İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karis: Grace;

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karisa: çok sevgili

Karima: Noble, cömert

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Kariina: bulundu

Karmit: Rab `ın bağ

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karessa: çok sevgili

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karine: övme

Karissa: Okşamak

Karyan: karanlık bir

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karnaim: boynuzları

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karadut: Siyah renkli dut.

Karakız: Esmer kız.

Karmelita: Rab `ın bağ

Bu listede Karaçay ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karacan: Esmer kimse.

Koçay: Koç gibi güçlü.

Tunçay: bk. Tuncay

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karim: cömert

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Uçay: Son ay.

Karmel: Bağ

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karlık: Kar kuyusu.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Kareem: Cömert

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karaşın: Esmer.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karatün: Karanlık gece.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaduman: Siyah duman.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karasu: Ağır akan su.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Topçay: Kıvırıla kıvrıla akan ırmak.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karındaş: Kardeş.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karpos: Kâr

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Demirçay: Güçlü, kuvvetli, sert kimse.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karlu: Karlı.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karatekin: Esmer kimse.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karsten: İsa şöyle bir

Bu listede Karaçay ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha