İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karabay isminin anlamı: Esmer, yağız kimse. Karabay ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karabay İsminin Anlamı Nedir? Karabay İsminin AnaliziKaris: Grace;
Karadut: Siyah renkli dut.
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karmelita: Rab `ın bağ
Karmit: Rab `ın bağ
Karyan: karanlık bir
Karima: Noble, cömert
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karisa: çok sevgili
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karissa: Okşamak
Kariina: bulundu
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karessa: çok sevgili
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karnaim: boynuzları
Karine: övme
Karakız: Esmer kız.
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Karatekin: Esmer kimse.
Durubay: Özü temiz zengin kişi.
Atabay: Zengin, saygın kimse.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Batıbay: Üstün gelen, gücü yeten, galip olan zengin.
Sanbay: Ünlü, tanınmış, ün yapmış kimse.
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Karatün: Karanlık gece.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Aydınbay: İleri görüşlü kimse.
Başbay: Zenginlerin önde geleni.
Yavuzbay: Cesur, güçlü kimse.
Sayılbay: Değerli, saygın kimse.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Tunçbay: Güçlü, kuvvetli kimse.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Sarıcabay: Sarışın kimse.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Şanlıbay: Tanınmış, ünlü kimse.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Uzbay: İyi, becerikli, temiz, akıllı ve saygın kişi.
Bilbay: "Ey varlıklı kimse, bunu bil!" anlamında kullanılan bir ad.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karim: cömert
Tekebay: Mert, sözünün eri olan kimse.
Şarbay: Kentli, şehirli kimse.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Karındaş: Kardeş.
Tümenbay: Çok zengin.
Şenbay: Sevinçli, mutlu, varlıklı kimse.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Oğulbay: Zenginlik getiren çocuk.
Binbay: Çok zengin kimse.
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Karasal: Kara ile ilgili.
Uçbay: Son derece zengin olan kimse.
Tendübay: Yiğit, cesur kimse.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Mutlubay: Mutlu kimse.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Karsten: İsa şöyle bir
Karabudun: Esmer milletten olan.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Atambay: "Atam beydir" anlamında kullanılan bir ad.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Soylubay: İyi tanınmış, köklü bir aileden gelen kimse.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Şahinbay: Şahin gibi güçlü, yiğit kimse.
Karpos: Kâr
Karlu: Karlı.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Sungurbay: Doğan kuşu gibi güçlü kimse.
Karluk: Türk boylarından biri.
Buyrukbay: Buyruk veren zengin.
Abay: Beceri. Seziş, anlayış. Büyük erkek kardeş.
Öncübay: Öncü olan kimse.
Kılıçbay: Kılıç gibi keskin kimse.
İncebay: Nazik, kibar kimse.
Güçlübay: Güçlü kimse.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Subay: Silahlı kuvvetlerde asteğmenden orgeneral veya oramirale kadar rütbedeki asker.
Ecebay: İleri gelen, saygın, zengin kimse.
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Edgübay: İyi zengin.
Üstünbay: Seçkin, başarılı kimse.
Umurbay: Görgülü, bilgili, saygın kişi.
Aybay: "Ey bey!" anlamında kullanılan bir ad.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Kayrabay: İyiliksever, saygın kimse.
Akıncıbay: Düşman ülkesine akın yapan savaşçı kimse.
Sarıbay: Sarışın kimse.
Ançıbay: Avcı bey.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Bengibay: Sonsuza dek varlıklı olarak kalacak olan.
Kartay: Yaşlı, pir.
Keleşbay: 1. Güzel, yakışıklı kimse. 2. Yiğit, cesur, bahadır kimse.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karaduman: Siyah duman.
Özbay: Gerçekten zengin olan kimse.
Okbay: Ok atıcısı.
Kayıbay: Sağlam, güçlü, sert kimse.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Tolunbay: Ayın on dördü gibi güzel olan kimse.
Tolonbay: bk. Tolunbay
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Kırbay: Yaşlı, ak sakallı kimse.