İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Selçukkan isminin anlamı: Güzel konuşanların soyundan gelen kimse. Selçukkan ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Selçukkan İsminin Anlamı Nedir? Selçukkan İsminin AnaliziSelina: Sky veya cennet
Selima: Comfort, Barış getirir
Günebakan: Ayçiçeği.
Selinay: Ay gibi parlak ve gür akan su. Selin ve ay kelimelerinin birleşiminden meydana gelmektedir.
Selmin: Barış yanlısı, barış ve sevgi duygusuyla dolu.
Soykan: Asil, soylu kimse.
Selvihan: Selvi gibi uzun boylu olan hükümdar.
Seled: sıkıntı uyarı
Sele: Küçük
Selma: 1.Doğru ve iyi yolda, selamette olma 2.Güzel, hoş kadın
Pekkan: Sağlam, temiz soydan gelen.
Selvican: Selvi gibi uzun boylu olan güzel.
Selah: Alın ve geri vermek
Selenga: Moğolistan’da (Orta Asya) bir nehir.
Selışın: Işın seli, aydınlık.
Selenge: Moğolistan’da (Orta Asya) bir nehir.
Selamet: 1. Esenlik. 2.Her türlü korku, tasa ve tehlikeden uzak, güvenlik içinde olma. 3. Kurtulma, kurtuluş.
Sela: Taş
Sel: 1. Sürekli yağmurlardan ve eriyen karlardan oluşan taşkın su. 2. Etki ve iz bırakan güçlü durum, davranış.
Seldağ: Dağdan gelen sel gibi coşkulu, hareketli.
Seli: Ay. Gök ile ilgili, göksel, tanrısal.
Selvi: Yaz kış yeşil kalan ince uzun bir ağaç
Muskan: Bilinmeyen
Selin: Orta Asya’da yetişen, bodur, sürekli yeşil kalan bir bitki’nin adıdır.
Selışıl: Işık seli, aydınlık.
Selda: Seldağ, Dağ seli, dağdan inensel
Selver: Önde giden; önder
Selay: Sel-ay
Selcen: Hareketli, coşkulu kimse. İyi huylu ve maharetli.
Selime: Sağlam, kusursuz, doğru.
Türkan: Hakana saltanatta ortaklık eden eşi
Selvet: Gönül rahatlığı.
Selvinaz: Selvi gibi nazlı nazı salınan.
Selva: 1. Bıldırcın eti. 2. Tih Çölünde bulundukları sürece İsrailoğullarına Allah tarafından kudret helvasıyla birlikte, karınlarını duyurmaları için gönderildiğine inanılan kuş.
Sevkan: "Sevmeye doy" anlamında kullanılan bir ad.
Selena: İyilik, dostluk (Kaynak Bilinmiyor). Güzellik, bereketli, yağmur (Kaynak Bilinmiyor). Selena/Selene, Yunan mitolojisi’nde ay tanrıçası.
Selnur: Işık seli.
Timurkan: bk. Demirkan
Hankan: Han soyundan gelen kimse.
Sarpkan: Sert, güçlü soydan gelen.
Türkkan: Türk soyundan gelen.
Baykan: Zengin bir soydan gelen kimse.
Emirkan: Bir kavim, aşiret veya ülkenin başının soyundan gelen. Prens, şehzade soyundan gelen.
Selçuk: Sel gibi akan
Demirkan: Güçlü soydan gelen kimse.
Koçkan: Yiğit, yürekli soydan gelen.
Baskan: Üstün gelme, yenme, zafer.
Bozkan: Cesur, yiğit, güçlü kimse.
Selgüç: Sel gibi güçlü kimse.
Gülkan: Kırmızı renkli gül.
Sümerkan: Sümer soyundan gelen kimse.
Songurkan: Şahin gibi güçlü soydan gelen.
Orkan: Şehrin yöneticisi, hâkimi. - bk. Orhan
Uluçkan: Yüce, saygın ve erdemli bir soydan gelen kimse.
Tankan: Şafak gibi aydınlık, temiz soydan gelen kimse.
Batıkan: Batı+ Khan Batının Hanı ya da Batının Kanı anlamında
Yalazakan: Alevli, coşkulu bir soydan gelen kimse.
Talaykan: Denizci bir sydan gelen kimse.
Oykan: Görüş, düşünce sahibi hükümdar. - bk. Oyhan
Selekman: Cömert, eli açık kimse.
Arıkan: Temiz soylu kimse.
Arukan: bk. Arıkan
Selâmettin: Dinin kurtuluşu.
Ferkan: Güçlü, saygın bir soydan gelen kimse.
Selahattin: Dinine bağlı kimse.
Selâm: 1. Barış, rahatlık. 2. Sonu iyi ve hayırlı çıkma.
Erkan: Erkek kanlı
Selmi: Barışla ilgili, barışçıl.
Çalkan: Su birikintisi.
Berkan: "İyice hatırla" anlamında kullanılan bir ad.
Onatkan: İyi, dürüst, temiz bir soydan gelen.
Yılkan: Yılan, çekinen kimse.
Jakan: Bilge
Borakan: Bora-kan.
Barkan: Çöllerde rüzgârın esme yönüne dikey doğrultuda oluşan, ay biçimindeki küçük kum kitlesi.
Borkan: Kanlı, canlı kimse.
Ulukan: Soylu, yüce soydan gelen kimse.
Tunakan: Görkemli, gösterişli soydan gelen kimse.
Gürakan: Bol, fazla akan.
Alkan: Kırmızı kan.
Burkan: Volkan, yanardağ.
Torkan: Gururlu ve tok sözlü soydan gelen kimse.
Avkan: 1. Uzak. 2. Suyun toplandığı yer.
Selahhaddin: Dinine bağlı kimse.
Gürbaşkan: Güçlü, kuvvetli başkan.
Mertkan: Mert soydan gelen kimse.
Çelikkan: Güçlü soydan gelen kimse.
Sükan: Yiğit, güçlü bir soydan gelen kimse.
Mutlukan: Mutlu soydan gelen kimse.
Arkan: Temiz.temiz kanlı,arı kanlı
Selçukkan: Güzel konuşanların soyundan gelen kimse..
Selek: 1. Eli açık, cömert. 2. Düzensiz, savruk.
Özbekkan: Özbek soyundan gelen kimse.
Çakan: Parıldayan, ışık veren.
Özhakan: Hükümdar soyundan gelen kimse.
Berkkan: Güçlü soydan gelen kimse.
Aşkan: 1. Kula donlu at. 2. İşaret, im. 3. Renk, beniz.
Durukan: Soylu kan sahibi
Selami: Huzurla, selametle ilgili
Ecekan: Saygın bir soydan gelen kimse.
Urkan: Şehirli bir soydan gelen kimse.
Pakkan: Temiz soydan gelen kimse.
Doğukan: Doğunun hakanı
Selman: Özgür, hür
Binkan: Güçlü, kuvvetli
Aykan: Kanı ay gibi parlak ve temiz Ay Kanlı
Elkan: Tanrı tarafından düzenlendi
Tokkan: Gözü tok bir soydan gelen kimse.
Serkan: Ser-kan. Baş kan, soylu kan. Asil bir soydan gelen kimse.
Cankan: Özü hareketli olan kimse.
Nuhkan: Nuh Peygamber soyundan olan.
Börükan: Güçlü, kuvvetli bir soydan gelem kimse.
Çağkan: Canlı, dinamik, çalışkan kimse.
Uzkan: Erdemli bir soydan gelen kimse.
Yarkan: Yüksek devlet mahkemesi.
Korkan: Kor gibi ateşli, dinamik, hareketli soydan gelen kimse.
Tatarkan: Tatar soyundan olan kimse.
Tezkan: Kanı kaynayan, heyecanlı kimse.
Selâtin: Sultanlar.
Temizkan: Doğru ve dürüst soydan gelen.
Tunçkan: Güçlü soydan gelen kimse.
Selâh: 1. Düzelme, iyileşme, iyilik. 2. Barış. 3. Dine olan bağlılık. - bk. Salâh
Günkan: Güneş gibi aydınlık bir soydan gelen kimse.
Şimşekkan: Hareketli, canlı soydan gelen.
Selâmullah: Tanrı’nın selamı.
Çokan: 1. Dağın doruğu. 2. Zirveye ulaşan.
Selahaddin: Dinine bağlı kimse. (Türkçe’de d/t dönüşümünden Selahattin olarak da kullanılır.)
Selâhi: 1. Barış, rahatlık. 2. Sonu iyi ve hayırlı çıkma. 3. Esenleme.
Selam: Barış, rahatlık. Sonu iyi ve hayırlı çıkma. Allah’ın (C.C.) rızasına erişmek için mü’minlerin birbirlerine yaptığı dua. Kuranda bir çok ayette geçer. Örnek; Yunus 25, Nisa 94, Maide 16 vb.
Kalkan: 1. Ok, kılıç vb.nden korunmak için savaşçıların kullandığı korunmalık. 2. Koruyucu
Uluerkan: Saygın, yüce, soylu kimse.
Furkan: İyi ile kötüyü birbirinden ayıran kanıt / Kuran-ı Kerim
Kaynarkan: Coşkulu, hareketli kimse.
Gürkan: Güler yüzlü ve kanlı
Selçuker: Güzel konuşan kimse.
Başkan: 1. Bir topluluğun, bir toplantının veya bir derneğin başında bulunan kimse. 2. Bazı ülkelerde devletin ve hükûmetin başı.
Tümerkan: Yiğit.