İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Türkiye isminin anlamı: Türkiye Cumhuriyeti’nin yer aldığı ülke. Türkiye ismi Türkçe kökenli bir Kız ismidir.
Türkiye İsminin Anlamı Nedir? Türkiye İsminin AnaliziSabriye: Sabırlı, sabırla ilgili
Ruhiye: Ruhla ilgili,ruha ait.
İlmiye: Dinî bilimlerle uğraşan kimseler topluluğu.
Samiye: Yüksek, yüce.
Ferdiye: 1. Tek olan, tek şey. 2. Fertle ilgili, bireysel.
Ümmiye: Okur yazar olmayan kadın
Hamiye: 1. Himaye eden, koruyan, koruyucu. 2. Kayıran, kayıncı.
Sırriye: Sır saklamasını bilen kimse.
Feyziye: 1. Bollukla, bereketle ilgili. 2. Bilimle, bilgiyle ilgili.
Bedriye: Ayın ondürdüncü geceki haliyle ilgili
Rahmiye: Acıyan, merhamet eden.
Nazmiye: Vezinli ve kafiyeli sözle, nazımla ilgili
Sulbiye: Birinin soyundan gelme.
Lemiye: Parlayan, ışıldayan.
Emriye: Emirle, buyrukla ilgili.
Sulhiye: Barışa özgü, barışla ilgili, barış.
İrfaniye: İrfanla, bilgi ve kültürle ilgili.
Edviye: İlaçlar, devâlar. Mezopotamya ve İran mutfağında kullanılan bir baharat karışımıdır.
Nafiye: Yok eden, ortadan kaldıran, süren.
Uzziye: Allah `ın gücü
Ganiye: 1. Zengin, varlıklı. 2. Çok hoş. 3. Kadın şarkıcı.
Türkine: Türk gibi güzel.
Berkiye: Şimşek gibi, parlak.
Keşfiye: 1. Keşifle ilgili. 2. Keşfeden.
Rukiye: Büyüleyici, sihirleyici, efsun. Peygamberimiz’in kızlarından birinin adıdır.
Badiye: 1. Çöl, sahra 2. Kır, ova
Savniye: Koruma, gözetme ile ilgili.
Nuriye: Işıklı, ışıktan gelme
Şaziye: Özellikleri kimseye benzemeyen
Zülfiye: Sevgilinin zülfü, saçı. - bk. Zülfüye
Kafiye: Tâbi olan şey. Her şeyin son tarafı. Şiirde mısra sonlarında bulunan sözcüklerin son heceleri arasındaki ses benzerliği, uyak. Halk edebiyatında ayak.
Safiye: Katıksız, katışıksız saf
Remziye: İşaretle, simgeyle ilgili, simgeli, simgesel.
Hayriye: Hayırla, iyilikle ilgili
Hilmiye: Yumuşak huylu, ince nazik kimse.(Arapça)
Radiye: Rıza gösteren, kabul eden, boyun eğen.
Suphiye: Sabah vaktiyle, şafak ile ilgili.
Şemsiye: Güneşle ilgili, güneşe özgü, güneşlik.
Ferdaniye: Birlik, teklik, eşsizlik.
Fahriye: Bir işi çıkar beklemeden yapan
Şükriye: Görülen iyiliğe karşı şükretmek , hoşnut olmak
Arziye: Toprakla ilgili, topraktan yetişen.
Nakiye: 1. Temiz, pak. 2. Çok ince, çok güzel, zarif.
Taliye: 1. Sonradan gelen, bir şeyin arkası sıra giden. 2. Kur’an okuyan.
Şafiye: İyileştiren, iyi eden, şifa veren.
Maviye: Billur taşı. Mavi renkten olan, mavi renge ait.
Sudiye: Yararlı, faydalı, kazançlı.
Lamiye: Parıldayan, parlak, parıltılı.
Merziye: Hoşa giden, beğenilen. - bk. Marziye
Hükmiye: Hükümle ilgili, hükme ait, bir karara dayanan.
Avniye: 1. Yeniçeriler tarafından ve daha sonra Sultan Mecid ve Sultan Aziz zamanlarında giyilen bir çeşit yağmurluk. 2. Yardım etmiş. Yardımla ilgili.
Saniye: Dakikanın 60’ta biri süresinde zaman birimi
Methiye: 1. Övgü. 2. Birini veya bir şeyi övmek için yazılmış şiir.
Huriye: 1. Coşkunluk hallerinde hurilerle buluştuklarına inanan bir tarikat. 2. Cennet kızı. 3. Sevgili. 4. Çok güzel kadın. Sözlük Anlamı: Meşin sırt çantası, dağarcık.
Vechiye: Yüze ait, yüzle ilgili.
Takiye: Günahtan, haramdan kaçınan, dinine bağlı kimse.
Seyfiye: 1. Kılıçla ilgili, askerliğe ait. 2. Kılıç biçiminde. 3. Asker zümresi.
Hüsniye: Güzellikle ilgili, güzelliğe ait
Nebiye: Haberci, haber veren, elçi.
Şadiye: Sevinç, neşe, mutluluk
Örfiye: Törelerle, âdetlerle ilgili.
Mihriye: Güneşle ilgili.
Hamdiye: Allah’ı övmeyle, Allah’a şükretmeyle ilgili.
Mehtiye: Doğru yolu bulan, hidayete eren. - bk. Mehdiye
Hediye: Armağan, bahşiş
Ruziye: Gündüze ait, gündüzle ilgili.
Ayniye: Gözle ilgili olan.
Subhiye: Sabah vaktiyle, şafak ile ilgili. - bk. Suphiye
Kadriye: Değerle ilgili / İtibar, onur
Nadiye: 1. Bağıran, bağırıp çağıran, seslenen. 2. Toplantı, meclis.
Semiye: Aynı adı taşıyan, adları aynı olan, adaş.
Behiye: Güzel ve alımlı kadın
Namiye: 1. Yetişen, büyüyen, artan. 2. Güç kazanma.
Fethiye: Fethetme, alma ile ilgili olan. Fethe mensup. Fetih hakkında yazılan kaside.
Terbiye: Eğitim, Görgü
Zühtiye: Her türlü zevke karşı koyarak kendini ibadete veren.
Asliye: 1. Seçkin, özel. 2. Esas, temel.
Veliye: Ermiş kadın.
Ümniye: 1. Umut. 2. İstek, arzu. 3. Niyet.
Ünsiye: 1. Alışmış, sokulgan. 2. Arkadaş, dost.
Ermiye: Dolu yağdıran kasırga bulutları.
Raziye: Kabul eden, rıza gösteren, boyun eğen
Türkiye: Türkiye Cumhuriyeti’nin yer aldığı ülke.
Mariye: Şen’un adında birinin kızı olup hicretin 7. yılında kızkardeşi Şirin ile birlikte, Mukavkıs tarafından Hz. Muhammed’e (s.a.s) hediye edilen kıbti bir cariye. Hz. Peygamberin hanımlarından küçük yaşta ölen oğlu İbrahim’in annesi.
Zatiye: Kendiyle ilgili, kendine ait, özel.
Rasiye: Büyük dağ.
Refiye: Yüksek, yüce. - bk. Refia
Zihniye: Zihinle, akılla ilgili.
Hıfziye: 1. Saklama, koruma ile ilgili. 2. Ezberleme, akılda tutma.
Necmiye: Yıldızlarla ilgili, yıldızlara ait
Mehdiye: Doğru yolu bulan, hidayete eren.
Fecriye: Tan vaktiyle, tan kızıllığıyla ilgili.
Tahliye: Boşaltmak. Boş bırakmak. Serbest bırakmak. Tathir etmek. Temizlemek.
Nasiye: Unutan, unutmuş olan.
Dürriye: İnci gibi parlayan
Aliye: Yüce, yüksek
Asiye: İsyan eden
Dahiye: Hârikulâde zekâ ve yetenek sahibi. Büyük iş ve hâdise.
Sabiye: Küçük kız, kız çocuğu.
Zeyniye: Süslü.
Türksel: Coşkulu Türk.
Türksan: Adı duyulmuş, Türk gibi ünlü.
Türkalp: Yiğit Türk.
Türkay: Ay gibi parlayan Türk
Türek: Tepeliklerin ortasındaki çıkıntı.
Türel: Hukukla ilgili, hukuksal.
Türker: Türk erkeği
Türkdoğdu: "Türk olarak doğdu" anlamında kullanılan bir ad..
Türabi: Topraktan yaratılmış.
Sariye: Hz. Ömer’in İran’daki komutanı.Sariye(R.A)
Türkdoğan: Türk olarak doğan.
Türkkan: Türk soyundan gelen.
Türeli: Güzel.
Türkol: "Her zaman Türk kal" anlamında kullanılan bir ad.
Türemen: Yasa adamı, hukukçu.
Türkcan: Sevilen Türk.
Türkaslan: Aslan gibi güçlü Türk.
Türev: Oluşan, ortaya çıkan, türeyen.
Türkyılmaz: Azimli, yılmayan Türk.
Türgün: Günün töresi.
Türköz: Özü, aslı Türk olan.
Türkşen: Sevinçli Türk.
Türk: 1. Güç, kuvvet. 2. Güzel, civan. 3. Türk soyundan gelen halk. 4. Adam, insan.
Türkili: Türk yurdu.
Türkoğlu: Türkün oğlu.
Türe: 1. Görenek, gelenek, töre. 2. Subay, komutan. 3. Hak ve hukuka uygunluk, adalet.
Türehan: Törelere bağlı hükümdar.