İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Zekiye isminin anlamı: Anlayışlı, kavrayışlı, zekâ sahibi. Zekiye ismi Arapça kökenli bir Kız ismidir.
Zekiye İsminin Anlamı Nedir? Zekiye İsminin AnaliziRahiye: Bal arısı.
Ruziye: Gündüze ait, gündüzle ilgili.
Cudiye: Cömert, eli açık.
Methiye: 1. Övgü. 2. Birini veya bir şeyi övmek için yazılmış şiir.
Remziye: İşaretle, simgeyle ilgili, simgeli, simgesel.
Harbiye: Savaşla ilgili.
Nabiye: Haberci, haber veren.
Kaniye: Kanaat eden, fazlasını istemeyen,kanmış,kanaatkar.
Bakiye: Artık, artan, kalan, geri kalan. Kalıntı.
Keşfiye: 1. Keşifle ilgili. 2. Keşfeden.
Kutbiye: Kutupla ilgili, kutba ilişkin.
Vasfiye: Nitelikli.
Zekiye: Anlayışlı, kavrayışlı, zekâ sahibi.
Fikriye: Düşünce ile fikir ile ilgili
Raziye: Kabul eden, rıza gösteren, boyun eğen
Ruhiye: Ruhla ilgili,ruha ait.
Ferdiye: 1. Tek olan, tek şey. 2. Fertle ilgili, bireysel.
Ermiye: Dolu yağdıran kasırga bulutları.
Fevziye: Kurtuluş, zafer ve üstünlükle ilgili olan.
Rukiye: Büyüleyici, sihirleyici, efsun. Peygamberimiz’in kızlarından birinin adıdır.
Hayriye: Hayırla, iyilikle ilgili
Avniye: 1. Yeniçeriler tarafından ve daha sonra Sultan Mecid ve Sultan Aziz zamanlarında giyilen bir çeşit yağmurluk. 2. Yardım etmiş. Yardımla ilgili.
Mehdiye: Doğru yolu bulan, hidayete eren.
Türkiye: Türkiye Cumhuriyeti’nin yer aldığı ülke.
Hıfziye: 1. Saklama, koruma ile ilgili. 2. Ezberleme, akılda tutma.
Nafiye: Yok eden, ortadan kaldıran, süren.
Tahliye: Boşaltmak. Boş bırakmak. Serbest bırakmak. Tathir etmek. Temizlemek.
İlmiye: Dinî bilimlerle uğraşan kimseler topluluğu.
Marziye: Hoşa giden, beğenilen.
Nevriye: Işıklı, parlak.
Hadiye: Hidayete erdiren, doğru yolu gösteren, kılavuz, rehber. Önde giden. Kuran’da geçmektedir ( Araf 186, Furkan 31)
Uzziye: Allah `ın gücü
Ramiye: Fırlatan, atan.
Veliye: Ermiş kadın.
Zülfiye: Sevgilinin zülfü, saçı. - bk. Zülfüye
Namiye: 1. Yetişen, büyüyen, artan. 2. Güç kazanma.
Muradiye: İstekli, dileği olan, arzulu kadın. Amacı olan kadın.
Dürriye: İnci gibi parlayan
Sulhiye: Barışa özgü, barışla ilgili, barış.
Kudsiye: Kutsal.
Adniye: Cennete gitmeye hak kazanmış, cennetlik bayan.
Nazmiye: Vezinli ve kafiyeli sözle, nazımla ilgili
Ümniye: 1. Umut. 2. İstek, arzu. 3. Niyet.
Adeviye: 1. İyilik, yardımseverlik. 2. Ünlü hanım mutasav-vıfe.İyilikseverlik, yardımseverlik.
Mariye: Şen’un adında birinin kızı olup hicretin 7. yılında kızkardeşi Şirin ile birlikte, Mukavkıs tarafından Hz. Muhammed’e (s.a.s) hediye edilen kıbti bir cariye. Hz. Peygamberin hanımlarından küçük yaşta ölen oğlu İbrahim’in annesi.
Semiye: Aynı adı taşıyan, adları aynı olan, adaş.
Kadriye: Değerle ilgili / İtibar, onur
Gülşadiye: Mutlu, seviçli güzel.
Bahriye: Donanma ve denizle ilgili
Sabiye: Küçük kız, kız çocuğu.
Fethiye: Fethetme, alma ile ilgili olan. Fethe mensup. Fetih hakkında yazılan kaside.
Hüsniye: Güzellikle ilgili, güzelliğe ait
Rahmiye: Acıyan, merhamet eden.
Şemsiye: Güneşle ilgili, güneşe özgü, güneşlik.
Maviye: Billur taşı. Mavi renkten olan, mavi renge ait.
Badiye: 1. Çöl, sahra 2. Kır, ova
Fehmiye: Anlayış, kavrayışla ilgili olan.
Dahiye: Hârikulâde zekâ ve yetenek sahibi. Büyük iş ve hâdise.
Nebiye: Haberci, haber veren, elçi.
Lamiye: Parıldayan, parlak, parıltılı.
Necmiye: Yıldızlarla ilgili, yıldızlara ait
Ayniye: Gözle ilgili olan.
Hükmiye: Hükümle ilgili, hükme ait, bir karara dayanan.
Sabriye: Sabırlı, sabırla ilgili
Yümniye: Uğurlu, kutlu.
Aliye: Yüce, yüksek
Behiye: Güzel ve alımlı kadın
Subhiye: Sabah vaktiyle, şafak ile ilgili. - bk. Suphiye
Ümmiye: Okur yazar olmayan kadın
Takiye: Günahtan, haramdan kaçınan, dinine bağlı kimse.
Zatiye: Kendiyle ilgili, kendine ait, özel.
Merziye: Hoşa giden, beğenilen. - bk. Marziye
Sulbiye: Birinin soyundan gelme.
Resmiye: 1. Devlet tarafından veya devlet adına olan. 2. Alayla, törenle olan. 3. Ciddi.
Terbiye: Eğitim, Görgü
Edviye: İlaçlar, devâlar. Mezopotamya ve İran mutfağında kullanılan bir baharat karışımıdır.
Lütfiye: İyi muamele, güzellik ve hoşlukla ilgili
Ünsiye: 1. Alışmış, sokulgan. 2. Arkadaş, dost.
Ganiye: 1. Zengin, varlıklı. 2. Çok hoş. 3. Kadın şarkıcı.
Kafiye: Tâbi olan şey. Her şeyin son tarafı. Şiirde mısra sonlarında bulunan sözcüklerin son heceleri arasındaki ses benzerliği, uyak. Halk edebiyatında ayak.
Şafiye: İyileştiren, iyi eden, şifa veren.
Şükriye: Görülen iyiliğe karşı şükretmek , hoşnut olmak
Atiye: 1. Bağış, bahşiş, ihsan. Hediye. 2. Gelecek, istikbal.
Samiye: Yüksek, yüce.
Sadiye: Mutlu, uğurlu.
Şadiye: Sevinç, neşe, mutluluk
Rasiye: Büyük dağ.
Ulviye: Yüce, yüksek, gökle ilgili
Şehriye: 1. Şehirli, kentli. 2. Kibar, ince, nazik.
Arziye: Toprakla ilgili, topraktan yetişen.
Seniye: Yüksek, yüce.
Hulkiye: 1. Yaradılışla ilgili. 2. İyi yaradılışlı, iyi ahlaklı.
Safiye: Katıksız, katışıksız saf
Asiye: İsyan eden
Nuriye: Işıklı, ışıktan gelme
Taliye: 1. Sonradan gelen, bir şeyin arkası sıra giden. 2. Kur’an okuyan.
Zekire: Belleği güçlü olan, unutmayan.
Nakiye: 1. Temiz, pak. 2. Çok ince, çok güzel, zarif.
Zeyniye: Süslü.
Düriye: İnci gibi parlayan, parlak.
Zeki: çabuk anlayan
Zekeriya: Erkek, Adam. Hz. Zekeriya (Bir Peygamber, Hz. Yahya’nın Babası)
Sariye: Hz. Ömer’in İran’daki komutanı.Sariye(R.A)
Zekai: Zekâyla ilgili, zekâya ait.
Zekayi: Zekâyla ilgili, zekâya ait.