İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karyan: karanlık bir

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karmit: Rab `ın bağ

Karadut: Siyah renkli dut.

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karakız: Esmer kız.

Karine: övme

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karissa: Okşamak

Karis: Grace;

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karima: Noble, cömert

Kariina: bulundu

Karnaim: boynuzları

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karessa: çok sevgili

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karmelita: Rab `ın bağ

Karisa: çok sevgili

Bu listede Karadut ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Mecdut: Talihi açık, mutlu, şanslı kimse.

Karasu: Ağır akan su.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karmel: Bağ

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karlu: Karlı.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karsten: İsa şöyle bir

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Kareem: Cömert

Karasal: Kara ile ilgili.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karlık: Kar kuyusu.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karaşın: Esmer.

Karatekin: Esmer kimse.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karatün: Karanlık gece.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karpos: Kâr

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Mevdut: Sevilmiş, sevilen.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Kartay: Yaşlı, pir.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karim: cömert

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karındaş: Kardeş.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karacan: Esmer kimse.

Karaduman: Siyah duman.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Bu listede Karadut ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha