İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Seldağ: Dağdan gelen sel gibi coşkulu, hareketli.

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Kariina: bulundu

Karis: Grace;

Karakız: Esmer kız.

Karyan: karanlık bir

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karmelita: Rab `ın bağ

Şendağ: Çok neşeli ve sevinçli olan.

Karmit: Rab `ın bağ

Karadut: Siyah renkli dut.

Karine: övme

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karima: Noble, cömert

Karnaim: boynuzları

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karissa: Okşamak

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karisa: çok sevgili

Karessa: çok sevgili

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Bu listede Karadağ ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karmel: Bağ

Okdağ: Dağlarda gezen okçu.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Özdağ: Özü dağ gibi yüce olan kimse.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karim: cömert

Oldağ: "Yücel, yüksel" anlamında kullanılan bir ad.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Kartay: Yaşlı, pir.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Esendağ: Sağlıklı, salim, rahat kimse.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karındaş: Kardeş.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karlık: Kar kuyusu.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Erdağ: Yüce, saygın kimse.

Karlu: Karlı.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karsten: İsa şöyle bir

Karacan: Esmer kimse.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karaşın: Esmer.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Uludağ: Dağlar kadar yüce, erdemli olan kimse.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karatün: Karanlık gece.

Karasu: Ağır akan su.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karatekin: Esmer kimse.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Beydağ: 1. Beyin gezip dolaştığı dağ. 2. Anadolu´nun çeşitli yerlerinde dağların ortak adı.

Dağ: Çevresindeki araziye göre çok yüksek olan toprak, kaya

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Bozdağ: Tepeleri dumanla kaplı olan dağ.

Tekindağ: Uğurlu dağ.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Yücedağ: Yüksek, büyük, ulu kimse.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karaduman: Siyah duman.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karpos: Kâr

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Kareem: Cömert

Bu listede Karadağ ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha