İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karanalp isminin anlamı: Kara yağız, kahraman yiğit. Karanalp ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karanalp İsminin Anlamı Nedir? Karanalp İsminin AnaliziKarine: övme
Karissa: Okşamak
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karmit: Rab `ın bağ
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karis: Grace;
Kariina: bulundu
Karisa: çok sevgili
Karnaim: boynuzları
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Karakız: Esmer kız.
Karadut: Siyah renkli dut.
Karyan: karanlık bir
Karessa: çok sevgili
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karmelita: Rab `ın bağ
Karima: Noble, cömert
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Boranalp: Cesur, çevik yiğit.
Buyrukalp: Buyruk veren yiğit.
Türkalp: Yiğit Türk.
Umuralp: Görgülü, bilgili yiğit.
Yalınalp: Gösterişsiz, sade yiğit.
Tezalp: Çabuk, hızlı yiğit.
Toralp: Gururlu yiğit.
Saltukalp: Özgür yiğit.
Yıldıralp: Yıldız gibi parlayan yiğit.
Okanalp: Anlayışlı yiğit.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Baranalp: Hedefine ulaşan yiğit.
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Yazganalp: Yazarlık yapan yiğit.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Sualp: Denizci yiğit.
Çetinalp: Sert, inatçı yiğit.
Şenalp: Neşeli, canlı yiğit.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Acunalp: Dünyaca tanınmış yiğit.
Durualp: Özü temiz yiğit.
Mengüalp: Ölümsüz yiğit.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Karatekin: Esmer kimse.
Yağızalp: Esmer, güçlü yiğit.
Ülgenalp: Yüce, ulu yiğit.
Berkalp: Kuvvetli ve sağlam yiğit, kahraman, cesur. Berk ve Alp isimlerinin birleşmesi ile oluşan isim. Bkz: Berk ve Alp
Usalp: Akıllı yiğit.
Oğuzalp: Gerçekten dost olan yiğit.
Tekinalp: Tek ve eşsiz yiğit.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Sarıalp: Sarışın yiğit.
Özalp: Özünde yiğit olan kimse.
Tekalp: Eşsiz, benzersiz yiğit.
Karlık: Kar kuyusu.
Tokalp: Doymuş, gözü tok yiğit.
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Orgünalp: Ateş gibi kırmızı renkli güneşin olduğu gün doğan yiğit.
Oğuralp: Uğurlu, mutlu yiğit.
Temizalp: İyi ahlaklı yiğit.
Karatün: Karanlık gece.
Karaşın: Esmer.
Karluk: Türk boylarından biri.
Gökalp: Mavi gözlü yiğit.Göklerin yiğidi bahadır.
Tağalp: Dağ gibi gösterişli, heybetli, güçlü yiğit.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Aydınalp: İleri düşünceli yiğit.
Alanalp: Ülke alan, fetheden, fatih
Uğuralp: Uğurlu yiğit.
Güneralp: Sabahın erkeninde kalkıp işe başlayan yiğit.
Tengizalp: bk. Denizalp
Alp: Yiğit, soylu, kahraman Türkçe adlarda bazen başa ya da sona da konulan ek
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Kayaalp: Kaya gibi güçlü yiğit.
Cebealp: Zırh gibi sağlam ve dayanıklı yiğit.
Süalp: Güçlü, yiğit asker.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Gençalp: Genç yiğit.
Karasal: Kara ile ilgili.
Canalp: Özünde yiğitlik, güçlülük olan kimse.
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Kutalp: Kutlu ve uğurlu yiğit.
Calp: Güçlü, kuvvetli, gayretli.
Aygutalp: Her şeye karşılık veren yiğit.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Koralp: Ateşli, canlı, hareketli yiğit.
Oganalp: Güçlü yiğit.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Karabudun: Esmer milletten olan.
Hunalp: Savaşçı yiğit.
Tükelalp: Kusursuz yiğit.
Ulualp: Çok erdemli, yüce yiğit.
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Yücealp: Büyük, ulu yiğit.
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Kocaalp: Yaşlı, ulu yiğit.
Kılıçalp: Kılıç gibi keskin yiğit.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Kartay: Yaşlı, pir.
Akınalp: Akın yapan yiğit. Yiğit.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Edgüalp: İyi yiğit.
Doğanalp: Doğan, dünyaya gelen yiğit.
Yavuzalp: Cesur, güçlü yiğit.
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Uralp: Kentli yiğit.
Bilgealp: Bilgili yiğit.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Oğanalp: Güçlü yiğit. - bk. Oganalp
Binalp: Bin yiğit.
Konguralp: Kumral yiğit.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.