İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karadut: Siyah renkli dut.

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karima: Noble, cömert

Karisa: çok sevgili

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karakız: Esmer kız.

Karine: övme

Kariina: bulundu

Karnaim: boynuzları

Karis: Grace;

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karessa: çok sevgili

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karissa: Okşamak

Karmit: Rab `ın bağ

Karyan: karanlık bir

Karmelita: Rab `ın bağ

Bu listede Karaçay ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karsten: İsa şöyle bir

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karatün: Karanlık gece.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karasal: Kara ile ilgili.

Karındaş: Kardeş.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karlu: Karlı.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Kareem: Cömert

Karpos: Kâr

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Tunçay: bk. Tuncay

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karaduman: Siyah duman.

Karasu: Ağır akan su.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaşın: Esmer.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Uçay: Son ay.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karacan: Esmer kimse.

Demirçay: Güçlü, kuvvetli, sert kimse.

Koçay: Koç gibi güçlü.

Karatekin: Esmer kimse.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karlık: Kar kuyusu.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Topçay: Kıvırıla kıvrıla akan ırmak.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karmel: Bağ

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karim: cömert

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Bu listede Karaçay ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha