İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karakız: Esmer kız.

Karmit: Rab `ın bağ

Karadut: Siyah renkli dut.

Karis: Grace;

Karisa: çok sevgili

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Kariina: bulundu

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karissa: Okşamak

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karessa: çok sevgili

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karnaim: boynuzları

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karmelita: Rab `ın bağ

Karyan: karanlık bir

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karima: Noble, cömert

Karine: övme

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Bu listede Karakalpak ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Olpak: "Her zaman temiz, dürüst bir insan ol" anlamında kullanılan bir ad.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Opak: Cin, peri gibi doğaüstü yaratık.

Karatekin: Esmer kimse.

Karmel: Bağ

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karim: cömert

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karlık: Kar kuyusu.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Soyupak: Soyu temiz, soylu kimse.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karsten: İsa şöyle bir

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karpos: Kâr

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karaduman: Siyah duman.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karındaş: Kardeş.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Topak: Yuvarlak.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karaşın: Esmer.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Apak: Tertemiz, bembeyaz.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karasu: Ağır akan su.

Karatün: Karanlık gece.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karacan: Esmer kimse.

Karlu: Karlı.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Arpak: Temiz, dürüst, güvenilir kimse.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Alpak: Dürüst, kahraman, yiğit kimse.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Kareem: Cömert

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Bu listede Karakalpak ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha