İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karessa: çok sevgili

Karakız: Esmer kız.

Karissa: Okşamak

Karadut: Siyah renkli dut.

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karisa: çok sevgili

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karmelita: Rab `ın bağ

Karmit: Rab `ın bağ

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karine: övme

Karima: Noble, cömert

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Kariina: bulundu

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karnaim: boynuzları

Anabörü: Dişi kurt.

Karis: Grace;

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karyan: karanlık bir

Bu listede Karabörü ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karaduman: Siyah duman.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karatün: Karanlık gece.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karasu: Ağır akan su.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Tunçbörü: Sağlam, güçlü kimse.

Atabörü: Atası cesur ve yiğit olan kimse.

Karaşın: Esmer.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karatekin: Esmer kimse.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karmel: Bağ

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karpos: Kâr

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karsten: İsa şöyle bir

Kırbörü: Yaşlı, ak sakallı deneyimli kimse.

Kareem: Cömert

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karluk: Türk boylarından biri.

Kızılbörü: Güçlü, kuvvetli, deneyimli kimse.

Karlu: Karlı.

Karlık: Kar kuyusu.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karim: cömert

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

İzbörü: Kurt izi.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Koçbörü: Güçlü, kuvvetli kimse.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karacan: Esmer kimse.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Törü: bk. Töre

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Yaybörü: Sert, güçlü, kuvvetli kimse.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karındaş: Kardeş.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Baybörü: Zengin ve yiğit olan kimse.

Bu listede Karabörü ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha