İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karmelita: Rab `ın bağ

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karyan: karanlık bir

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karakız: Esmer kız.

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karessa: çok sevgili

Kariina: bulundu

Karine: övme

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karisa: çok sevgili

Karadut: Siyah renkli dut.

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karnaim: boynuzları

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karima: Noble, cömert

Karmit: Rab `ın bağ

Karissa: Okşamak

Karis: Grace;

Bu listede Karakoyun ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Hümayun: 1. Kutlu, kutsal. 2. Padişaha özgü, hükümdarla ilgili.

Karaduman: Siyah duman.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karsten: İsa şöyle bir

Karluk: Türk boylarından biri.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karasu: Ağır akan su.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karaşın: Esmer.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karmel: Bağ

Karlık: Kar kuyusu.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karpos: Kâr

Karacan: Esmer kimse.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Arutyun: Diriliş

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karatekin: Esmer kimse.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karatün: Karanlık gece.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karındaş: Kardeş.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Koryun: ilahi, tanrıyı yücelten, güneş

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Kareem: Cömert

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karim: cömert

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karlu: Karlı.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Bu listede Karakoyun ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha