İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karmelita: Rab `ın bağ

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karissa: Okşamak

Karadut: Siyah renkli dut.

Karessa: çok sevgili

Karnaim: boynuzları

Karisa: çok sevgili

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Kariina: bulundu

Karis: Grace;

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karima: Noble, cömert

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karyan: karanlık bir

Karmit: Rab `ın bağ

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karakız: Esmer kız.

Karine: övme

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Bu listede Karabükey ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karim: cömert

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Kareem: Cömert

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karasu: Ağır akan su.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karaduman: Siyah duman.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karlu: Karlı.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karacan: Esmer kimse.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karsten: İsa şöyle bir

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Jockey: Tanrı'nın lütfu

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karındaş: Kardeş.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Görkey: Güzellik.

Karatekin: Esmer kimse.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Key: İran’da efsanevi Keyyaniler Hanedanı´nın padişahlarına verilen unvan.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karmel: Bağ

Karatün: Karanlık gece.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karpos: Kâr

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karaşın: Esmer.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Dikey: Dik olarak.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karlık: Kar kuyusu.

Karasal: Kara ile ilgili.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Bu listede Karabükey ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha