İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karine: övme

Karmit: Rab `ın bağ

Karyan: karanlık bir

Karima: Noble, cömert

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Kariina: bulundu

Karisa: çok sevgili

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karissa: Okşamak

Karessa: çok sevgili

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karmelita: Rab `ın bağ

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karnaim: boynuzları

Karakız: Esmer kız.

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karis: Grace;

Karadut: Siyah renkli dut.

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Bu listede Karakoca ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karatün: Karanlık gece.

Baykoca: Varlıklı, saygın kimse.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karaduman: Siyah duman.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karasu: Ağır akan su.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Kareem: Cömert

Karacan: Esmer kimse.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karlık: Kar kuyusu.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karim: cömert

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karlu: Karlı.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karmel: Bağ

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karpos: Kâr

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karaşın: Esmer.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Koca: 1. Yaşlı, ihtiyar. 2. Büyük, ulu, yüce.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Akçakoca: Temiz ve namuslu erkek.Osman Gazi ve Or­han Gazi´nin silah arkadaşı.Saçı sakalı beyazlaşmış ihtiyar.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karatekin: Esmer kimse.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karındaş: Kardeş.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karsten: İsa şöyle bir

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Bu listede Karakoca ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha