İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karissa: Okşamak

Seldağ: Dağdan gelen sel gibi coşkulu, hareketli.

Karakız: Esmer kız.

Şendağ: Çok neşeli ve sevinçli olan.

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Kariina: bulundu

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karnaim: boynuzları

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karessa: çok sevgili

Karadut: Siyah renkli dut.

Karima: Noble, cömert

Karmelita: Rab `ın bağ

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karis: Grace;

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karisa: çok sevgili

Karyan: karanlık bir

Karmit: Rab `ın bağ

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karine: övme

Bu listede Karadağ ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karaduman: Siyah duman.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Özdağ: Özü dağ gibi yüce olan kimse.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Uludağ: Dağlar kadar yüce, erdemli olan kimse.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karaşın: Esmer.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karındaş: Kardeş.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Oldağ: "Yücel, yüksel" anlamında kullanılan bir ad.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Tekindağ: Uğurlu dağ.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karlık: Kar kuyusu.

Karsten: İsa şöyle bir

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karatekin: Esmer kimse.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karim: cömert

Yücedağ: Yüksek, büyük, ulu kimse.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karluk: Türk boylarından biri.

Beydağ: 1. Beyin gezip dolaştığı dağ. 2. Anadolu´nun çeşitli yerlerinde dağların ortak adı.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karpos: Kâr

Karlu: Karlı.

Erdağ: Yüce, saygın kimse.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karatün: Karanlık gece.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Dağ: Çevresindeki araziye göre çok yüksek olan toprak, kaya

Bozdağ: Tepeleri dumanla kaplı olan dağ.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Okdağ: Dağlarda gezen okçu.

Kareem: Cömert

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karacan: Esmer kimse.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karasu: Ağır akan su.

Esendağ: Sağlıklı, salim, rahat kimse.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karmel: Bağ

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Bu listede Karadağ ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha