İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karisa: çok sevgili

Karakız: Esmer kız.

Karmit: Rab `ın bağ

Karima: Noble, cömert

Karissa: Okşamak

Karessa: çok sevgili

Kariina: bulundu

Karis: Grace;

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karine: övme

Karyan: karanlık bir

Karnaim: boynuzları

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karadut: Siyah renkli dut.

Karmelita: Rab `ın bağ

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Bu listede Karakoyun ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karaşın: Esmer.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karlu: Karlı.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karatekin: Esmer kimse.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karatün: Karanlık gece.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karsten: İsa şöyle bir

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karındaş: Kardeş.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karmel: Bağ

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Arutyun: Diriliş

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karacan: Esmer kimse.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karim: cömert

Hümayun: 1. Kutlu, kutsal. 2. Padişaha özgü, hükümdarla ilgili.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Kareem: Cömert

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karaduman: Siyah duman.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karasu: Ağır akan su.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karlık: Kar kuyusu.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Koryun: ilahi, tanrıyı yücelten, güneş

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karpos: Kâr

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Bu listede Karakoyun ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha