İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karakan isminin anlamı: Bir tür dağ ağacı. Karakan ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karakan İsminin Anlamı Nedir? Karakan İsminin AnaliziKaraca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karine: övme
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karmit: Rab `ın bağ
Karakız: Esmer kız.
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karissa: Okşamak
Sevkan: "Sevmeye doy" anlamında kullanılan bir ad.
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karis: Grace;
Karmelita: Rab `ın bağ
Pekkan: Sağlam, temiz soydan gelen.
Soykan: Asil, soylu kimse.
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Karyan: karanlık bir
Muskan: Bilinmeyen
Kariina: bulundu
Karessa: çok sevgili
Karadut: Siyah renkli dut.
Karima: Noble, cömert
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karnaim: boynuzları
Türkan: Hakana saltanatta ortaklık eden eşi
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karisa: çok sevgili
Günebakan: Ayçiçeği.
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Türkkan: Türk soyundan gelen.
Işıkkan: Aydın, ileri görüşlü bir soydan gelen kimse.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Pakkan: Temiz soydan gelen kimse.
Tatarkan: Tatar soyundan olan kimse.
Doğukan: Doğunun hakanı
Kaynarkan: Coşkulu, hareketli kimse.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Şimşekkan: Hareketli, canlı soydan gelen.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Güçkan: Delikanlı kimse.
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Tarkan: Eski Türk adı / Dağınık
Karsten: İsa şöyle bir
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Karındaş: Kardeş.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Tümkan: Kanlı canlı, sağlıklı.
Işınkan: Yüzü ay gibi parlak bir soydan gelen kimse.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Börükan: Güçlü, kuvvetli bir soydan gelem kimse.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Karaşın: Esmer.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Arkan: Temiz.temiz kanlı,arı kanlı
Çapkan: 1. Saldıran, atılan, hücum eden. 2. Koşan, hızlı hareket eden.
Bolkan: Kanı bol, hareketli, yerinde duramayan.
Süerkan: Soylu kandan gelen asker.
Aşkan: 1. Kula donlu at. 2. İşaret, im. 3. Renk, beniz.
Örskan: Sağlam bir soydan gelen kimse.
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Patvakan: Haysiyet
Demokan: Amlayışlı kimse.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Yahşikan: İyi, soylu bir sülaleden gelen kimse.
Ferkan: Güçlü, saygın bir soydan gelen kimse.
Uçkan: Çok uçan, uçucu.
Taşkan: Sağlam, güçlü soydan gelen kimse.
Yalazakan: Alevli, coşkulu bir soydan gelen kimse.
Yarkan: Yüksek devlet mahkemesi.
Günkan: Güneş gibi aydınlık bir soydan gelen kimse.
Bene-Jaakan: üzüntü oğulları
Özkan: Temiz kan, soylu kişinin kanından gelen
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
İlkan: "Öncelikle an, hatırla" anlamında kullanılan bir ad.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Avkan: 1. Uzak. 2. Suyun toplandığı yer.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Selkan: Sel gibi coşkulu soydan gelen kimse.
Kartay: Yaşlı, pir.
Mertkan: Mert soydan gelen kimse.
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Odkan: Canlı, coşkulu kimse.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Onurkan: Onurlu bir soydan gelen kimse.
Binkan: Güçlü, kuvvetli
Alkan: Kırmızı kan.
Nuhkan: Nuh Peygamber soyundan olan.
Utkan: 1. Zafer kazanmış, muzaffer. 2. Şerefli, onurlu soydan gelen.
Borkan: Kanlı, canlı kimse.
Arıkan: Temiz soylu kimse.
Uzkan: Erdemli bir soydan gelen kimse.
Sarpkan: Sert, güçlü soydan gelen.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Gülkan: Kırmızı renkli gül.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Timurkan: bk. Demirkan
Koçkan: Yiğit, yürekli soydan gelen.
Furkan: İyi ile kötüyü birbirinden ayıran kanıt / Kuran-ı Kerim
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Barkan: Çöllerde rüzgârın esme yönüne dikey doğrultuda oluşan, ay biçimindeki küçük kum kitlesi.
Gürbaşkan: Güçlü, kuvvetli başkan.
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Sükan: Yiğit, güçlü bir soydan gelen kimse.
Çağakan: Çağ değiştiren kimse.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Karatün: Karanlık gece.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Uluerkan: Saygın, yüce, soylu kimse.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Bozkan: Cesur, yiğit, güçlü kimse.
Tezkan: Kanı kaynayan, heyecanlı kimse.
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Ecekan: Saygın bir soydan gelen kimse.
Torkan: Gururlu ve tok sözlü soydan gelen kimse.
Ulukan: Soylu, yüce soydan gelen kimse.
Gürakan: Bol, fazla akan.
Eralkan: Vatanı uğrunda canını feda edebilecek yiğit.
Delikan: Coşkulu, hareketli, kabına sığmaz kimse.
Yiğitkan: Güçlü, korkusuz, kahraman bir soydan gelen kimse.