İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karyan: karanlık bir

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karis: Grace;

Karessa: çok sevgili

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karmelita: Rab `ın bağ

Karnaim: boynuzları

Karmit: Rab `ın bağ

Kariina: bulundu

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karine: övme

Karima: Noble, cömert

Karadut: Siyah renkli dut.

Karissa: Okşamak

Karakız: Esmer kız.

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karisa: çok sevgili

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Bu listede Karaçar ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karatün: Karanlık gece.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Çağaçar: Yeni bir dönem başlatan kimse. bk. Çağaçan

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karlık: Kar kuyusu.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karpos: Kâr

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karluk: Türk boylarından biri.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karındaş: Kardeş.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Uçar: Uçan, uçucu.

Karim: cömert

Karacan: Esmer kimse.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Kareem: Cömert

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Akçar: iyi ruhlar.

Karasu: Ağır akan su.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karlu: Karlı.

Karaduman: Siyah duman.

Tanaçar: Sabah vaktindeki alaca karanlık

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karsten: İsa şöyle bir

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karaşın: Esmer.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Sançar: 1. Kısa kama. 2. Saplayan, batıran, yenen. - bk. Sancar

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karmel: Bağ

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karatekin: Esmer kimse.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Bu listede Karaçar ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha