İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karaalp isminin anlamı: Esmer, kara yağız yiğit. Karaalp ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karaalp İsminin Anlamı Nedir? Karaalp İsminin AnaliziKarsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Karmelita: Rab `ın bağ
Karissa: Okşamak
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karyan: karanlık bir
Karakız: Esmer kız.
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karnaim: boynuzları
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karmit: Rab `ın bağ
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karima: Noble, cömert
Karessa: çok sevgili
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karis: Grace;
Kariina: bulundu
Karisa: çok sevgili
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karine: övme
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karadut: Siyah renkli dut.
Eralp: Yiğit erkek.
Tunçalp: bk. Tuncalp
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Okanalp: Anlayışlı yiğit.
Akınalp: Akın yapan yiğit. Yiğit.
Karsten: İsa şöyle bir
Kutalp: Kutlu ve uğurlu yiğit.
Sanalp: Ünlü, meşhur yiğit.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Tengizalp: bk. Denizalp
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Kayaalp: Kaya gibi güçlü yiğit.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Orgünalp: Ateş gibi kırmızı renkli güneşin olduğu gün doğan yiğit.
Oganalp: Güçlü yiğit.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Gündüzalp: Gündüz gibi aydınlık ve ışık saçan yiğit.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Yıldıralp: Yıldız gibi parlayan yiğit.
Türkalp: Yiğit Türk.
Dündaralp: 1. Dinine bağlı yiğit. 2. T. Eski ordu düzenindeki artçı birlikte yer alan yiğit.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Yazganalp: Yazarlık yapan yiğit.
Uyaralp: Boyun eğen, uysal, nazik yiğit.
Sualp: Denizci yiğit.
Denizalp: Yiğit denizci.
Tuğalp: Tuğ takınmış yiğit.
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Özalp: Özünde yiğit olan kimse.
Karmel: Bağ
Uyguralp: Uygar, medeni yiğit.
Mutlualp: Mutlu yiğit.
Tanalp: Şafak gibi aydınlık yiğit.
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Uralp: Kentli yiğit.
Girayalp: Hükümdar yiğit.
Yayalp: Sert, kuvvetli yiğit.
Karatün: Karanlık gece.
Oğuralp: Uğurlu, mutlu yiğit.
Karaşın: Esmer.
Karasu: Ağır akan su.
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Ulualp: Çok erdemli, yüce yiğit.
Acaralp: Yiğit, becerikli, cesur kişi.
Şenalp: Neşeli, canlı yiğit.
Canalp: Özünde yiğitlik, güçlülük olan kimse.
Berkalp: Kuvvetli ve sağlam yiğit, kahraman, cesur. Berk ve Alp isimlerinin birleşmesi ile oluşan isim. Bkz: Berk ve Alp
Konuralp: Gururlu, kibirli yiğit kimse.
Erdemalp: Erdemli yiğit.
Güçalp: Güçlükleri yenen yiğit.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Alp: Yiğit, soylu, kahraman Türkçe adlarda bazen başa ya da sona da konulan ek
Süalp: Güçlü, yiğit asker.
Çetinalp: Sert, inatçı yiğit.
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Akalp: Doğruluğu ve dürüstlüğüyle tanınan kimse.
Gücalp: Güçlükleri yenen yiğit. bk. Güçalp
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Karlık: Kar kuyusu.
Binalp: Bin yiğit.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Işıkalp: Aydın, ileri görüşlü yiğit.
Sonalp: Sonuncu, son doğan yiğit.
Umuralp: Görgülü, bilgili yiğit.
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Karpos: Kâr
Kiçialp: Küçük yiğit.
Ayalp: Ay kadar parlak ve güzel yiğit.
Erenalp: Deneyimli, akıllı kimse.
Yalazalp: Alev gibi parlak yiğit.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Korkutalp: Korkusuz, yavuz, heybetli yiğit.
Yağınalp: Hareketli yiğit.
Erginalp: Olgun yiğit.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Oyalp: Görüş, düşünce sahibi yiğit.
Çopuralp: Yüzü, çiçek hastalığından kalma küçük yara izleri taşıyan yiğit.
Sarıalp: Sarışın yiğit.
Tekalp: Eşsiz, benzersiz yiğit.
Kıralp: Ak saçlı ve sakallı, yaşlı yiğit.
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Alanalp: Ülke alan, fetheden, fatih
Gökalp: Mavi gözlü yiğit.Göklerin yiğidi bahadır.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Turalp: Genç, delikanlı yiğit.
Gencalp: Genç yiğit. bk. Gençalp