit, kahraman.
Yağızkurt: Esmer, güçlü kimse.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Özkurt: Gerçek kurt.
Tankurt: Şafak vakti gibi parlak, güçlü kimse.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Karaşın: Esmer.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.