İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Anabacı: Anne ve kız kardeş.

Karisa: çok sevgili

Kariina: bulundu

Karis: Grace;

Bacı: 1. Büyük kız kardeş, abla. 2. Kız kardeş. 3. Bir evde uzun zaman çalışmış yaşlı kadınlara verilen unvan. 4. Tarikat şeyhlerinin karısı. 5. Kadınlara söylenen bir seslenme sözü.

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karakız: Esmer kız.

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karine: övme

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karmit: Rab `ın bağ

Karyan: karanlık bir

Karessa: çok sevgili

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karadut: Siyah renkli dut.

Karnaim: boynuzları

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karmelita: Rab `ın bağ

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karima: Noble, cömert

Karissa: Okşamak

Bu listede Karacı ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Kareem: Cömert

Karluk: Türk boylarından biri.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Yadacı: 1. Büyücü, sihirbaz. 2. Hekim.

Kamacı: Top kaması yapan veya onaran kimse.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karasu: Ağır akan su.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Aracı: Uzlaştırıcı, anlaşma sağlayan kimse.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karaduman: Siyah duman.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karlık: Kar kuyusu.

Karlu: Karlı.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karpos: Kâr

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karim: cömert

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karındaş: Kardeş.

Otacı: Hekim, doktor.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karatekin: Esmer kimse.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karatün: Karanlık gece.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karsten: İsa şöyle bir

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karacan: Esmer kimse.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karaşın: Esmer.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Hacı: Hicaz’a gidip hac törenine katılan

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Savacı: 1. Haberci. 2. Müjde getiren. 3. Peygamber.

Karmel: Bağ

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Bu listede Karacı ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha