İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karessa: çok sevgili

Kariina: bulundu

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karmit: Rab `ın bağ

Karissa: Okşamak

Karakız: Esmer kız.

Karine: övme

Karmelita: Rab `ın bağ

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karisa: çok sevgili

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Bucak: Genellikle, geniş verimli bakımlı alanlara verilen ad

Yapıncak: Seyrek taneli, kırmızı benekli bir tür üzüm.

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karima: Noble, cömert

Sıcak: Sıcakkanlı, cana yakın

Karyan: karanlık bir

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karis: Grace;

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karadut: Siyah renkli dut.

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karnaim: boynuzları

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Bu listede Karakucak ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karpos: Kâr

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karim: cömert

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Ilıcak: 1. Sıcak su kaynayan yer. 2. Ilıkça. 3. Yoğurt yapmak için yeni mayalanmış süt.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karasu: Ağır akan su.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Ocak: 1. Ateş yakmaya yarayan, pişirme, ısıtma, ısınma gibi amaçlarla kullanılan yer. 2. Ev, aile, soy.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karlık: Kar kuyusu.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karatün: Karanlık gece.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Sancak: Alay bayrağı.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karsten: İsa şöyle bir

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karaduman: Siyah duman.

Karacan: Esmer kimse.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Kareem: Cömert

Karmel: Bağ

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karlu: Karlı.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karatekin: Esmer kimse.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Alsancak: Türk bayrağı.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karındaş: Kardeş.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karaşın: Esmer.

Bu listede Karakucak ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha