İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Ferdiye isminin anlamı: 1. Tek olan, tek şey. 2. Fertle ilgili, bireysel. Ferdiye ismi Arapça kökenli bir Kız ismidir.
Ferdiye İsminin Anlamı Nedir? Ferdiye İsminin AnaliziRemziye: İşaretle, simgeyle ilgili, simgeli, simgesel.
Fernur: Aydınlık, ışık, nur.
Ferican: Can aydınlığı, ruhun ışığı.
Ruhiye: Ruhla ilgili,ruha ait.
Fahriye: Bir işi çıkar beklemeden yapan
İlmiye: Dinî bilimlerle uğraşan kimseler topluluğu.
Methiye: 1. Övgü. 2. Birini veya bir şeyi övmek için yazılmış şiir.
Resmiye: 1. Devlet tarafından veya devlet adına olan. 2. Alayla, törenle olan. 3. Ciddi.
Şükriye: Görülen iyiliğe karşı şükretmek , hoşnut olmak
Ferzi: Kraliçe
Behiye: Güzel ve alımlı kadın
Gülşadiye: Mutlu, seviçli güzel.
Keşfiye: 1. Keşifle ilgili. 2. Keşfeden.
Harbiye: Savaşla ilgili.
Ferah: Bol geniş / Rahatlık veren / Gönlü şenlendiren
Seyfiye: 1. Kılıçla ilgili, askerliğe ait. 2. Kılıç biçiminde. 3. Asker zümresi.
Ferzane: 1. Bilge, filozof. 2. Bilgili kimse.
Samiye: Yüksek, yüce.
Ferda: Yarın / Gelecek zaman/ mecazi anlamda kıyamet günü
Merziye: Hoşa giden, beğenilen. - bk. Marziye
Hadiye: Hidayete erdiren, doğru yolu gösteren, kılavuz, rehber. Önde giden. Kuran’da geçmektedir ( Araf 186, Furkan 31)
Sevdiye: Türkçe "sevdi" sözüne yanlış olarak Arapça dişillik eki getirilerek elde edilen bir ad.
Sadiye: Mutlu, uğurlu.
Feryal: Işık, güzellik.En güzel ışık.
Nasiye: Unutan, unutmuş olan.
Şadiye: Sevinç, neşe, mutluluk
Hamiye: 1. Himaye eden, koruyan, koruyucu. 2. Kayıran, kayıncı.
Kafiye: Tâbi olan şey. Her şeyin son tarafı. Şiirde mısra sonlarında bulunan sözcüklerin son heceleri arasındaki ses benzerliği, uyak. Halk edebiyatında ayak.
Münciye: Kurtarıcı, kurtaran, önder.
Vehbiye: Tanrı bağışı olan.
Kudsiye: Kutsal.
Bedriye: Ayın ondürdüncü geceki haliyle ilgili
Ferahfeza: Ferah artıran, ferahlatan.
Yümniye: Uğurlu, kutlu.
Ümmiye: Okur yazar olmayan kadın
Feri: Asılla ilgili olmayıp ikinci derecede olan, ayrıntılı.
Hediye: Armağan, bahşiş
Şafiye: İyileştiren, iyi eden, şifa veren.
Rahmiye: Acıyan, merhamet eden.
Sabriye: Sabırlı, sabırla ilgili
Hükmiye: Hükümle ilgili, hükme ait, bir karara dayanan.
Marziye: Hoşa giden, beğenilen.
Suphiye: Sabah vaktiyle, şafak ile ilgili.
Maviye: Billur taşı. Mavi renkten olan, mavi renge ait.
Zekiye: Anlayışlı, kavrayışlı, zekâ sahibi.
Nuriye: Işıklı, ışıktan gelme
Hıfziye: 1. Saklama, koruma ile ilgili. 2. Ezberleme, akılda tutma.
Vasfiye: Nitelikli.
Atiye: 1. Bağış, bahşiş, ihsan. Hediye. 2. Gelecek, istikbal.
Feriser: Çok ışıklı, aydınlık. Çok güçlü.
Tahliye: Boşaltmak. Boş bırakmak. Serbest bırakmak. Tathir etmek. Temizlemek.
Subhiye: Sabah vaktiyle, şafak ile ilgili. - bk. Suphiye
Necmiye: Yıldızlarla ilgili, yıldızlara ait
Fermude: 1. Emir, buyruk, ferman. 2. Emrolunmuş, buyurulmuş.
Sulhiye: Barışa özgü, barışla ilgili, barış.
Ermiye: Dolu yağdıran kasırga bulutları.
Rukiye: Büyüleyici, sihirleyici, efsun. Peygamberimiz’in kızlarından birinin adıdır.
Feyziye: 1. Bollukla, bereketle ilgili. 2. Bilimle, bilgiyle ilgili.
Feraset: Çabuk seziş, anlayış.
Ulviye: Yüce, yüksek, gökle ilgili
Feriha: Sevinçli, ferah
Uzziye: Allah `ın gücü
Seniye: Yüksek, yüce.
Huriye: 1. Coşkunluk hallerinde hurilerle buluştuklarına inanan bir tarikat. 2. Cennet kızı. 3. Sevgili. 4. Çok güzel kadın. Sözlük Anlamı: Meşin sırt çantası, dağarcık.
Feraye: Ay ışığı, ayın parlaklığı.
Feride: Tek eşsiz, benzeri olmayan
Sulbiye: Birinin soyundan gelme.
Adniye: Cennete gitmeye hak kazanmış, cennetlik bayan.
Sudiye: Yararlı, faydalı, kazançlı.
Raciye: 1. Rica eden, yalvaran. 2. Umutlu.
Kibariye: 1. Davranış, düşünce, duygu bakımından ince, nazik olan. 2. Seçkin, değerli. 3. Zengin, soylu.
Arziye: Toprakla ilgili, topraktan yetişen.
Hulkiye: 1. Yaradılışla ilgili. 2. İyi yaradılışlı, iyi ahlaklı.
Mehdiye: Doğru yolu bulan, hidayete eren.
Türkiye: Türkiye Cumhuriyeti’nin yer aldığı ülke.
Mihriye: Güneşle ilgili.
Hüsniye: Güzellikle ilgili, güzelliğe ait
Feribe: Aldanmış.
Adeviye: 1. İyilik, yardımseverlik. 2. Ünlü hanım mutasav-vıfe.İyilikseverlik, yardımseverlik.
Refiye: Yüksek, yüce. - bk. Refia
Emriye: Emirle, buyrukla ilgili.
Nadiye: 1. Bağıran, bağırıp çağıran, seslenen. 2. Toplantı, meclis.
Şaziye: Özellikleri kimseye benzemeyen
Terbiye: Eğitim, Görgü
Zühtiye: Her türlü zevke karşı koyarak kendini ibadete veren.
Fergün: Aydınlık, ışıklı gün.
Mariye: Şen’un adında birinin kızı olup hicretin 7. yılında kızkardeşi Şirin ile birlikte, Mukavkıs tarafından Hz. Muhammed’e (s.a.s) hediye edilen kıbti bir cariye. Hz. Peygamberin hanımlarından küçük yaşta ölen oğlu İbrahim’in annesi.
Ümniye: 1. Umut. 2. İstek, arzu. 3. Niyet.
Lamiye: Parıldayan, parlak, parıltılı.
Hamdiye: Allah’ı övmeyle, Allah’a şükretmeyle ilgili.
Vechiye: Yüze ait, yüzle ilgili.
Nevriye: Işıklı, parlak.
Rahiye: Bal arısı.
Sırriye: Sır saklamasını bilen kimse.
Nariye: 1. Ateşle ilgili. 2. Cin, peri.
Fenniye: Fene, bilime ilişkin, bilimle ilgili.
Beriye: Salim, kurtulmuş, aklanmış, arı, temiz.
Feray: Aydınlık, parlak
Zülfiye: Sevgilinin zülfü, saçı. - bk. Zülfüye
Şehriye: 1. Şehirli, kentli. 2. Kibar, ince, nazik.
Feridun: Tek, eşsiz, benzeri olmayan
Fereç: 1. Zafer, utku. 2. Sevinç, teselli.
Sariye: Hz. Ömer’in İran’daki komutanı.Sariye(R.A)
Feramuz: Kale muhafızı, koruyucusu.
Feruzat: Hayırlı, kutlu.
Feramuş: Unutma, akıldan çıkma.
Ferhad: Güçlüğü yenip bir yeri ele geçiren. Sevinç, neşe. Ferhat ile Şirin efsanesindeki erkek kahramanın adı.
Ferhun: 1. Güçlü, şanlı soydan gelen kimse. 2. Sevinçli.
Ferruh: Kutlu, uğurlu, aydınlık yüzlü
Ferahi: Bolluk, genişlik, ucuzluk.
Feritkan: Eşi olmayan, soylu kandan gelen kimse.
Ferhan: Sevinçli, mutlu
Ferman: 1. Buyruk, emir. 2. Tanrı buyruğu.
Ferran: güvenlik, cesur koruyucusu
Ferdal: Dalın tomurcuğu.
Ferhat: Rahatlık
Ferdi: Bireysel, tek başına
Ferih: Çok mutlu, sevinçli.
Feriz: Ekini alınmış tarla.
Feragat: Hakkından vazgeçme, el çekme.
Fermani: Buyrukla, fermanla ilgili olan.
Ferzend: Oğul, çocuk.
Ferzan: Bilim ve hikmet.
Ferkan: Güçlü, saygın bir soydan gelen kimse.
Fer: 1. Aydınlık, ışık. 2. Güç, kuvvet.
Ferdar: Güce, saygınlığa sahip kimse.
Ferhattin: Dinin coşkusu, sevinci.
Ferit: Eşsiz benzersiz
Fersan: Derisinden kürk yapılan bir kır sansarı.
Fercan: Güçlü, parlak, canlı kişiliği olan kimse.
Feroze: Itme
Ferid: Eşsiz benzersiz