İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karakoca isminin anlamı: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç. Karakoca ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karakoca İsminin Anlamı Nedir? Karakoca İsminin AnaliziKardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karima: Noble, cömert
Karissa: Okşamak
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karyan: karanlık bir
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Kariina: bulundu
Karessa: çok sevgili
Karakız: Esmer kız.
Karisa: çok sevgili
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karmit: Rab `ın bağ
Karine: övme
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Karnaim: boynuzları
Karadut: Siyah renkli dut.
Karis: Grace;
Karmelita: Rab `ın bağ
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karmel: Bağ
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Karındaş: Kardeş.
Karasal: Kara ile ilgili.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Karatekin: Esmer kimse.
Koca: 1. Yaşlı, ihtiyar. 2. Büyük, ulu, yüce.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Karaşın: Esmer.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Karlık: Kar kuyusu.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Kartay: Yaşlı, pir.
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Karim: cömert
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Karpos: Kâr
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Karacan: Esmer kimse.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Karabudun: Esmer milletten olan.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Kareem: Cömert
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Baykoca: Varlıklı, saygın kimse.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Akçakoca: Temiz ve namuslu erkek.Osman Gazi ve Orhan Gazi´nin silah arkadaşı.Saçı sakalı beyazlaşmış ihtiyar.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Karasu: Ağır akan su.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Karlu: Karlı.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Karaduman: Siyah duman.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Karluk: Türk boylarından biri.
Karatün: Karanlık gece.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Karsten: İsa şöyle bir
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.