İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karabey isminin anlamı: Esmer, yağız bey. Karabey ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karabey İsminin Anlamı Nedir? Karabey İsminin AnaliziAbbey: Babası sevinir
Karnaim: boynuzları
Karima: Noble, cömert
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karis: Grace;
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karmelita: Rab `ın bağ
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karissa: Okşamak
Karisa: çok sevgili
Karine: övme
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karakız: Esmer kız.
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karyan: karanlık bir
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karmit: Rab `ın bağ
Kariina: bulundu
Karadut: Siyah renkli dut.
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karessa: çok sevgili
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Tosunbey: Sağlıklı, tıknaz bey.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Ulubey: Yüce, saygın, değerli bey.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Usbey: Akıllı bey.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Balibey: Değer verilen olgun bey. bk. Balıbey.
Ziverbey: Süs, bezek.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
İlbey: Egemen olan
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Elçibey: Beyin elçiliğini yapan kimse.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Erbey: Yiğit, cesur hükümdar, bey.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Uğurlubey: Uğurlu bey.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Karlu: Karlı.
Kavurtbey: Heybetli, gösterişli, cesur, yiğit, kahraman bey.
Tekebey: Mert, sözünün eri olan bey.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Karındaş: Kardeş.
Tanbey: Şafak gibi aydınlık bey.
Hanbey: Hükümdar ve bey.
Karpos: Kâr
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Aybey: Ay gibi güzel olan yakışıklı bey.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Karlık: Kar kuyusu.
Jobey: Hükümlü, hasta
Acabey: Aca ve bey sözlerinden oluşan bir ad.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Çölbey: Çölde yaşayan bey.
Dumanbey: Kara ve esmer renkli bey.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Karaduman: Siyah duman.
Ecebey: Saygın, ileri gelen bey.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Aslıbey: Bey soyundan gelen.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Umurbey: Görgülü, bilgili bey.
Salıkbey: Tavsiye edilen bey.
Karabudun: Esmer milletten olan.
Balbey: Bal gibi tatlı olan bey.
Karacan: Esmer kimse.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Gülbey: Gülümseyen bey.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Uluğbey: bk. Ulubey
Acarbey: Güçlü, cesur, atılgan, becerikli kimse.
Konurbey: Kahraman, yiğit bey.
Çakabey: 11.yy’da İzmir yöresinde beylik kuran Türk Beyi
Sayınbey: Değerli, saygın bey.
Kocabey: Yaşlı, ihtiyar bey.
Ağcabey: Temiz, namuslu, eline ayağına düzgün bey.
Hürbey: Özgür, bağımsız bey.
Çakırbey: Yiğit, cesur, gözü pek bey.
Canbey: Şirin, tatlı bey.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Şahbey: Üstün nitelikli, saygın, yüce kimse.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
İnalbey: Kendisine inanılan, güvenilen bey.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Ölmezbey: Uzun ömürlü bey.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Tekbey: Biricik, eşsiz bey.
Oğulbey: Beyin oğlu.
Şahinbey: Şahin gibi güçlü, yiğit kimse.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Karsten: İsa şöyle bir
Balıbey: Değer verilen olgun bey.
Akbey: Dürüst, doğru kimse.
Kızgınbey: Öfkeli, kızmış bey.
Akabey: Saygıdeğer, varlıklı bey.
Özbey: Gerçekten bey olan kimse.
Karasal: Kara ile ilgili.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Tellibey: Nazlı, alıngan, çabuk küsen bey.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Erdibey: Olgun, ermiş, saygın bey.
Karim: cömert
Soylubey: İyi tanınmış, köklü bir aileden gelen bey.