İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karadut: Siyah renkli dut.

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karima: Noble, cömert

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karisa: çok sevgili

Aykaş: Ay gibi hilal kaşlı olan.

Karmit: Rab `ın bağ

Karessa: çok sevgili

Karine: övme

Karyan: karanlık bir

Kariina: bulundu

Karakız: Esmer kız.

Karis: Grace;

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karissa: Okşamak

Karmelita: Rab `ın bağ

Karnaim: boynuzları

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Bu listede Karakaş ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karsten: İsa şöyle bir

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karacan: Esmer kimse.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karasu: Ağır akan su.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karlu: Karlı.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karmel: Bağ

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karındaş: Kardeş.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karaşın: Esmer.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karatekin: Esmer kimse.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karaduman: Siyah duman.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Kareem: Cömert

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karlık: Kar kuyusu.

Karluk: Türk boylarından biri.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karpos: Kâr

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karatün: Karanlık gece.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karim: cömert

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Erkaş: Kaşları gür ve sık olan kimse.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Bu listede Karakaş ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha