İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karadoğan isminin anlamı: Esmer olarak dünyaya gelen. Karadoğan ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karadoğan İsminin Anlamı Nedir? Karadoğan İsminin AnaliziKaris: Grace;
Karadut: Siyah renkli dut.
Karima: Noble, cömert
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karnaim: boynuzları
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Karisa: çok sevgili
Karmit: Rab `ın bağ
Karissa: Okşamak
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Kariina: bulundu
Karyan: karanlık bir
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karmelita: Rab `ın bağ
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karakız: Esmer kız.
Güldoğan: Gül gibi güzel.
Armağan: 1. Birini sevindirmek, mutlu etmek için verilen şey, hediye. 2. Ödül. 3. Bağış, ihsan.
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karine: övme
Karessa: çok sevgili
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Karim: cömert
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Karındaş: Kardeş.
Gökdoğan: 1. Bir tür doğan. 2. Çakır gözlü.
Oğan: 1. Tanrı. 2. Güçlü, kuvvetli. - bk. Ogan
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Alpağan: Cesur, yiğit, kahraman kimse.
Karabudun: Esmer milletten olan.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Karsten: İsa şöyle bir
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Alpdoğan: Doğuştan yiğit, cesur, yürekli olan kimse.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Türkdoğan: Türk olarak doğan.
Karluk: Türk boylarından biri.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Kartay: Yaşlı, pir.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Karasal: Kara ile ilgili.
Bozdoğan: Bir şahin türü.
Baydoğan: Dünyaya zengin olarak gelen, zengin doğan.
Alpoğan: Yiğit, cesur, yürekli, etkili kimse.
Doğan: Kartalgillerden, alıştırılarak kuş avında kullanılan, yırtıcı bir kuş.
Karpos: Kâr
Kareem: Cömert
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Alptoğan: Doğuştan yiğit, cesur, yürekli olan kimse. bkz. Alpdoğan
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Karatün: Karanlık gece.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Erdoğan: Doğuştan yiğit / Erken doğan
Karlu: Karlı.
Özdoğan: Öz kardeş.
Sağan: Hızlı uçan, uzun dar kanatlı küçük kuş.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Çağan: Bayram, şenlik, mutlu gün
Bilgekağan: Bilgili hükümdar.
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Çoğan: Kökü ve dalları sabun gibi köpüren bir bitki, çöven.
Eroğan: Güçlü erkek.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Karaduman: Siyah duman.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Karlık: Kar kuyusu.
Karmel: Bağ
Kağan: Keskin kılıç / Dinin keskin kılıcı
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Candoğan: Yaradılıştan samimi, dost olan kimse.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Toğan: bk. Doğan
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Tekdoğan: Eşsiz, benzersiz doğmuş olan.
Karasu: Ağır akan su.
Uğan: bk. Ogan
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Karacan: Esmer kimse.
Karatekin: Esmer kimse.
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Tandoğan: Şafak vaktinde doğan kimse.
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Hürdoğan: Hür, özgür olarak doğan.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Karabey: Esmer, yağız bey.
İyidoğan: Doğumu uğur getiren.
Kanağan: Çabuk inanan, kanan.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.