İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karissa: Okşamak

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karmelita: Rab `ın bağ

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karmit: Rab `ın bağ

Karis: Grace;

Karisa: çok sevgili

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karima: Noble, cömert

Karadut: Siyah renkli dut.

Karyan: karanlık bir

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karine: övme

Karakız: Esmer kız.

Kariina: bulundu

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karnaim: boynuzları

Karessa: çok sevgili

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Bu listede Karabaş ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karacan: Esmer kimse.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karaşın: Esmer.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Dalbaş: Koruyucu.

Gürbaş: Güçlü, kuvvetli kimse.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karsten: İsa şöyle bir

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Erbaş: İhtiyaçları devletçe karşılanan onbaşı ve çavuş rütbesindeki asker.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Sezginbaş: Sezme yeteneği olan, duygulu, anlayışlı.

Dikbaş: İnatçı, dik kafalı, direngen, gururlu kimse.

Karlu: Karlı.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Oğulbaş: İlk doğan erkek çocuk.

Karasu: Ağır akan su.

Altınbaş: Üstün nitelikli, değerli kimse.

Karpos: Kâr

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karim: cömert

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Baybaş: Zengin, ileri gelen, saygın kimse.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Arıbaş: Dürüst, güvenilir kimse.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Doğanbaş: Doğan, dünyaya gelen kimse.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karmel: Bağ

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karaduman: Siyah duman.

Karlık: Kar kuyusu.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Yücebaş: Yüksek, büyük, ulu kimse.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Çelikbaş: Güçlü, kuvvetli kimse.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Ulubaş: Yüce, saygın kişi.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Balıbaş: Ermiş kimse.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karatekin: Esmer kimse.

İlbaş: Bir ülkenin başı, hükümdar.

Arbaş: Sarışın, mavi gözlü kimse.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karındaş: Kardeş.

Karasal: Kara ile ilgili.

Bozbaş: Yiğit delikanlı.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karatün: Karanlık gece.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Aybaş: "Ey lider, önder!" anlamında kullanılan bir ad.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Gedikbaş: Ayrıcalıklı kimse.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Diribaş: Açıkgöz, kurnaz.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Bu listede Karabaş ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha