İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karaalp isminin anlamı: Esmer, kara yağız yiğit. Karaalp ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karaalp İsminin Anlamı Nedir? Karaalp İsminin AnaliziKaradut: Siyah renkli dut.
Karmit: Rab `ın bağ
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karnaim: boynuzları
Karima: Noble, cömert
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Kariina: bulundu
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karessa: çok sevgili
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karissa: Okşamak
Karmelita: Rab `ın bağ
Karine: övme
Karyan: karanlık bir
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karisa: çok sevgili
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karis: Grace;
Karakız: Esmer kız.
Ulualp: Çok erdemli, yüce yiğit.
Aygutalp: Her şeye karşılık veren yiğit.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Şanalp: Ünlü, şanlı, tanınmış yiğit kimse.
Boranalp: Cesur, çevik yiğit.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Karasal: Kara ile ilgili.
Konguralp: Kumral yiğit.
Karmel: Bağ
Karaçar: Kötü ruhlar.
Gencalp: Genç yiğit. bk. Gençalp
Dikalp: Sert, aksi yiğit.
Temizalp: İyi ahlaklı yiğit.
Sebükalp: Hızlı, atak yiğit.
Alanalp: Ülke alan, fetheden, fatih
Calp: Güçlü, kuvvetli, gayretli.
Saltukalp: Özgür yiğit.
Uralp: Kentli yiğit.
Yıldıralp: Yıldız gibi parlayan yiğit.
Yayalp: Sert, kuvvetli yiğit.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Kıralp: Ak saçlı ve sakallı, yaşlı yiğit.
Tuncalp: Tunç gibi güçlü, kuvvetli yiğit.
Toralp: Gururlu yiğit.
Alp: Yiğit, soylu, kahraman Türkçe adlarda bazen başa ya da sona da konulan ek
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Sunalp: Güçlü, etkili yiğit.
Uğuralp: Uğurlu yiğit.
Nuralp: Parlak, ışıklı, aydınlık yiğit.
Kutalp: Kutlu ve uğurlu yiğit.
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Sunguralp: Soğukkanlı ve doğan gibi güçlü yiğit.
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Gençalp: Genç yiğit.
Koçakalp: Cömert, kahraman yiğit.
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Erdenalp: Temiz, doğru yiğit.
Enginalp: İyi, güzel, değerli, yiğit.
Tekalp: Eşsiz, benzersiz yiğit.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Ongunalp: Kutlu, uğurlu, beğenilen yiğit.
Karaduman: Siyah duman.
Eskinalp: Fırtına gibi yiğit.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Umuralp: Görgülü, bilgili yiğit.
Tüzünalp: Yumuşak başlı, asil, sakin yiğit.
Karlu: Karlı.
Ayalp: Ay kadar parlak ve güzel yiğit.
Korkutalp: Korkusuz, yavuz, heybetli yiğit.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Usalp: Akıllı yiğit.
Orgunalp: Gizlenmiş, saklanmış yiğit.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Edgüalp: İyi yiğit.
Sıralp: Sır saklayan yiğit.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Karatekin: Esmer kimse.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Oğuzalp: Gerçekten dost olan yiğit.
Karlık: Kar kuyusu.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Çopuralp: Yüzü, çiçek hastalığından kalma küçük yara izleri taşıyan yiğit.
Karatün: Karanlık gece.
Acunalp: Dünyaca tanınmış yiğit.
Akınalp: Akın yapan yiğit. Yiğit.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Sönmezalp: Parlaklığını, ışığını hiç yitirmez, her zaman canlı olan yiğit.
Türkalp: Yiğit Türk.
Onuralp: Saygıdeğer, aziz, yiğit
Karim: cömert
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Bilgealp: Bilgili yiğit.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Ergunalp: Hızlı, çevik yiğit.
Erginalp: Olgun yiğit.
Sarıalp: Sarışın yiğit.
Dündaralp: 1. Dinine bağlı yiğit. 2. T. Eski ordu düzenindeki artçı birlikte yer alan yiğit.
Orgünalp: Ateş gibi kırmızı renkli güneşin olduğu gün doğan yiğit.
Kılıçalp: Kılıç gibi keskin yiğit.
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Karaşın: Esmer.
Uzalp: İyi, temiz, akıllı, anlayışlı yiğit.
Şahinalp: Şahin gibi güçlü, yiğit, cesur kimse.
Bengialp: Sonsuza dek yiğit olarak kalacak olan.
Yağınalp: Hareketli yiğit.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek