İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karine: övme

Karakız: Esmer kız.

Karisa: çok sevgili

Karadut: Siyah renkli dut.

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karyan: karanlık bir

Karnaim: boynuzları

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Kariina: bulundu

Karmelita: Rab `ın bağ

Karissa: Okşamak

Karmit: Rab `ın bağ

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karis: Grace;

Karessa: çok sevgili

Karima: Noble, cömert

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Bu listede Karadut ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karaduman: Siyah duman.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karatün: Karanlık gece.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karpos: Kâr

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karim: cömert

Kareem: Cömert

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karlık: Kar kuyusu.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karatekin: Esmer kimse.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karmel: Bağ

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karasu: Ağır akan su.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karındaş: Kardeş.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Mecdut: Talihi açık, mutlu, şanslı kimse.

Karlu: Karlı.

Mevdut: Sevilmiş, sevilen.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karsten: İsa şöyle bir

Karaşın: Esmer.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karacan: Esmer kimse.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Bu listede Karadut ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha