İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karnaim: boynuzları

Karissa: Okşamak

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karine: övme

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karakız: Esmer kız.

Karessa: çok sevgili

Karima: Noble, cömert

Karmelita: Rab `ın bağ

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karmit: Rab `ın bağ

Karadut: Siyah renkli dut.

Karis: Grace;

Karyan: karanlık bir

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karisa: çok sevgili

Kariina: bulundu

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Bu listede Karakoyun ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Hümayun: 1. Kutlu, kutsal. 2. Padişaha özgü, hükümdarla ilgili.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karasu: Ağır akan su.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karacan: Esmer kimse.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karatekin: Esmer kimse.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karmel: Bağ

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karpos: Kâr

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karatün: Karanlık gece.

Arutyun: Diriliş

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Kareem: Cömert

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karındaş: Kardeş.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karaşın: Esmer.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karaduman: Siyah duman.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karsten: İsa şöyle bir

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karim: cömert

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karlu: Karlı.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karlık: Kar kuyusu.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Koryun: ilahi, tanrıyı yücelten, güneş

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Bu listede Karakoyun ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha