İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karima: Noble, cömert

Karnaim: boynuzları

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karissa: Okşamak

Karine: övme

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karyan: karanlık bir

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karmit: Rab `ın bağ

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karessa: çok sevgili

Karakız: Esmer kız.

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karadut: Siyah renkli dut.

Kariina: bulundu

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karis: Grace;

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karmelita: Rab `ın bağ

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karisa: çok sevgili

Bu listede Karaçar ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karlu: Karlı.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Kareem: Cömert

Sançar: 1. Kısa kama. 2. Saplayan, batıran, yenen. - bk. Sancar

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Akçar: iyi ruhlar.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karim: cömert

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karaşın: Esmer.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karacan: Esmer kimse.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karaduman: Siyah duman.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Uçar: Uçan, uçucu.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karpos: Kâr

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karatün: Karanlık gece.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Çağaçar: Yeni bir dönem başlatan kimse. bk. Çağaçan

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karmel: Bağ

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karasu: Ağır akan su.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karındaş: Kardeş.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karsten: İsa şöyle bir

Kartay: Yaşlı, pir.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karlık: Kar kuyusu.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karatekin: Esmer kimse.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Tanaçar: Sabah vaktindeki alaca karanlık

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Bu listede Karaçar ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha