İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karabay isminin anlamı: Esmer, yağız kimse. Karabay ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karabay İsminin Anlamı Nedir? Karabay İsminin AnaliziKaressa: çok sevgili
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karakız: Esmer kız.
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Kariina: bulundu
Karyan: karanlık bir
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karisa: çok sevgili
Karadut: Siyah renkli dut.
Karis: Grace;
Karnaim: boynuzları
Karima: Noble, cömert
Karmelita: Rab `ın bağ
Karmit: Rab `ın bağ
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karine: övme
Karissa: Okşamak
Karabudun: Esmer milletten olan.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Gülbay: Gül-bay.
Usbay: Akıllı, saygın kişi.
Kanbay: Kanmış, doymuş, varlıklı kimse.
Gürbay: Güçlü ve kuvvetli zengin.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Özgebay: İyi, güzel, yürekli erkek.
Umurbay: Görgülü, bilgili, saygın kişi.
Balbay: Bal-bay.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Turbay: Genç kimse.
Boranbay: Çok zengin, varlıklı.
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Okbay: Ok atıcısı.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Tekebay: Mert, sözünün eri olan kimse.
Üründübay: Seçkin nitelikli, saygın kimse.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Temirbay: Demir gibi sağlam kimse.
Kamanbay: Saygın, değerli kimse.
Işınbay: Ay gibi parlak yüzlü kimse.
Erdibay: Olgun, ermiş, saygın kimse.
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Atabay: Zengin, saygın kimse.
Aydınbay: İleri görüşlü kimse.
Üstünbay: Seçkin, başarılı kimse.
Kayıbay: Sağlam, güçlü, sert kimse.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Bilbay: "Ey varlıklı kimse, bunu bil!" anlamında kullanılan bir ad.
Tekbay: Çok değerli, eşsiz, saygın kimse.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Oğuzbay: Gerçek dost.
Abay: Beceri. Seziş, anlayış. Büyük erkek kardeş.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Yahşibay: İyi tanınan, saygın kimse.
Karacan: Esmer kimse.
Karluk: Türk boylarından biri.
Tümbay: Gerçekten zengin olan kimse.
Batıbay: Üstün gelen, gücü yeten, galip olan zengin.
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Bekbay: Güçlü ve varlıklı olan kimse.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Güçlübay: Güçlü kimse.
Atambay: "Atam beydir" anlamında kullanılan bir ad.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Ulubay: Yüce, saygın, erdemli kişi.
Karaduman: Siyah duman.
Çağbay: Çağın zengini olan kimse.
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
İlbay: Vali.
Subay: Silahlı kuvvetlerde asteğmenden orgeneral veya oramirale kadar rütbedeki asker.
Erginbay: Olgun ve saygıdeğer kimse.
Karsten: İsa şöyle bir
Durubay: Özü temiz zengin kişi.
Serbay: Önder, lider, başta gelen.
Günbay: Zenginlik içinde geçen gün.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Şahinbay: Şahin gibi güçlü, yiğit kimse.
Gedikbay: AYrıcalıklı kimse.
Saybay: Sayılan, hürmet edilen bey.
Bilgebay: Bilgili, varlıklı kimse.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Canbay: Özü zengin, gönlü tok olan kimse.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Karaşın: Esmer.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Bulgubay: Anlayışlı zengin.
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Karlık: Kar kuyusu.
Ecebay: İleri gelen, saygın, zengin kimse.
Yalazabay: Alevli, coşkun kimse.
Uzbay: İyi, becerikli, temiz, akıllı ve saygın kişi.
Bengibay: Sonsuza dek varlıklı olarak kalacak olan.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Salurbay: Eli kılıç tutan bey.
Sarıcabay: Sarışın kimse.
Karasu: Ağır akan su.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Ançıbay: Avcı bey.
Börübay: Güçlü, kuvvetli kimse.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Orbay: Ordu komutanı