İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Seyfiye isminin anlamı: 1. Kılıçla ilgili, askerliğe ait. 2. Kılıç biçiminde. 3. Asker zümresi. Seyfiye ismi Arapça kökenli bir Kız ismidir.
Seyfiye İsminin Anlamı Nedir? Seyfiye İsminin AnaliziKeşfiye: 1. Keşifle ilgili. 2. Keşfeden.
Sulhiye: Barışa özgü, barışla ilgili, barış.
Resmiye: 1. Devlet tarafından veya devlet adına olan. 2. Alayla, törenle olan. 3. Ciddi.
Kafiye: Tâbi olan şey. Her şeyin son tarafı. Şiirde mısra sonlarında bulunan sözcüklerin son heceleri arasındaki ses benzerliği, uyak. Halk edebiyatında ayak.
Bakiye: Artık, artan, kalan, geri kalan. Kalıntı.
Ünsiye: 1. Alışmış, sokulgan. 2. Arkadaş, dost.
Savniye: Koruma, gözetme ile ilgili.
Adeviye: 1. İyilik, yardımseverlik. 2. Ünlü hanım mutasav-vıfe.İyilikseverlik, yardımseverlik.
Zülfiye: Sevgilinin zülfü, saçı. - bk. Zülfüye
Nabiye: Haberci, haber veren.
Kibariye: 1. Davranış, düşünce, duygu bakımından ince, nazik olan. 2. Seçkin, değerli. 3. Zengin, soylu.
Sevdiye: Türkçe "sevdi" sözüne yanlış olarak Arapça dişillik eki getirilerek elde edilen bir ad.
Vasfiye: Nitelikli.
Nariye: 1. Ateşle ilgili. 2. Cin, peri.
Samiye: Yüksek, yüce.
Ayniye: Gözle ilgili olan.
Fehmiye: Anlayış, kavrayışla ilgili olan.
Badiye: 1. Çöl, sahra 2. Kır, ova
Cevriye: 1. Haksızlık. 2. Eza, cefa, eziyet, gadir, zulüm, sitem.Eziyet, sıkıntıyla ilgili olan.
Mehtiye: Doğru yolu bulan, hidayete eren. - bk. Mehdiye
Hükmiye: Hükümle ilgili, hükme ait, bir karara dayanan.
Ümmiye: Okur yazar olmayan kadın
Fethiye: Fethetme, alma ile ilgili olan. Fethe mensup. Fetih hakkında yazılan kaside.
Kaniye: Kanaat eden, fazlasını istemeyen,kanmış,kanaatkar.
Dahiye: Hârikulâde zekâ ve yetenek sahibi. Büyük iş ve hâdise.
Tahliye: Boşaltmak. Boş bırakmak. Serbest bırakmak. Tathir etmek. Temizlemek.
Seylan: Akma, akış.
Şaziye: Özellikleri kimseye benzemeyen
İrfaniye: İrfanla, bilgi ve kültürle ilgili.
Avniye: 1. Yeniçeriler tarafından ve daha sonra Sultan Mecid ve Sultan Aziz zamanlarında giyilen bir çeşit yağmurluk. 2. Yardım etmiş. Yardımla ilgili.
Şehriye: 1. Şehirli, kentli. 2. Kibar, ince, nazik.
Emriye: Emirle, buyrukla ilgili.
Namiye: 1. Yetişen, büyüyen, artan. 2. Güç kazanma.
Şadiye: Sevinç, neşe, mutluluk
Muradiye: İstekli, dileği olan, arzulu kadın. Amacı olan kadın.
Beriye: Salim, kurtulmuş, aklanmış, arı, temiz.
Sulbiye: Birinin soyundan gelme.
Ruhiye: Ruhla ilgili,ruha ait.
Arziye: Toprakla ilgili, topraktan yetişen.
Mihriye: Güneşle ilgili.
Zihniye: Zihinle, akılla ilgili.
Maviye: Billur taşı. Mavi renkten olan, mavi renge ait.
Semiye: Aynı adı taşıyan, adları aynı olan, adaş.
Saniye: Dakikanın 60’ta biri süresinde zaman birimi
Hilmiye: Yumuşak huylu, ince nazik kimse.(Arapça)
Behiye: Güzel ve alımlı kadın
Hulkiye: 1. Yaradılışla ilgili. 2. İyi yaradılışlı, iyi ahlaklı.
Raciye: 1. Rica eden, yalvaran. 2. Umutlu.
Terbiye: Eğitim, Görgü
Fikriye: Düşünce ile fikir ile ilgili
Şevkiye: Şevkli, neşeli, istekli.
Sadriye: 1. Göğüsle ilgili, göğse ait. 2. Çocuğun anasıyla olan bağı.
Necmiye: Yıldızlarla ilgili, yıldızlara ait
Cudiye: Cömert, eli açık.
Zühtiye: Her türlü zevke karşı koyarak kendini ibadete veren.
Fevziye: Kurtuluş, zafer ve üstünlükle ilgili olan.
Raziye: Kabul eden, rıza gösteren, boyun eğen
Nafiye: Yok eden, ortadan kaldıran, süren.
Naciye: Kurtulmuş, selamete kavuşmuş
Sudiye: Yararlı, faydalı, kazançlı.
Hıfziye: 1. Saklama, koruma ile ilgili. 2. Ezberleme, akılda tutma.
Türkiye: Türkiye Cumhuriyeti’nin yer aldığı ülke.
Gülşadiye: Mutlu, seviçli güzel.
Örfiye: Törelerle, âdetlerle ilgili.
Radiye: Rıza gösteren, kabul eden, boyun eğen.
Basriye: Görme ile ilgili olan.
Seylâp: Sel, sel suyu, taşkın.
Kutbiye: Kutupla ilgili, kutba ilişkin.
Refiye: Yüksek, yüce. - bk. Refia
Dürriye: İnci gibi parlayan
Vechiye: Yüze ait, yüzle ilgili.
Lütfiye: İyi muamele, güzellik ve hoşlukla ilgili
Hüsniye: Güzellikle ilgili, güzelliğe ait
Vehbiye: Tanrı bağışı olan.
Kadriye: Değerle ilgili / İtibar, onur
Ferdaniye: Birlik, teklik, eşsizlik.
Asliye: 1. Seçkin, özel. 2. Esas, temel.
Kudsiye: Kutsal.
Seyyare: 1. Gezegen. 2. Kervan, kafile.
Nadiye: 1. Bağıran, bağırıp çağıran, seslenen. 2. Toplantı, meclis.
Seniye: Yüksek, yüce.
Aliye: Yüce, yüksek
Uzziye: Allah `ın gücü
Rukiye: Büyüleyici, sihirleyici, efsun. Peygamberimiz’in kızlarından birinin adıdır.
Şafiye: İyileştiren, iyi eden, şifa veren.
Şükriye: Görülen iyiliğe karşı şükretmek , hoşnut olmak
Suphiye: Sabah vaktiyle, şafak ile ilgili.
Methiye: 1. Övgü. 2. Birini veya bir şeyi övmek için yazılmış şiir.
Fenniye: Fene, bilime ilişkin, bilimle ilgili.
Bedriye: Ayın ondürdüncü geceki haliyle ilgili
Münciye: Kurtarıcı, kurtaran, önder.
Seyyide: Saygın, muhterem kadın.
Edviye: İlaçlar, devâlar. Mezopotamya ve İran mutfağında kullanılan bir baharat karışımıdır.
Hayriye: Hayırla, iyilikle ilgili
Takiye: Günahtan, haramdan kaçınan, dinine bağlı kimse.
Sabiye: Küçük kız, kız çocuğu.
Hadiye: Hidayete erdiren, doğru yolu gösteren, kılavuz, rehber. Önde giden. Kuran’da geçmektedir ( Araf 186, Furkan 31)
Huriye: 1. Coşkunluk hallerinde hurilerle buluştuklarına inanan bir tarikat. 2. Cennet kızı. 3. Sevgili. 4. Çok güzel kadın. Sözlük Anlamı: Meşin sırt çantası, dağarcık.
Ferdiye: 1. Tek olan, tek şey. 2. Fertle ilgili, bireysel.
Düriye: İnci gibi parlayan, parlak.
Seymen: Bayram günlerinde, düğünlerde, törene yerli giysilerle, atlı ve silahlı olarak katılan yiğit.
Seylab: Taşkın su, sel. Su baskını, taşma, feyezan.
Seyfali: Ulu kılıç.
Seyyid: Efendi. Bir topluluğun ileri gelen kişisi. Hz. Muhammed´in (s.a.a) soyundan olan kimse. Temiz ve fazilet sâhibi Müslüman zât. Ali İmran 39 ve Yusuf 25. ayetlerde geçer. NOT: Türkçe’de Seyit ismi olarak kullanılmaktadır. Bkz: Seyit
Seyda: İleri gelen, seçkin.
Seyfullah: Allah’ın kılıcı
Seydi: Efendiye yaraşır nitelikte olan kimse.
Seyhun: Akarsu.
Sariye: Hz. Ömer’in İran’daki komutanı.Sariye(R.A)
Seyit: Efendi, bey
Seyfettin: Dinin kılıcı, dinin askeri.
Seyfi: 1. Kılıçla ilgili, askerliğe ait. 2. Kılıç biçiminde. 3. Asker zümresi.
Seyithan: İleri gelen hükümdar.