İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Kariina: bulundu

Karakız: Esmer kız.

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karima: Noble, cömert

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karadut: Siyah renkli dut.

Karmelita: Rab `ın bağ

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karyan: karanlık bir

Karisa: çok sevgili

Karnaim: boynuzları

Karissa: Okşamak

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karine: övme

Karmit: Rab `ın bağ

Karis: Grace;

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karessa: çok sevgili

Bu listede Karakoca ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karpos: Kâr

Karmel: Bağ

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Akçakoca: Temiz ve namuslu erkek.Osman Gazi ve Or­han Gazi´nin silah arkadaşı.Saçı sakalı beyazlaşmış ihtiyar.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karaduman: Siyah duman.

Baykoca: Varlıklı, saygın kimse.

Karatekin: Esmer kimse.

Karlu: Karlı.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karim: cömert

Koca: 1. Yaşlı, ihtiyar. 2. Büyük, ulu, yüce.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karasu: Ağır akan su.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karaşın: Esmer.

Karlık: Kar kuyusu.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karsten: İsa şöyle bir

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Kareem: Cömert

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karındaş: Kardeş.

Karatün: Karanlık gece.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karacan: Esmer kimse.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karasal: Kara ile ilgili.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Bu listede Karakoca ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha