İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karisa: çok sevgili

Kariina: bulundu

Karmit: Rab `ın bağ

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karakız: Esmer kız.

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karine: övme

Karis: Grace;

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karmelita: Rab `ın bağ

Karadut: Siyah renkli dut.

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karissa: Okşamak

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karyan: karanlık bir

Karnaim: boynuzları

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Bucak: Genellikle, geniş verimli bakımlı alanlara verilen ad

Karima: Noble, cömert

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Sıcak: Sıcakkanlı, cana yakın

Karessa: çok sevgili

Yapıncak: Seyrek taneli, kırmızı benekli bir tür üzüm.

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Bu listede Karakucak ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Ocak: 1. Ateş yakmaya yarayan, pişirme, ısıtma, ısınma gibi amaçlarla kullanılan yer. 2. Ev, aile, soy.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Alsancak: Türk bayrağı.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karasu: Ağır akan su.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karluk: Türk boylarından biri.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karacan: Esmer kimse.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karasal: Kara ile ilgili.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karsten: İsa şöyle bir

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karatekin: Esmer kimse.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karatün: Karanlık gece.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Sancak: Alay bayrağı.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karaşın: Esmer.

Karlu: Karlı.

Ilıcak: 1. Sıcak su kaynayan yer. 2. Ilıkça. 3. Yoğurt yapmak için yeni mayalanmış süt.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Kareem: Cömert

Karim: cömert

Karpos: Kâr

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karlık: Kar kuyusu.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karmel: Bağ

Karaduman: Siyah duman.

Karındaş: Kardeş.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Bu listede Karakucak ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha