İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karmelita: Rab `ın bağ

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karisa: çok sevgili

Karnaim: boynuzları

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karmit: Rab `ın bağ

Kariina: bulundu

Karadut: Siyah renkli dut.

Karyan: karanlık bir

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karima: Noble, cömert

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karessa: çok sevgili

Karakız: Esmer kız.

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karis: Grace;

Karissa: Okşamak

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karine: övme

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Bu listede Karaçar ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karaşın: Esmer.

Karlu: Karlı.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Kartay: Yaşlı, pir.

Karmel: Bağ

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karluk: Türk boylarından biri.

Uçar: Uçan, uçucu.

Karatün: Karanlık gece.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Sançar: 1. Kısa kama. 2. Saplayan, batıran, yenen. - bk. Sancar

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karındaş: Kardeş.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Kareem: Cömert

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Çağaçar: Yeni bir dönem başlatan kimse. bk. Çağaçan

Karim: cömert

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karasal: Kara ile ilgili.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karaduman: Siyah duman.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karatekin: Esmer kimse.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karlık: Kar kuyusu.

Karpos: Kâr

Tanaçar: Sabah vaktindeki alaca karanlık

Karacan: Esmer kimse.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karsten: İsa şöyle bir

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karasu: Ağır akan su.

Akçar: iyi ruhlar.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Bu listede Karaçar ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha