İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karisa: çok sevgili

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karadut: Siyah renkli dut.

Karessa: çok sevgili

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karis: Grace;

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karyan: karanlık bir

Karakız: Esmer kız.

Karima: Noble, cömert

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karmelita: Rab `ın bağ

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Kariina: bulundu

Karine: övme

Karmit: Rab `ın bağ

Karnaim: boynuzları

Karissa: Okşamak

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Bu listede Karakoç ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karsten: İsa şöyle bir

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karasu: Ağır akan su.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Dalkoç: Koruyucu, arka çıkıcı kimse.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Tamkoç: Koç gibi güçlü kimse.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karatün: Karanlık gece.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Tümkoç: Gerçekten yiğit olan kimse.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karaduman: Siyah duman.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karındaş: Kardeş.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karaşın: Esmer.

Girginkoç: Herkesle çok çabuk yakınlık kuran, her işe girişen, sokulgan kimse.

Özkoç: Gerçekten koç gibi kuvvetli ve güçlü kimse.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Kareem: Cömert

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karlık: Kar kuyusu.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Sarpkoç: Güçlü, kuvvetli kimse.

Koç: 1. Damızlık erkek koyun. 2. Sağlıklı, gürbüz genç erkek. 3. Kahraman.

Malkoç: Kale muhafızı, koruyucu.

Karim: cömert

Talaykoç: Denizci yiğit.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Taykoç: Güçlü, kuvvetli çocuk.

Tankoç: Şafak vakti gibi aydın, güçlü kimse

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karmel: Bağ

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Cankoç: Sevimli, cana yakın kimse.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karatekin: Esmer kimse.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karlu: Karlı.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karpos: Kâr

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karacan: Esmer kimse.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Arkoç: Arı gibi çalışkan kimse.

Demirkoç: Güçlü, kuvvetli, sert kimse.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Kartay: Yaşlı, pir.

Balkoç: Bal gibi tatlı ve sevimli yiğit.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Erkoç: Güçlü, iri yarı erkek.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Bu listede Karakoç ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha