İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Ümmiye isminin anlamı: Okur yazar olmayan kadın. Ümmiye ismi Bilinmiyor kökenli bir Kız ismidir.
Ümmiye İsminin Anlamı Nedir? Ümmiye İsminin AnaliziÜmmiye: Okur yazar olmayan kadın
Şaziye: Özellikleri kimseye benzemeyen
Berkiye: Şimşek gibi, parlak.
Hilmiye: Yumuşak huylu, ince nazik kimse.(Arapça)
Kafiye: Tâbi olan şey. Her şeyin son tarafı. Şiirde mısra sonlarında bulunan sözcüklerin son heceleri arasındaki ses benzerliği, uyak. Halk edebiyatında ayak.
Nuriye: Işıklı, ışıktan gelme
Cevriye: 1. Haksızlık. 2. Eza, cefa, eziyet, gadir, zulüm, sitem.Eziyet, sıkıntıyla ilgili olan.
Necmiye: Yıldızlarla ilgili, yıldızlara ait
Hüsniye: Güzellikle ilgili, güzelliğe ait
Merziye: Hoşa giden, beğenilen. - bk. Marziye
Şükriye: Görülen iyiliğe karşı şükretmek , hoşnut olmak
Bakiye: Artık, artan, kalan, geri kalan. Kalıntı.
Zühtiye: Her türlü zevke karşı koyarak kendini ibadete veren.
Marziye: Hoşa giden, beğenilen.
Lemiye: Parlayan, ışıldayan.
Hayriye: Hayırla, iyilikle ilgili
Vehbiye: Tanrı bağışı olan.
Ümmühan: Hükümdar anası.
Muradiye: İstekli, dileği olan, arzulu kadın. Amacı olan kadın.
Adniye: Cennete gitmeye hak kazanmış, cennetlik bayan.
Maviye: Billur taşı. Mavi renkten olan, mavi renge ait.
Adeviye: 1. İyilik, yardımseverlik. 2. Ünlü hanım mutasav-vıfe.İyilikseverlik, yardımseverlik.
Raciye: 1. Rica eden, yalvaran. 2. Umutlu.
Yümniye: Uğurlu, kutlu.
Fethiye: Fethetme, alma ile ilgili olan. Fethe mensup. Fetih hakkında yazılan kaside.
Veliye: Ermiş kadın.
Mariye: Şen’un adında birinin kızı olup hicretin 7. yılında kızkardeşi Şirin ile birlikte, Mukavkıs tarafından Hz. Muhammed’e (s.a.s) hediye edilen kıbti bir cariye. Hz. Peygamberin hanımlarından küçük yaşta ölen oğlu İbrahim’in annesi.
Tahliye: Boşaltmak. Boş bırakmak. Serbest bırakmak. Tathir etmek. Temizlemek.
İrfaniye: İrfanla, bilgi ve kültürle ilgili.
Hediye: Armağan, bahşiş
Zeyniye: Süslü.
Hamiye: 1. Himaye eden, koruyan, koruyucu. 2. Kayıran, kayıncı.
Naciye: Kurtulmuş, selamete kavuşmuş
Rahmiye: Acıyan, merhamet eden.
Ermiye: Dolu yağdıran kasırga bulutları.
Taliye: 1. Sonradan gelen, bir şeyin arkası sıra giden. 2. Kur’an okuyan.
Asiye: İsyan eden
Emriye: Emirle, buyrukla ilgili.
Sulbiye: Birinin soyundan gelme.
Fahriye: Bir işi çıkar beklemeden yapan
Lütfiye: İyi muamele, güzellik ve hoşlukla ilgili
Edviye: İlaçlar, devâlar. Mezopotamya ve İran mutfağında kullanılan bir baharat karışımıdır.
Savniye: Koruma, gözetme ile ilgili.
Türkiye: Türkiye Cumhuriyeti’nin yer aldığı ülke.
Münciye: Kurtarıcı, kurtaran, önder.
Namiye: 1. Yetişen, büyüyen, artan. 2. Güç kazanma.
Ayniye: Gözle ilgili olan.
Uzziye: Allah `ın gücü
Mehtiye: Doğru yolu bulan, hidayete eren. - bk. Mehdiye
Lamiye: Parıldayan, parlak, parıltılı.
Seyfiye: 1. Kılıçla ilgili, askerliğe ait. 2. Kılıç biçiminde. 3. Asker zümresi.
Şafiye: İyileştiren, iyi eden, şifa veren.
Sabiye: Küçük kız, kız çocuğu.
Ümniye: 1. Umut. 2. İstek, arzu. 3. Niyet.
Raziye: Kabul eden, rıza gösteren, boyun eğen
Arziye: Toprakla ilgili, topraktan yetişen.
Ganiye: 1. Zengin, varlıklı. 2. Çok hoş. 3. Kadın şarkıcı.
Beriye: Salim, kurtulmuş, aklanmış, arı, temiz.
Radiye: Rıza gösteren, kabul eden, boyun eğen.
Remziye: İşaretle, simgeyle ilgili, simgeli, simgesel.
Zekiye: Anlayışlı, kavrayışlı, zekâ sahibi.
Ünsiye: 1. Alışmış, sokulgan. 2. Arkadaş, dost.
Fikriye: Düşünce ile fikir ile ilgili
Fenniye: Fene, bilime ilişkin, bilimle ilgili.
Bedriye: Ayın ondürdüncü geceki haliyle ilgili
Vasfiye: Nitelikli.
Suphiye: Sabah vaktiyle, şafak ile ilgili.
Fecriye: Tan vaktiyle, tan kızıllığıyla ilgili.
Sabriye: Sabırlı, sabırla ilgili
Nebiye: Haberci, haber veren, elçi.
Şevkiye: Şevkli, neşeli, istekli.
Safiye: Katıksız, katışıksız saf
Dahiye: Hârikulâde zekâ ve yetenek sahibi. Büyük iş ve hâdise.
Nakiye: 1. Temiz, pak. 2. Çok ince, çok güzel, zarif.
Ruhiye: Ruhla ilgili,ruha ait.
Fehmiye: Anlayış, kavrayışla ilgili olan.
Rahiye: Bal arısı.
İlmiye: Dinî bilimlerle uğraşan kimseler topluluğu.
Asliye: 1. Seçkin, özel. 2. Esas, temel.
Ümmü: Ana, anne. Ümmü Seleme (r.a.), Peygamber Efendimizin (s.a.a) eşlerinden biri. Ümmü Eymen, Peygamber Efendimizin (s.a.a) süt annesi. Kuran’da Ali İmran 7, Maide 75. ayetelerde geçer.
Şehriye: 1. Şehirli, kentli. 2. Kibar, ince, nazik.
Sulhiye: Barışa özgü, barışla ilgili, barış.
Hükmiye: Hükümle ilgili, hükme ait, bir karara dayanan.
Nevriye: Işıklı, parlak.
Subhiye: Sabah vaktiyle, şafak ile ilgili. - bk. Suphiye
Resmiye: 1. Devlet tarafından veya devlet adına olan. 2. Alayla, törenle olan. 3. Ciddi.
Nafiye: Yok eden, ortadan kaldıran, süren.
Hadiye: Hidayete erdiren, doğru yolu gösteren, kılavuz, rehber. Önde giden. Kuran’da geçmektedir ( Araf 186, Furkan 31)
Samiye: Yüksek, yüce.
Sadiye: Mutlu, uğurlu.
Refiye: Yüksek, yüce. - bk. Refia
Zatiye: Kendiyle ilgili, kendine ait, özel.
Gülşadiye: Mutlu, seviçli güzel.
Ferdiye: 1. Tek olan, tek şey. 2. Fertle ilgili, bireysel.
Terbiye: Eğitim, Görgü
Kibariye: 1. Davranış, düşünce, duygu bakımından ince, nazik olan. 2. Seçkin, değerli. 3. Zengin, soylu.
Nazmiye: Vezinli ve kafiyeli sözle, nazımla ilgili
Cudiye: Cömert, eli açık.
Rasiye: Büyük dağ.
Keşfiye: 1. Keşifle ilgili. 2. Keşfeden.