İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Terbiye isminin anlamı: Eğitim, Görgü. Terbiye ismi Türkçe kökenli bir Kız ismidir.
Terbiye İsminin Anlamı Nedir? Terbiye İsminin AnaliziÜmmiye: Okur yazar olmayan kadın
Seniye: Yüksek, yüce.
Nakiye: 1. Temiz, pak. 2. Çok ince, çok güzel, zarif.
Gülşadiye: Mutlu, seviçli güzel.
Zihniye: Zihinle, akılla ilgili.
Hediye: Armağan, bahşiş
Mihriye: Güneşle ilgili.
Şafiye: İyileştiren, iyi eden, şifa veren.
Rasiye: Büyük dağ.
Fevziye: Kurtuluş, zafer ve üstünlükle ilgili olan.
Cudiye: Cömert, eli açık.
Hilmiye: Yumuşak huylu, ince nazik kimse.(Arapça)
Kafiye: Tâbi olan şey. Her şeyin son tarafı. Şiirde mısra sonlarında bulunan sözcüklerin son heceleri arasındaki ses benzerliği, uyak. Halk edebiyatında ayak.
Remziye: İşaretle, simgeyle ilgili, simgeli, simgesel.
Ulviye: Yüce, yüksek, gökle ilgili
Saniye: Dakikanın 60’ta biri süresinde zaman birimi
Kaniye: Kanaat eden, fazlasını istemeyen,kanmış,kanaatkar.
Ümniye: 1. Umut. 2. İstek, arzu. 3. Niyet.
Nafiye: Yok eden, ortadan kaldıran, süren.
Naciye: Kurtulmuş, selamete kavuşmuş
Lemiye: Parlayan, ışıldayan.
Necmiye: Yıldızlarla ilgili, yıldızlara ait
Terbiye: Eğitim, Görgü
Subhiye: Sabah vaktiyle, şafak ile ilgili. - bk. Suphiye
Emriye: Emirle, buyrukla ilgili.
Beriye: Salim, kurtulmuş, aklanmış, arı, temiz.
Tahliye: Boşaltmak. Boş bırakmak. Serbest bırakmak. Tathir etmek. Temizlemek.
İlmiye: Dinî bilimlerle uğraşan kimseler topluluğu.
Nabiye: Haberci, haber veren.
Terim: İnce, kibar.
Hükmiye: Hükümle ilgili, hükme ait, bir karara dayanan.
Zühtiye: Her türlü zevke karşı koyarak kendini ibadete veren.
Hadiye: Hidayete erdiren, doğru yolu gösteren, kılavuz, rehber. Önde giden. Kuran’da geçmektedir ( Araf 186, Furkan 31)
Vechiye: Yüze ait, yüzle ilgili.
Zatiye: Kendiyle ilgili, kendine ait, özel.
Refiye: Yüksek, yüce. - bk. Refia
Semiye: Aynı adı taşıyan, adları aynı olan, adaş.
Şaziye: Özellikleri kimseye benzemeyen
Mehtiye: Doğru yolu bulan, hidayete eren. - bk. Mehdiye
Hamiye: 1. Himaye eden, koruyan, koruyucu. 2. Kayıran, kayıncı.
Feyziye: 1. Bollukla, bereketle ilgili. 2. Bilimle, bilgiyle ilgili.
Rahiye: Bal arısı.
Lütfiye: İyi muamele, güzellik ve hoşlukla ilgili
Arziye: Toprakla ilgili, topraktan yetişen.
Ferdaniye: Birlik, teklik, eşsizlik.
Nuriye: Işıklı, ışıktan gelme
İrfaniye: İrfanla, bilgi ve kültürle ilgili.
Seyfiye: 1. Kılıçla ilgili, askerliğe ait. 2. Kılıç biçiminde. 3. Asker zümresi.
Kudsiye: Kutsal.
Merziye: Hoşa giden, beğenilen. - bk. Marziye
Şehriye: 1. Şehirli, kentli. 2. Kibar, ince, nazik.
Kadriye: Değerle ilgili / İtibar, onur
Ruziye: Gündüze ait, gündüzle ilgili.
Rukiye: Büyüleyici, sihirleyici, efsun. Peygamberimiz’in kızlarından birinin adıdır.
Ayniye: Gözle ilgili olan.
Şemsiye: Güneşle ilgili, güneşe özgü, güneşlik.
Münciye: Kurtarıcı, kurtaran, önder.
Hamdiye: Allah’ı övmeyle, Allah’a şükretmeyle ilgili.
Ferdiye: 1. Tek olan, tek şey. 2. Fertle ilgili, bireysel.
Keşfiye: 1. Keşifle ilgili. 2. Keşfeden.
Sadiye: Mutlu, uğurlu.
Şevkiye: Şevkli, neşeli, istekli.
Taliye: 1. Sonradan gelen, bir şeyin arkası sıra giden. 2. Kur’an okuyan.
Örfiye: Törelerle, âdetlerle ilgili.
Harbiye: Savaşla ilgili.
Fikriye: Düşünce ile fikir ile ilgili
Raziye: Kabul eden, rıza gösteren, boyun eğen
Mariye: Şen’un adında birinin kızı olup hicretin 7. yılında kızkardeşi Şirin ile birlikte, Mukavkıs tarafından Hz. Muhammed’e (s.a.s) hediye edilen kıbti bir cariye. Hz. Peygamberin hanımlarından küçük yaşta ölen oğlu İbrahim’in annesi.
Namiye: 1. Yetişen, büyüyen, artan. 2. Güç kazanma.
Muradiye: İstekli, dileği olan, arzulu kadın. Amacı olan kadın.
Sadriye: 1. Göğüsle ilgili, göğse ait. 2. Çocuğun anasıyla olan bağı.
Sulbiye: Birinin soyundan gelme.
Vehbiye: Tanrı bağışı olan.
Fenniye: Fene, bilime ilişkin, bilimle ilgili.
Düriye: İnci gibi parlayan, parlak.
Asliye: 1. Seçkin, özel. 2. Esas, temel.
Safiye: Katıksız, katışıksız saf
Edviye: İlaçlar, devâlar. Mezopotamya ve İran mutfağında kullanılan bir baharat karışımıdır.
Resmiye: 1. Devlet tarafından veya devlet adına olan. 2. Alayla, törenle olan. 3. Ciddi.
Samiye: Yüksek, yüce.
Nevriye: Işıklı, parlak.
Aliye: Yüce, yüksek
Sabiye: Küçük kız, kız çocuğu.
Ünsiye: 1. Alışmış, sokulgan. 2. Arkadaş, dost.
Suphiye: Sabah vaktiyle, şafak ile ilgili.
Avniye: 1. Yeniçeriler tarafından ve daha sonra Sultan Mecid ve Sultan Aziz zamanlarında giyilen bir çeşit yağmurluk. 2. Yardım etmiş. Yardımla ilgili.
Veliye: Ermiş kadın.
Nazmiye: Vezinli ve kafiyeli sözle, nazımla ilgili
Zülfiye: Sevgilinin zülfü, saçı. - bk. Zülfüye
Kutbiye: Kutupla ilgili, kutba ilişkin.
Fahriye: Bir işi çıkar beklemeden yapan
Şükriye: Görülen iyiliğe karşı şükretmek , hoşnut olmak
Şadiye: Sevinç, neşe, mutluluk
Yümniye: Uğurlu, kutlu.
Cevriye: 1. Haksızlık. 2. Eza, cefa, eziyet, gadir, zulüm, sitem.Eziyet, sıkıntıyla ilgili olan.
Kibariye: 1. Davranış, düşünce, duygu bakımından ince, nazik olan. 2. Seçkin, değerli. 3. Zengin, soylu.
Nebiye: Haberci, haber veren, elçi.
Zeyniye: Süslü.
Hayriye: Hayırla, iyilikle ilgili
Hulkiye: 1. Yaradılışla ilgili. 2. İyi yaradılışlı, iyi ahlaklı.
Terlan: Sarı renkli, büyük pençeli, kartala benzeyen bir kuş.
Sariye: Hz. Ömer’in İran’daki komutanı.Sariye(R.A)
Terem: Kıl keçisi ile tiftik keçisinin çiftleşmesinden doğan oğlak.
Terek: l. Raf, sergen. 2. Merdiven gibi set set olan dağ.