İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karadoğan isminin anlamı: Esmer olarak dünyaya gelen. Karadoğan ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karadoğan İsminin Anlamı Nedir? Karadoğan İsminin AnaliziKarmelita: Rab `ın bağ
Karmit: Rab `ın bağ
Karyan: karanlık bir
Karisa: çok sevgili
Güldoğan: Gül gibi güzel.
Karessa: çok sevgili
Armağan: 1. Birini sevindirmek, mutlu etmek için verilen şey, hediye. 2. Ödül. 3. Bağış, ihsan.
Karima: Noble, cömert
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karine: övme
Karnaim: boynuzları
Karakız: Esmer kız.
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Kariina: bulundu
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karis: Grace;
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Karadut: Siyah renkli dut.
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karissa: Okşamak
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Eroğan: Güçlü erkek.
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Özdoğan: Öz kardeş.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
İyidoğan: Doğumu uğur getiren.
Gökdoğan: 1. Bir tür doğan. 2. Çakır gözlü.
Karacan: Esmer kimse.
Oğan: 1. Tanrı. 2. Güçlü, kuvvetli. - bk. Ogan
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Karmel: Bağ
Karaduman: Siyah duman.
Alptoğan: Doğuştan yiğit, cesur, yürekli olan kimse. bkz. Alpdoğan
Doğan: Kartalgillerden, alıştırılarak kuş avında kullanılan, yırtıcı bir kuş.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Karlu: Karlı.
Karsten: İsa şöyle bir
Karim: cömert
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Erdoğan: Doğuştan yiğit / Erken doğan
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Karatün: Karanlık gece.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Alpağan: Cesur, yiğit, kahraman kimse.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Bozdoğan: Bir şahin türü.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Baydoğan: Dünyaya zengin olarak gelen, zengin doğan.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Türkdoğan: Türk olarak doğan.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Kanağan: Çabuk inanan, kanan.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Karluk: Türk boylarından biri.
Çoğan: Kökü ve dalları sabun gibi köpüren bir bitki, çöven.
Karaşın: Esmer.
Alpdoğan: Doğuştan yiğit, cesur, yürekli olan kimse.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Candoğan: Yaradılıştan samimi, dost olan kimse.
Uğan: bk. Ogan
Bilgekağan: Bilgili hükümdar.
Kareem: Cömert
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Sağan: Hızlı uçan, uzun dar kanatlı küçük kuş.
Karasu: Ağır akan su.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Gündoğan: Sabaha karşı doğan çocuklara verilen bir ad.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Başdoğan: Önce doğan.
Tekdoğan: Eşsiz, benzersiz doğmuş olan.
Kartay: Yaşlı, pir.
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Karasal: Kara ile ilgili.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Karpos: Kâr
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Karatekin: Esmer kimse.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Karlık: Kar kuyusu.
Alpoğan: Yiğit, cesur, yürekli, etkili kimse.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Karabudun: Esmer milletten olan.
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Çağan: Bayram, şenlik, mutlu gün
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Toğan: bk. Doğan
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.