İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karacakurt isminin anlamı: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse. Karacakurt ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karacakurt İsminin Anlamı Nedir? Karacakurt İsminin AnaliziKareena: saf, masum, f arkadaşım
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karyan: karanlık bir
Karessa: çok sevgili
Kariina: bulundu
Karadut: Siyah renkli dut.
Karisa: çok sevgili
Karnaim: boynuzları
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karmit: Rab `ın bağ
Karine: övme
Karima: Noble, cömert
Karmelita: Rab `ın bağ
Karissa: Okşamak
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karis: Grace;
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karakız: Esmer kız.
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Baykurt: Zengin, varlıklı saygın kimse.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Cankurt: Özü kurt gibi olan kimse.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Karlık: Kar kuyusu.
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Yurt: 1. Oturulan yer, ev. 2. Ülke, vatan memleket.
Tankurt: Şafak vakti gibi parlak, güçlü kimse.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Talaykurt: Denizci yiğit.
Canyurt: Gerçek yurt.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
İdikurt: Güçlü kimse.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karaşın: Esmer.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Günkurt: Günei gibi aydın ve parlaklık saçan kimse.
Kartay: Yaşlı, pir.
Karacan: Esmer kimse.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Karpos: Kâr
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Karabudun: Esmer milletten olan.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Kızılkurt: Deneyimli, yaşlı kimse.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Karluk: Türk boylarından biri.
Dorukkurt: Başarılı, üstün nitelikli kimse.
Başkurt: 1. En önemli kimse. 2. Ural Dağları bölgesinde yaşayan ve Türklerin Kıpçak kolundan olan bir boy.
Taykurt: Güçlü kuvvetli çocuk.
Şenyurt: Neşeli, mutlu insanların yurdu.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Aykurt: "Ey kurt gibi olan!" anlamında kullanılan bir ad.
Bozkurt: Türklerin Orta asyadan çıkışında yol gösterdiğine inanılan efsanevi kurt
Karasal: Kara ile ilgili.
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Tamkurt: Kurt gibi güçlü kimse.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Gümüşkurt: Gümüş gibi değerli olan.
Yağızkurt: Esmer, güçlü kimse.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Karlu: Karlı.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Erkurt: Cesur ve yiğit kimse.
Özkurt: Gerçek kurt.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Karim: cömert
Kipkurt: Canlı, dayanıklı, sağlam, deneyimli, yaşlı kimse.
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Kareem: Cömert
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Atakurt: Atası cesur ve yiğit olan kimse.
Bilgekurt: Bilgili kimse.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Tümkurt: Gerçekten güçlü olan kimse.
Soykurt: Kurt gibi güçlü soydan gelen kimse.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Karatün: Karanlık gece.
Demirkurt: Güçlü, kuvvetli, sert kimse.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Karaduman: Siyah duman.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Karmel: Bağ
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Karatekin: Esmer kimse.
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Kavurt: Heybetli, gösterişli, cesur, yiğit, kahraman.
Tunçkurt: Güçlü, kuvvetli kimse.