İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karyan: karanlık bir

Karisa: çok sevgili

Karine: övme

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Seldağ: Dağdan gelen sel gibi coşkulu, hareketli.

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karmit: Rab `ın bağ

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karissa: Okşamak

Şendağ: Çok neşeli ve sevinçli olan.

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karadut: Siyah renkli dut.

Karis: Grace;

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karima: Noble, cömert

Karnaim: boynuzları

Karakız: Esmer kız.

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Kariina: bulundu

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karmelita: Rab `ın bağ

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karessa: çok sevgili

Bu listede Karadağ ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karatün: Karanlık gece.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karındaş: Kardeş.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karmel: Bağ

Karaşın: Esmer.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karasu: Ağır akan su.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Tekindağ: Uğurlu dağ.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Kareem: Cömert

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karacan: Esmer kimse.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karatekin: Esmer kimse.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Bozdağ: Tepeleri dumanla kaplı olan dağ.

Erdağ: Yüce, saygın kimse.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Oldağ: "Yücel, yüksel" anlamında kullanılan bir ad.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Dağ: Çevresindeki araziye göre çok yüksek olan toprak, kaya

Karaduman: Siyah duman.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Okdağ: Dağlarda gezen okçu.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Yücedağ: Yüksek, büyük, ulu kimse.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karasal: Kara ile ilgili.

Beydağ: 1. Beyin gezip dolaştığı dağ. 2. Anadolu´nun çeşitli yerlerinde dağların ortak adı.

Karlık: Kar kuyusu.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Özdağ: Özü dağ gibi yüce olan kimse.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karluk: Türk boylarından biri.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karlu: Karlı.

Karim: cömert

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Esendağ: Sağlıklı, salim, rahat kimse.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karsten: İsa şöyle bir

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karpos: Kâr

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Uludağ: Dağlar kadar yüce, erdemli olan kimse.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Bu listede Karadağ ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha