İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Ferdaniye isminin anlamı: Birlik, teklik, eşsizlik. Ferdaniye ismi Arapça kökenli bir Kız ismidir.
Ferdaniye İsminin Anlamı Nedir? Ferdaniye İsminin AnaliziFecriye: Tan vaktiyle, tan kızıllığıyla ilgili.
Berkiye: Şimşek gibi, parlak.
Lamiye: Parıldayan, parlak, parıltılı.
İrfaniye: İrfanla, bilgi ve kültürle ilgili.
Hilmiye: Yumuşak huylu, ince nazik kimse.(Arapça)
Feryal: Işık, güzellik.En güzel ışık.
Muradiye: İstekli, dileği olan, arzulu kadın. Amacı olan kadın.
Saniye: Dakikanın 60’ta biri süresinde zaman birimi
Nafiye: Yok eden, ortadan kaldıran, süren.
Ferzane: 1. Bilge, filozof. 2. Bilgili kimse.
Rukiye: Büyüleyici, sihirleyici, efsun. Peygamberimiz’in kızlarından birinin adıdır.
Taliye: 1. Sonradan gelen, bir şeyin arkası sıra giden. 2. Kur’an okuyan.
Vechiye: Yüze ait, yüzle ilgili.
Nuriye: Işıklı, ışıktan gelme
Ferahru: Güler yüzlü, güleç.
Ferve: 1. Kürk. 2. Zenginlik, servet.
Hükmiye: Hükümle ilgili, hükme ait, bir karara dayanan.
Zülfiye: Sevgilinin zülfü, saçı. - bk. Zülfüye
Nadiye: 1. Bağıran, bağırıp çağıran, seslenen. 2. Toplantı, meclis.
Ermiye: Dolu yağdıran kasırga bulutları.
Seyfiye: 1. Kılıçla ilgili, askerliğe ait. 2. Kılıç biçiminde. 3. Asker zümresi.
Fergün: Aydınlık, ışıklı gün.
Lütfiye: İyi muamele, güzellik ve hoşlukla ilgili
Şehriye: 1. Şehirli, kentli. 2. Kibar, ince, nazik.
Adniye: Cennete gitmeye hak kazanmış, cennetlik bayan.
Radiye: Rıza gösteren, kabul eden, boyun eğen.
Uzziye: Allah `ın gücü
Rahiye: Bal arısı.
Tahliye: Boşaltmak. Boş bırakmak. Serbest bırakmak. Tathir etmek. Temizlemek.
Ruhiye: Ruhla ilgili,ruha ait.
Ferda: Yarın / Gelecek zaman/ mecazi anlamda kıyamet günü
Ferican: Can aydınlığı, ruhun ışığı.
Nevriye: Işıklı, parlak.
Zühtiye: Her türlü zevke karşı koyarak kendini ibadete veren.
Şaziye: Özellikleri kimseye benzemeyen
Safiye: Katıksız, katışıksız saf
Zeyniye: Süslü.
Bahriye: Donanma ve denizle ilgili
Yümniye: Uğurlu, kutlu.
Kudsiye: Kutsal.
Hüsniye: Güzellikle ilgili, güzelliğe ait
Kafiye: Tâbi olan şey. Her şeyin son tarafı. Şiirde mısra sonlarında bulunan sözcüklerin son heceleri arasındaki ses benzerliği, uyak. Halk edebiyatında ayak.
Beriye: Salim, kurtulmuş, aklanmış, arı, temiz.
Sevdiye: Türkçe "sevdi" sözüne yanlış olarak Arapça dişillik eki getirilerek elde edilen bir ad.
Hamdiye: Allah’ı övmeyle, Allah’a şükretmeyle ilgili.
Savniye: Koruma, gözetme ile ilgili.
Münciye: Kurtarıcı, kurtaran, önder.
Şadiye: Sevinç, neşe, mutluluk
Suphiye: Sabah vaktiyle, şafak ile ilgili.
Kaniye: Kanaat eden, fazlasını istemeyen,kanmış,kanaatkar.
Keşfiye: 1. Keşifle ilgili. 2. Keşfeden.
Basriye: Görme ile ilgili olan.
Nazmiye: Vezinli ve kafiyeli sözle, nazımla ilgili
Bedriye: Ayın ondürdüncü geceki haliyle ilgili
Ferdaniye: Birlik, teklik, eşsizlik.
Fahriye: Bir işi çıkar beklemeden yapan
Nabiye: Haberci, haber veren.
Refiye: Yüksek, yüce. - bk. Refia
Kibariye: 1. Davranış, düşünce, duygu bakımından ince, nazik olan. 2. Seçkin, değerli. 3. Zengin, soylu.
Vehbiye: Tanrı bağışı olan.
Feride: Tek eşsiz, benzeri olmayan
Ferzi: Kraliçe
Feraset: Çabuk seziş, anlayış.
Aliye: Yüce, yüksek
Gülşadiye: Mutlu, seviçli güzel.
Fevziye: Kurtuluş, zafer ve üstünlükle ilgili olan.
Mihriye: Güneşle ilgili.
Mehdiye: Doğru yolu bulan, hidayete eren.
Cevriye: 1. Haksızlık. 2. Eza, cefa, eziyet, gadir, zulüm, sitem.Eziyet, sıkıntıyla ilgili olan.
Ferahnüma: Sevinç gösteren, sevinçli.
Asliye: 1. Seçkin, özel. 2. Esas, temel.
Raciye: 1. Rica eden, yalvaran. 2. Umutlu.
Nasiye: Unutan, unutmuş olan.
Fenniye: Fene, bilime ilişkin, bilimle ilgili.
Ümmiye: Okur yazar olmayan kadın
Ferdiye: 1. Tek olan, tek şey. 2. Fertle ilgili, bireysel.
Sadiye: Mutlu, uğurlu.
Asiye: İsyan eden
Örfiye: Törelerle, âdetlerle ilgili.
Ferhunde: 1. Kutsal, kutlu, uğurlu. 2. Mutlu, mesut.
Huriye: 1. Coşkunluk hallerinde hurilerle buluştuklarına inanan bir tarikat. 2. Cennet kızı. 3. Sevgili. 4. Çok güzel kadın. Sözlük Anlamı: Meşin sırt çantası, dağarcık.
Behiye: Güzel ve alımlı kadın
Takiye: Günahtan, haramdan kaçınan, dinine bağlı kimse.
Edviye: İlaçlar, devâlar. Mezopotamya ve İran mutfağında kullanılan bir baharat karışımıdır.
Samiye: Yüksek, yüce.
Ferişte: 1. Melek. 2. Günahsız, masum. 3. İyi ve yumuşak huylu.
Merziye: Hoşa giden, beğenilen. - bk. Marziye
Düriye: İnci gibi parlayan, parlak.
Ferzine: Bayan vezir
Ümniye: 1. Umut. 2. İstek, arzu. 3. Niyet.
Sadriye: 1. Göğüsle ilgili, göğse ait. 2. Çocuğun anasıyla olan bağı.
Fernur: Aydınlık, ışık, nur.
Bakiye: Artık, artan, kalan, geri kalan. Kalıntı.
Rasiye: Büyük dağ.
Ferahet: Şan ve şeref.
Ulviye: Yüce, yüksek, gökle ilgili
Ferahnisa: Sevinçli, rahat kadın.
Sudiye: Yararlı, faydalı, kazançlı.
Namiye: 1. Yetişen, büyüyen, artan. 2. Güç kazanma.
Cudiye: Cömert, eli açık.
Sariye: Hz. Ömer’in İran’daki komutanı.Sariye(R.A)
Feramuş: Unutma, akıldan çıkma.
Ferkan: Güçlü, saygın bir soydan gelen kimse.
Fer: 1. Aydınlık, ışık. 2. Güç, kuvvet.
Fermani: Buyrukla, fermanla ilgili olan.
Ferhun: 1. Güçlü, şanlı soydan gelen kimse. 2. Sevinçli.
Ferdi: Bireysel, tek başına
Ferdal: Dalın tomurcuğu.
Ferman: 1. Buyruk, emir. 2. Tanrı buyruğu.
Ferruh: Kutlu, uğurlu, aydınlık yüzlü
Feragat: Hakkından vazgeçme, el çekme.
Ferid: Eşsiz benzersiz
Ferih: Çok mutlu, sevinçli.
Ferzan: Bilim ve hikmet.
Feriz: Ekini alınmış tarla.
Ferahi: Bolluk, genişlik, ucuzluk.
Ferit: Eşsiz benzersiz
Feruzat: Hayırlı, kutlu.
Feroze: Itme
Fercan: Güçlü, parlak, canlı kişiliği olan kimse.
Ferzend: Oğul, çocuk.
Ferhat: Rahatlık
Feramuz: Kale muhafızı, koruyucusu.
Fereç: 1. Zafer, utku. 2. Sevinç, teselli.
Ferdar: Güce, saygınlığa sahip kimse.
Feridun: Tek, eşsiz, benzeri olmayan
Ferhattin: Dinin coşkusu, sevinci.
Fersan: Derisinden kürk yapılan bir kır sansarı.
Ferran: güvenlik, cesur koruyucusu
Feritkan: Eşi olmayan, soylu kandan gelen kimse.
Ferhan: Sevinçli, mutlu
Ferhad: Güçlüğü yenip bir yeri ele geçiren. Sevinç, neşe. Ferhat ile Şirin efsanesindeki erkek kahramanın adı.