Çocuğunuz için size ve eşinize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Ruken İsmiyle Uyumlu Tüm İsimler
Ruken isminin anlamı: Güler yüzlü, yüzü gülen. Ruken ismi Kürtçe kökenli bir Kız ismidir.
Burcu İsmiyle Uyumlu Tüm İsimler
Burcu isminin anlamı: Güzel ve etkileyici kokunun salgılanışı. Burcu ismi Türkçe kökenli bir Kız ismidir.
Beken: Dayanıklı, güçlü.
Hanbiken: Hükümdar karısı. - bk. Hanbike
Ruken: Güler yüzlü, yüzü gülen.
Terken: 1. Kraliçe. 2. Güzel kız. 3. Bir tür ok.
Rukiye: Büyüleyici, sihirleyici, efsun. Peygamberimiz’in kızlarından birinin adıdır.
Daldiken: Ağaç yetiştiren kimse.
Köken: 1. Bir şeyin çıktığı dayandığı temel, biçim, neden veya yer. 2. Kavun, karpuz, kabak gibi bitkilerin toprak üstünde yayılan dalları. 3. Soy, asıl, ata.
Jaken: Bilge
Babken: Bige baba
Ötüken: 1. Oğuz Destanı´nda Tiyenşan dağlarıyla Orhun havzası arasında bulunduğu belirtilen, ormanlık, kutsal bölge. 2. Moğ. Yer ilahesi.
Bayülken: Yüce, yüksek, ulu zengin kişi.
Yönetken: 1. Yönetme yeteneği olan, becekli. 2. Düzenli, tertipli.
Demirbüken: Demiri bükecek güçte olan kimse.
Diken: Kimi bitkilerin dal, yaprak, meyve kabuğu gibi bölümlerinde ve kimi hayvanların derisinde bulunan sert, sivri çıkıntı.
Draken: ejderha
Eken: Toprakla uğraşan kimse.
Göken: 1. Yeşillik. 2. Bir tür mantar. bk. Göğen
Ereken: Erkenden ekim yapan kimse.
Ülken: "Senin yurdun, senin vatanın" anlamında kullanılan bir ad.
Burla: Gezmek, dolanmak. Üzüm salkımı. Savaşçı, cengaver kadın. Türk efsanelerinde, halk öykülerinde ve masallarında söylencesel kadın cengaver.
Burçak: Tohumları kullanılan bir bitki türü. Baklagillerden, taneleri yem olarak kullanılan bir bitki.
Burçin: Dişi geyik.
Burma: Burularak yapılmış altın bilezik. Halk ağzında Musluk. Halk ağzında Kuru incir. Halk ağzında Eğrilmek için bükülmüş yün
Burçe: Küçük takım yıldız
Burcu: Güzel ve etkileyici kokunun salgılanışı
Burhan: Delil, kanıt.
Buruktekin: Gücenmiş, kırılmış şehzade.
Burak: Hz. Muhammed’in Miraç’ta bindiği efsanevi ata verilen isim.
Burkan: Volkan, yanardağ.
Burç: 1. Kale duvarlarından daha yüksek, yuvarlak, dört köşe veya çok köşeli kale çıkıntısı. 2. Zodyak üzerinde yer alan on iki takımyıldıza verilen ortak ad. 3. Ökse otu
Buruk: 1. Tadı kekre olan. 2. Alınmış, kırılmış, gücenmiş. 3. Aksak, topal, eğri basan. 4. Kapalı havuz. 5. Hortum, kasırga.
Burhanettin: Dinin kanıtı, ispatı.
Burukbay: Gücenmiş, kırılmış zengin kimse.
Burçhan: Yüce, ulu, saygın hükümdar.
Burkay: 1. Gücenmiş, kırılmış kimse. 2.Ay, hilal.