İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karanalp isminin anlamı: Kara yağız, kahraman yiğit. Karanalp ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karanalp İsminin Anlamı Nedir? Karanalp İsminin AnaliziKarye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karissa: Okşamak
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karyan: karanlık bir
Karnaim: boynuzları
Karmelita: Rab `ın bağ
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karine: övme
Karessa: çok sevgili
Karmit: Rab `ın bağ
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Karakız: Esmer kız.
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karadut: Siyah renkli dut.
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karima: Noble, cömert
Kariina: bulundu
Karisa: çok sevgili
Karis: Grace;
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Yalınalp: Gösterişsiz, sade yiğit.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Boranalp: Cesur, çevik yiğit.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Akınalp: Akın yapan yiğit. Yiğit.
Saltukalp: Özgür yiğit.
Acunalp: Dünyaca tanınmış yiğit.
Konguralp: Kumral yiğit.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Çopuralp: Yüzü, çiçek hastalığından kalma küçük yara izleri taşıyan yiğit.
Uzalp: İyi, temiz, akıllı, anlayışlı yiğit.
Karacan: Esmer kimse.
Uyguralp: Uygar, medeni yiğit.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Sebükalp: Hızlı, atak yiğit.
Baturalp: Kahraman, yiğit, cesur, bahadır kimse.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Oğanalp: Güçlü yiğit. - bk. Oganalp
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Onuralp: Saygıdeğer, aziz, yiğit
Aydınalp: İleri düşünceli yiğit.
Enginalp: İyi, güzel, değerli, yiğit.
Berkalp: Kuvvetli ve sağlam yiğit, kahraman, cesur. Berk ve Alp isimlerinin birleşmesi ile oluşan isim. Bkz: Berk ve Alp
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Aykutalp: Ay gibi uğurlu olan yiğit.
Karim: cömert
Yazganalp: Yazarlık yapan yiğit.
Sarıalp: Sarışın yiğit.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Bilgealp: Bilgili yiğit.
Tuğalp: Tuğ takınmış yiğit.
Bayrualp: Eskiden beri yiğit olan kimse.
Gökalp: Mavi gözlü yiğit.Göklerin yiğidi bahadır.
Orgünalp: Ateş gibi kırmızı renkli güneşin olduğu gün doğan yiğit.
Ongunalp: Kutlu, uğurlu, beğenilen yiğit.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Şanalp: Ünlü, şanlı, tanınmış yiğit kimse.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Erenalp: Deneyimli, akıllı kimse.
Tanalp: Şafak gibi aydınlık yiğit.
Şenalp: Neşeli, canlı yiğit.
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Koralp: Ateşli, canlı, hareketli yiğit.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Konuralp: Gururlu, kibirli yiğit kimse.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Oganalp: Güçlü yiğit.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Işıkalp: Aydın, ileri görüşlü yiğit.
Sönmezalp: Parlaklığını, ışığını hiç yitirmez, her zaman canlı olan yiğit.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Turalp: Genç, delikanlı yiğit.
Cebealp: Zırh gibi sağlam ve dayanıklı yiğit.
Girginalp: Herkesle çok çabuk yakınlık kuran, her işe girişen, sokulgan yiğit.
Tunçalp: bk. Tuncalp
Hasanalp: Güzel yiğit.
Karatekin: Esmer kimse.
Güneralp: Sabahın erkeninde kalkıp işe başlayan yiğit.
Sağanalp: Herkese yararlı olan yiğit.
Kayaalp: Kaya gibi güçlü yiğit.
Toralp: Gururlu yiğit.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Uğuralp: Uğurlu yiğit.
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Karaduman: Siyah duman.
Kıralp: Ak saçlı ve sakallı, yaşlı yiğit.
Tekalp: Eşsiz, benzersiz yiğit.
Baranalp: Hedefine ulaşan yiğit.
Oyalp: Görüş, düşünce sahibi yiğit.
Alanalp: Ülke alan, fetheden, fatih
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Gündüzalp: Gündüz gibi aydınlık ve ışık saçan yiğit.
Ergunalp: Hızlı, çevik yiğit.
Binalp: Bin yiğit.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Calp: Güçlü, kuvvetli, gayretli.
Gençalp: Genç yiğit.
Denizalp: Yiğit denizci.
Durualp: Özü temiz yiğit.
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.