İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karadoğan isminin anlamı: Esmer olarak dünyaya gelen. Karadoğan ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karadoğan İsminin Anlamı Nedir? Karadoğan İsminin AnaliziKarine: övme
Karakız: Esmer kız.
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Armağan: 1. Birini sevindirmek, mutlu etmek için verilen şey, hediye. 2. Ödül. 3. Bağış, ihsan.
Karmit: Rab `ın bağ
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Güldoğan: Gül gibi güzel.
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karis: Grace;
Karima: Noble, cömert
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karmelita: Rab `ın bağ
Karadut: Siyah renkli dut.
Kariina: bulundu
Karyan: karanlık bir
Karissa: Okşamak
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karessa: çok sevgili
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karisa: çok sevgili
Karnaim: boynuzları
Karasal: Kara ile ilgili.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Çağan: Bayram, şenlik, mutlu gün
Karabudun: Esmer milletten olan.
Karmel: Bağ
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Karsten: İsa şöyle bir
Çoğan: Kökü ve dalları sabun gibi köpüren bir bitki, çöven.
Karlık: Kar kuyusu.
Uğan: bk. Ogan
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Alptoğan: Doğuştan yiğit, cesur, yürekli olan kimse. bkz. Alpdoğan
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Karacan: Esmer kimse.
Karlu: Karlı.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Karaşın: Esmer.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Bilgekağan: Bilgili hükümdar.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Karaçar: Kötü ruhlar.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Kanağan: Çabuk inanan, kanan.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Gökdoğan: 1. Bir tür doğan. 2. Çakır gözlü.
Başdoğan: Önce doğan.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Tandoğan: Şafak vaktinde doğan kimse.
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Karatün: Karanlık gece.
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
İyidoğan: Doğumu uğur getiren.
Alpoğan: Yiğit, cesur, yürekli, etkili kimse.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Gündoğan: Sabaha karşı doğan çocuklara verilen bir ad.
Candoğan: Yaradılıştan samimi, dost olan kimse.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Türkdoğan: Türk olarak doğan.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Özdoğan: Öz kardeş.
Karaduman: Siyah duman.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Oğan: 1. Tanrı. 2. Güçlü, kuvvetli. - bk. Ogan
Karabey: Esmer, yağız bey.
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Tekdoğan: Eşsiz, benzersiz doğmuş olan.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Kareem: Cömert
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Erdoğan: Doğuştan yiğit / Erken doğan
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Kağan: Keskin kılıç / Dinin keskin kılıcı
Eroğan: Güçlü erkek.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Kartay: Yaşlı, pir.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Bozdoğan: Bir şahin türü.
Alpdoğan: Doğuştan yiğit, cesur, yürekli olan kimse.
Sağan: Hızlı uçan, uzun dar kanatlı küçük kuş.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Uludoğan: UDoğuştan yüce, uğurlu olan kimse.
Karındaş: Kardeş.