İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karakan isminin anlamı: Bir tür dağ ağacı. Karakan ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karakan İsminin Anlamı Nedir? Karakan İsminin AnaliziKarmit: Rab `ın bağ
Türkan: Hakana saltanatta ortaklık eden eşi
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karnaim: boynuzları
Karine: övme
Karessa: çok sevgili
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karisa: çok sevgili
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Pekkan: Sağlam, temiz soydan gelen.
Karima: Noble, cömert
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Günebakan: Ayçiçeği.
Karyan: karanlık bir
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karadut: Siyah renkli dut.
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Soykan: Asil, soylu kimse.
Sevkan: "Sevmeye doy" anlamında kullanılan bir ad.
Kariina: bulundu
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karis: Grace;
Karmelita: Rab `ın bağ
Muskan: Bilinmeyen
Karakız: Esmer kız.
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karissa: Okşamak
Karasal: Kara ile ilgili.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Tamkan: Saygın bir soydan gelen kimse.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
İlkan: "Öncelikle an, hatırla" anlamında kullanılan bir ad.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Örskan: Sağlam bir soydan gelen kimse.
Erkan: Erkek kanlı
Patvakan: Haysiyet
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Utkan: 1. Zafer kazanmış, muzaffer. 2. Şerefli, onurlu soydan gelen.
Özhakan: Hükümdar soyundan gelen kimse.
Mertkan: Mert soydan gelen kimse.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Uçkan: Çok uçan, uçucu.
Tatarkan: Tatar soyundan olan kimse.
Turkan: Koruyucu, muhafız.
Ferkan: Güçlü, saygın bir soydan gelen kimse.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Türkkan: Türk soyundan gelen.
Tezkan: Kanı kaynayan, heyecanlı kimse.
Ecekan: Saygın bir soydan gelen kimse.
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Barkan: Çöllerde rüzgârın esme yönüne dikey doğrultuda oluşan, ay biçimindeki küçük kum kitlesi.
Karaduman: Siyah duman.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Furkan: İyi ile kötüyü birbirinden ayıran kanıt / Kuran-ı Kerim
Tankan: Şafak gibi aydınlık, temiz soydan gelen kimse.
Karsten: İsa şöyle bir
Yılkan: Yılan, çekinen kimse.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Tunakan: Görkemli, gösterişli soydan gelen kimse.
Eralkan: Vatanı uğrunda canını feda edebilecek yiğit.
Tümerkan: Yiğit.
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Ünkan: Tanınmış soydan gelen kimse.
Onurkan: Onurlu bir soydan gelen kimse.
Timurkan: bk. Demirkan
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Kalkan: 1. Ok, kılıç vb.nden korunmak için savaşçıların kullandığı korunmalık. 2. Koruyucu
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Doğukan: Doğunun hakanı
Kareem: Cömert
Gürakan: Bol, fazla akan.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Alpkan: Yiğit soydan gelen.
Edgükan: İyi soydan gelen kimse.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Karim: cömert
Odkan: Canlı, coşkulu kimse.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Demirkan: Güçlü soydan gelen kimse.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Balkan: 1. Sık ormanla kaplı dağ. 2. Yığın, küme. 3. Sazlık, bataklık.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Bürkan: Volkan, yanardağ.
Çapkan: 1. Saldıran, atılan, hücum eden. 2. Koşan, hızlı hareket eden.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Ulaçkan: İnsanları birbirine kaynaştıran bir soydan gelen kimse.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Burkan: Volkan, yanardağ.
Uluerkan: Saygın, yüce, soylu kimse.
Tuğkan: Soyu savaşçı olan kimse.
Torkan: Gururlu ve tok sözlü soydan gelen kimse.
Karatekin: Esmer kimse.
Aykan: Kanı ay gibi parlak ve temiz Ay Kanlı
Efekan: Efe soyundan gelen kimse.
Başkan: 1. Bir topluluğun, bir toplantının veya bir derneğin başında bulunan kimse. 2. Bazı ülkelerde devletin ve hükûmetin başı.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Karacan: Esmer kimse.
Çalkan: Su birikintisi.
Karlık: Kar kuyusu.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Kartay: Yaşlı, pir.
Demokan: Amlayışlı kimse.
Feritkan: Eşi olmayan, soylu kandan gelen kimse.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Arukan: bk. Arıkan
Birkan: Aynı soydan olan.
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Özkan: Temiz kan, soylu kişinin kanından gelen
Taşkan: Sağlam, güçlü soydan gelen kimse.
Ulukan: Soylu, yüce soydan gelen kimse.
Börükan: Güçlü, kuvvetli bir soydan gelem kimse.
Tokkan: Gözü tok bir soydan gelen kimse.
Karmel: Bağ
Uskan: Akıllı soydan gelen kimse.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Şahinkan: Yiğit soydan gelen, güçlü, kahraman kimse.
Özekan: Canlı, hareketli kimse.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Temirkan: Güçlü soydan gelen kimse. - bk. Demirkan
Berkkan: Güçlü soydan gelen kimse.