İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Ferdiye isminin anlamı: 1. Tek olan, tek şey. 2. Fertle ilgili, bireysel. Ferdiye ismi Arapça kökenli bir Kız ismidir.
Ferdiye İsminin Anlamı Nedir? Ferdiye İsminin AnaliziÜnsiye: 1. Alışmış, sokulgan. 2. Arkadaş, dost.
Hilmiye: Yumuşak huylu, ince nazik kimse.(Arapça)
Asiye: İsyan eden
Hüsniye: Güzellikle ilgili, güzelliğe ait
Feray: Aydınlık, parlak
Ferişte: 1. Melek. 2. Günahsız, masum. 3. İyi ve yumuşak huylu.
Remziye: İşaretle, simgeyle ilgili, simgeli, simgesel.
Feride: Tek eşsiz, benzeri olmayan
Nebiye: Haberci, haber veren, elçi.
Ümmiye: Okur yazar olmayan kadın
Ferdane: Ferdaniye bk. Ferdaniye
Zihniye: Zihinle, akılla ilgili.
Zühtiye: Her türlü zevke karşı koyarak kendini ibadete veren.
Keşfiye: 1. Keşifle ilgili. 2. Keşfeden.
Ulviye: Yüce, yüksek, gökle ilgili
Dürriye: İnci gibi parlayan
Zülfiye: Sevgilinin zülfü, saçı. - bk. Zülfüye
Taliye: 1. Sonradan gelen, bir şeyin arkası sıra giden. 2. Kur’an okuyan.
İrfaniye: İrfanla, bilgi ve kültürle ilgili.
Şehriye: 1. Şehirli, kentli. 2. Kibar, ince, nazik.
Nabiye: Haberci, haber veren.
Fehmiye: Anlayış, kavrayışla ilgili olan.
Kibariye: 1. Davranış, düşünce, duygu bakımından ince, nazik olan. 2. Seçkin, değerli. 3. Zengin, soylu.
Resmiye: 1. Devlet tarafından veya devlet adına olan. 2. Alayla, törenle olan. 3. Ciddi.
İlmiye: Dinî bilimlerle uğraşan kimseler topluluğu.
Sabriye: Sabırlı, sabırla ilgili
Ganiye: 1. Zengin, varlıklı. 2. Çok hoş. 3. Kadın şarkıcı.
Harbiye: Savaşla ilgili.
Feraye: Ay ışığı, ayın parlaklığı.
Ferican: Can aydınlığı, ruhun ışığı.
Hadiye: Hidayete erdiren, doğru yolu gösteren, kılavuz, rehber. Önde giden. Kuran’da geçmektedir ( Araf 186, Furkan 31)
Seniye: Yüksek, yüce.
Kafiye: Tâbi olan şey. Her şeyin son tarafı. Şiirde mısra sonlarında bulunan sözcüklerin son heceleri arasındaki ses benzerliği, uyak. Halk edebiyatında ayak.
Vehbiye: Tanrı bağışı olan.
Hulkiye: 1. Yaradılışla ilgili. 2. İyi yaradılışlı, iyi ahlaklı.
Fahriye: Bir işi çıkar beklemeden yapan
Hediye: Armağan, bahşiş
Feribe: Aldanmış.
Kadriye: Değerle ilgili / İtibar, onur
Ferahnur: Aydınlık veren, nur veren.
Ermiye: Dolu yağdıran kasırga bulutları.
Feruze: Açık mavi renkli, değerli bir süs taşı. bk. Firuze
Methiye: 1. Övgü. 2. Birini veya bir şeyi övmek için yazılmış şiir.
Rahiye: Bal arısı.
Fecriye: Tan vaktiyle, tan kızıllığıyla ilgili.
Hamiye: 1. Himaye eden, koruyan, koruyucu. 2. Kayıran, kayıncı.
Fernur: Aydınlık, ışık, nur.
Berkiye: Şimşek gibi, parlak.
Sevdiye: Türkçe "sevdi" sözüne yanlış olarak Arapça dişillik eki getirilerek elde edilen bir ad.
Ferahru: Güler yüzlü, güleç.
Emriye: Emirle, buyrukla ilgili.
Ferahnüma: Sevinç gösteren, sevinçli.
Cevriye: 1. Haksızlık. 2. Eza, cefa, eziyet, gadir, zulüm, sitem.Eziyet, sıkıntıyla ilgili olan.
Ferve: 1. Kürk. 2. Zenginlik, servet.
Feyziye: 1. Bollukla, bereketle ilgili. 2. Bilimle, bilgiyle ilgili.
Nariye: 1. Ateşle ilgili. 2. Cin, peri.
Necmiye: Yıldızlarla ilgili, yıldızlara ait
Suphiye: Sabah vaktiyle, şafak ile ilgili.
Adeviye: 1. İyilik, yardımseverlik. 2. Ünlü hanım mutasav-vıfe.İyilikseverlik, yardımseverlik.
Hayriye: Hayırla, iyilikle ilgili
Ferzine: Bayan vezir
Feriha: Sevinçli, ferah
Hıfziye: 1. Saklama, koruma ile ilgili. 2. Ezberleme, akılda tutma.
Sabiye: Küçük kız, kız çocuğu.
Fenniye: Fene, bilime ilişkin, bilimle ilgili.
Şemsiye: Güneşle ilgili, güneşe özgü, güneşlik.
Nakiye: 1. Temiz, pak. 2. Çok ince, çok güzel, zarif.
Badiye: 1. Çöl, sahra 2. Kır, ova
Ruziye: Gündüze ait, gündüzle ilgili.
Zeyniye: Süslü.
Zatiye: Kendiyle ilgili, kendine ait, özel.
Ruhiye: Ruhla ilgili,ruha ait.
Feriser: Çok ışıklı, aydınlık. Çok güçlü.
Lemiye: Parlayan, ışıldayan.
Mariye: Şen’un adında birinin kızı olup hicretin 7. yılında kızkardeşi Şirin ile birlikte, Mukavkıs tarafından Hz. Muhammed’e (s.a.s) hediye edilen kıbti bir cariye. Hz. Peygamberin hanımlarından küçük yaşta ölen oğlu İbrahim’in annesi.
Feri: Asılla ilgili olmayıp ikinci derecede olan, ayrıntılı.
Sadiye: Mutlu, uğurlu.
Avniye: 1. Yeniçeriler tarafından ve daha sonra Sultan Mecid ve Sultan Aziz zamanlarında giyilen bir çeşit yağmurluk. 2. Yardım etmiş. Yardımla ilgili.
Kutbiye: Kutupla ilgili, kutba ilişkin.
Atiye: 1. Bağış, bahşiş, ihsan. Hediye. 2. Gelecek, istikbal.
Şevkiye: Şevkli, neşeli, istekli.
Hükmiye: Hükümle ilgili, hükme ait, bir karara dayanan.
Huriye: 1. Coşkunluk hallerinde hurilerle buluştuklarına inanan bir tarikat. 2. Cennet kızı. 3. Sevgili. 4. Çok güzel kadın. Sözlük Anlamı: Meşin sırt çantası, dağarcık.
Kaniye: Kanaat eden, fazlasını istemeyen,kanmış,kanaatkar.
Bakiye: Artık, artan, kalan, geri kalan. Kalıntı.
Lamiye: Parıldayan, parlak, parıltılı.
Nuriye: Işıklı, ışıktan gelme
Vechiye: Yüze ait, yüzle ilgili.
Samiye: Yüksek, yüce.
Refiye: Yüksek, yüce. - bk. Refia
Feryal: Işık, güzellik.En güzel ışık.
Rasiye: Büyük dağ.
Semiye: Aynı adı taşıyan, adları aynı olan, adaş.
Sadriye: 1. Göğüsle ilgili, göğse ait. 2. Çocuğun anasıyla olan bağı.
Ramiye: Fırlatan, atan.
Ayniye: Gözle ilgili olan.
Fikriye: Düşünce ile fikir ile ilgili
Tahliye: Boşaltmak. Boş bırakmak. Serbest bırakmak. Tathir etmek. Temizlemek.
Şafiye: İyileştiren, iyi eden, şifa veren.
Muradiye: İstekli, dileği olan, arzulu kadın. Amacı olan kadın.
Ferahi: Bolluk, genişlik, ucuzluk.
Feramuş: Unutma, akıldan çıkma.
Fereç: 1. Zafer, utku. 2. Sevinç, teselli.
Ferdar: Güce, saygınlığa sahip kimse.
Ferran: güvenlik, cesur koruyucusu
Ferhun: 1. Güçlü, şanlı soydan gelen kimse. 2. Sevinçli.
Ferhan: Sevinçli, mutlu
Fer: 1. Aydınlık, ışık. 2. Güç, kuvvet.
Ferdi: Bireysel, tek başına
Ferhad: Güçlüğü yenip bir yeri ele geçiren. Sevinç, neşe. Ferhat ile Şirin efsanesindeki erkek kahramanın adı.
Ferzend: Oğul, çocuk.
Feritkan: Eşi olmayan, soylu kandan gelen kimse.
Sariye: Hz. Ömer’in İran’daki komutanı.Sariye(R.A)
Ferhattin: Dinin coşkusu, sevinci.
Ferid: Eşsiz benzersiz
Ferzan: Bilim ve hikmet.
Feramuz: Kale muhafızı, koruyucusu.
Ferkan: Güçlü, saygın bir soydan gelen kimse.
Ferit: Eşsiz benzersiz
Feragat: Hakkından vazgeçme, el çekme.
Feridun: Tek, eşsiz, benzeri olmayan
Ferdal: Dalın tomurcuğu.
Fersan: Derisinden kürk yapılan bir kır sansarı.
Fermani: Buyrukla, fermanla ilgili olan.
Fercan: Güçlü, parlak, canlı kişiliği olan kimse.
Feroze: Itme
Ferhat: Rahatlık
Ferman: 1. Buyruk, emir. 2. Tanrı buyruğu.
Feriz: Ekini alınmış tarla.
Feruzat: Hayırlı, kutlu.
Ferruh: Kutlu, uğurlu, aydınlık yüzlü
Ferih: Çok mutlu, sevinçli.