İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karabay isminin anlamı: Esmer, yağız kimse. Karabay ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karabay İsminin Anlamı Nedir? Karabay İsminin AnaliziKarmelita: Rab `ın bağ
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Kariina: bulundu
Karine: övme
Karyan: karanlık bir
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Karissa: Okşamak
Karis: Grace;
Karnaim: boynuzları
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karima: Noble, cömert
Karakız: Esmer kız.
Karisa: çok sevgili
Karadut: Siyah renkli dut.
Karmit: Rab `ın bağ
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karessa: çok sevgili
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Subay: Silahlı kuvvetlerde asteğmenden orgeneral veya oramirale kadar rütbedeki asker.
Erdibay: Olgun, ermiş, saygın kimse.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Salurbay: Eli kılıç tutan bey.
Burukbay: Gücenmiş, kırılmış zengin kimse.
Üründübay: Seçkin nitelikli, saygın kimse.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Üstünbay: Seçkin, başarılı kimse.
Yağızbay: Esmer kimse.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Atambay: "Atam beydir" anlamında kullanılan bir ad.
Aydınbay: İleri görüşlü kimse.
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Yahşibay: İyi tanınan, saygın kimse.
Karpos: Kâr
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Kambay: Hekim, tabip.
Bozbay: Yiğit ve delikanlı olan zengin kimse.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Karluk: Türk boylarından biri.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Sanbay: Ünlü, tanınmış, ün yapmış kimse.
Tümenbay: Çok zengin.
Bayrubay: Eskiden beri varlıklı olan kimse.
Sarıbay: Sarışın kimse.
Karasu: Ağır akan su.
Kayıbay: Sağlam, güçlü, sert kimse.
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Karmel: Bağ
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Işınbay: Ay gibi parlak yüzlü kimse.
İlbay: Vali.
Olcabay: Ganimet alan kimse.
Boranbay: Çok zengin, varlıklı.
Bilbay: "Ey varlıklı kimse, bunu bil!" anlamında kullanılan bir ad.
Kartay: Yaşlı, pir.
Erginbay: Olgun ve saygıdeğer kimse.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Esenbay: Sağlıklı, rahat kimse.
Turbay: Genç kimse.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Karaduman: Siyah duman.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Tuğbay: Eskiden tugay komutanlığı yapan albay.
Dikbay: Sert, aksi zengin kimse
Acabay: Aca ve bay sözlerinden oluşan bir ad.
Usbay: Akıllı, saygın kişi.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Karındaş: Kardeş.
Sarıcabay: Sarışın kimse.
Balbay: Bal-bay.
Abay: Beceri. Seziş, anlayış. Büyük erkek kardeş.
Sonbay: Sonuncu, son doğan kimse.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Tolunbay: Ayın on dördü gibi güzel olan kimse.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Kareem: Cömert
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Edgübay: İyi zengin.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Serbay: Önder, lider, başta gelen.
Şenbay: Sevinçli, mutlu, varlıklı kimse.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Akıncıbay: Düşman ülkesine akın yapan savaşçı kimse.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Şahinbay: Şahin gibi güçlü, yiğit kimse.
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Atabay: Zengin, saygın kimse.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Kılıçbay: Kılıç gibi keskin kimse.
Kayrabay: İyiliksever, saygın kimse.
Gedikbay: AYrıcalıklı kimse.
Saybay: Sayılan, hürmet edilen bey.
Ecebay: İleri gelen, saygın, zengin kimse.
Buyrukbay: Buyruk veren zengin.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Mengübay: Ölümsüz kimse.
Tunçbay: Güçlü, kuvvetli kimse.
Tolonbay: bk. Tolunbay
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Tekebay: Mert, sözünün eri olan kimse.
Aybay: "Ey bey!" anlamında kullanılan bir ad.
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Kanbay: Kanmış, doymuş, varlıklı kimse.
Gülbay: Gül-bay.
Karasal: Kara ile ilgili.
Uçbay: Son derece zengin olan kimse.
Kamanbay: Saygın, değerli kimse.
Bekbay: Güçlü ve varlıklı olan kimse.
Tekbay: Çok değerli, eşsiz, saygın kimse.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.