İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karakan isminin anlamı: Bir tür dağ ağacı. Karakan ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karakan İsminin Anlamı Nedir? Karakan İsminin AnaliziGünebakan: Ayçiçeği.
Sevkan: "Sevmeye doy" anlamında kullanılan bir ad.
Karine: övme
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karmelita: Rab `ın bağ
Pekkan: Sağlam, temiz soydan gelen.
Karisa: çok sevgili
Soykan: Asil, soylu kimse.
Karmit: Rab `ın bağ
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karissa: Okşamak
Karyan: karanlık bir
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karnaim: boynuzları
Kariina: bulundu
Karima: Noble, cömert
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karessa: çok sevgili
Karis: Grace;
Karadut: Siyah renkli dut.
Karakız: Esmer kız.
Türkan: Hakana saltanatta ortaklık eden eşi
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Muskan: Bilinmeyen
Ünkan: Tanınmış soydan gelen kimse.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Tankan: Şafak gibi aydınlık, temiz soydan gelen kimse.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Arıkan: Temiz soylu kimse.
Utkan: 1. Zafer kazanmış, muzaffer. 2. Şerefli, onurlu soydan gelen.
Oğuzkan: Güçlü, kuvvetli soydan gelen kimse.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Odkan: Canlı, coşkulu kimse.
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Karlu: Karlı.
Başkan: 1. Bir topluluğun, bir toplantının veya bir derneğin başında bulunan kimse. 2. Bazı ülkelerde devletin ve hükûmetin başı.
Işınkan: Yüzü ay gibi parlak bir soydan gelen kimse.
Borkan: Kanlı, canlı kimse.
Karındaş: Kardeş.
Karasu: Ağır akan su.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Gürakan: Bol, fazla akan.
Kaynarkan: Coşkulu, hareketli kimse.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Çakan: Parıldayan, ışık veren.
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Gülkan: Kırmızı renkli gül.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Gürkan: Güler yüzlü ve kanlı
Özbekkan: Özbek soyundan gelen kimse.
Timurkan: bk. Demirkan
Arkan: Temiz.temiz kanlı,arı kanlı
Karatün: Karanlık gece.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Barkan: Çöllerde rüzgârın esme yönüne dikey doğrultuda oluşan, ay biçimindeki küçük kum kitlesi.
Aykan: Kanı ay gibi parlak ve temiz Ay Kanlı
Cankan: Özü hareketli olan kimse.
Yiğitkan: Güçlü, korkusuz, kahraman bir soydan gelen kimse.
Mertkan: Mert soydan gelen kimse.
Özkan: Temiz kan, soylu kişinin kanından gelen
Çağakan: Çağ değiştiren kimse.
Bilkan: Bilgili.
Kartay: Yaşlı, pir.
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Atakan: Atasının kanını taşıyan, atasının kanından gelen gücü barındıran
Karluk: Türk boylarından biri.
Arukan: bk. Arıkan
Taşkan: Sağlam, güçlü soydan gelen kimse.
Yarkan: Yüksek devlet mahkemesi.
Karaduman: Siyah duman.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Hakan: Büyük Han, Hanlar hanı (Hükümdar anlamına=Han)
Tunakan: Görkemli, gösterişli soydan gelen kimse.
Özakan: Katıksız, saf bir biçimde akan.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Karatekin: Esmer kimse.
Çalkan: Su birikintisi.
Tokkan: Gözü tok bir soydan gelen kimse.
Oskan: Akıllı.
Mutlukan: Mutlu soydan gelen kimse.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Binkan: Güçlü, kuvvetli
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Alpkan: Yiğit soydan gelen.
Ferkan: Güçlü, saygın bir soydan gelen kimse.
Ulukan: Soylu, yüce soydan gelen kimse.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Turkan: Koruyucu, muhafız.
Temizkan: Doğru ve dürüst soydan gelen.
Bozkan: Cesur, yiğit, güçlü kimse.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Yalazakan: Alevli, coşkulu bir soydan gelen kimse.
Feritkan: Eşi olmayan, soylu kandan gelen kimse.
Orkan: Şehrin yöneticisi, hâkimi. - bk. Orhan
Savaşkan: İyi savaşan kimse.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Özekan: Canlı, hareketli kimse.
Ulaçkan: İnsanları birbirine kaynaştıran bir soydan gelen kimse.
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Sarkan: Kovan.
Uzkan: Erdemli bir soydan gelen kimse.
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Birkan: Aynı soydan olan.
Şimşekkan: Hareketli, canlı soydan gelen.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Berkan: "İyice hatırla" anlamında kullanılan bir ad.
Çelikkan: Güçlü soydan gelen kimse.
Edgükan: İyi soydan gelen kimse.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Sarpkan: Sert, güçlü soydan gelen.
Sükan: Yiğit, güçlü bir soydan gelen kimse.
Elkan: Tanrı tarafından düzenlendi
Yılkan: Yılan, çekinen kimse.
Erkan: Erkek kanlı
Günerkan: Yiğit soydan gelen aydın kimse.
Tarkan: Eski Türk adı / Dağınık
Avkan: 1. Uzak. 2. Suyun toplandığı yer.