İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Münciye isminin anlamı: Kurtarıcı, kurtaran, önder. Münciye ismi Arapça kökenli bir Kız ismidir.
Münciye İsminin Anlamı Nedir? Münciye İsminin AnaliziÖrfiye: Törelerle, âdetlerle ilgili.
Namiye: 1. Yetişen, büyüyen, artan. 2. Güç kazanma.
Bahriye: Donanma ve denizle ilgili
Suphiye: Sabah vaktiyle, şafak ile ilgili.
Şevkiye: Şevkli, neşeli, istekli.
Hediye: Armağan, bahşiş
Hayriye: Hayırla, iyilikle ilgili
Nuriye: Işıklı, ışıktan gelme
Ruhiye: Ruhla ilgili,ruha ait.
Münire: Işık veren, aydınlatan
Cudiye: Cömert, eli açık.
Hamiye: 1. Himaye eden, koruyan, koruyucu. 2. Kayıran, kayıncı.
Zekiye: Anlayışlı, kavrayışlı, zekâ sahibi.
Huriye: 1. Coşkunluk hallerinde hurilerle buluştuklarına inanan bir tarikat. 2. Cennet kızı. 3. Sevgili. 4. Çok güzel kadın. Sözlük Anlamı: Meşin sırt çantası, dağarcık.
Ruziye: Gündüze ait, gündüzle ilgili.
Maviye: Billur taşı. Mavi renkten olan, mavi renge ait.
Nadiye: 1. Bağıran, bağırıp çağıran, seslenen. 2. Toplantı, meclis.
Şaziye: Özellikleri kimseye benzemeyen
Emriye: Emirle, buyrukla ilgili.
Aliye: Yüce, yüksek
Ganiye: 1. Zengin, varlıklı. 2. Çok hoş. 3. Kadın şarkıcı.
Taliye: 1. Sonradan gelen, bir şeyin arkası sıra giden. 2. Kur’an okuyan.
Marziye: Hoşa giden, beğenilen.
Uzziye: Allah `ın gücü
Basriye: Görme ile ilgili olan.
Zeyniye: Süslü.
Şehriye: 1. Şehirli, kentli. 2. Kibar, ince, nazik.
Rahmiye: Acıyan, merhamet eden.
Yümniye: Uğurlu, kutlu.
Nazmiye: Vezinli ve kafiyeli sözle, nazımla ilgili
Tahliye: Boşaltmak. Boş bırakmak. Serbest bırakmak. Tathir etmek. Temizlemek.
Fecriye: Tan vaktiyle, tan kızıllığıyla ilgili.
Methiye: 1. Övgü. 2. Birini veya bir şeyi övmek için yazılmış şiir.
Sabriye: Sabırlı, sabırla ilgili
Sabiye: Küçük kız, kız çocuğu.
Cevriye: 1. Haksızlık. 2. Eza, cefa, eziyet, gadir, zulüm, sitem.Eziyet, sıkıntıyla ilgili olan.
Şafiye: İyileştiren, iyi eden, şifa veren.
Savniye: Koruma, gözetme ile ilgili.
Hilmiye: Yumuşak huylu, ince nazik kimse.(Arapça)
Lamiye: Parıldayan, parlak, parıltılı.
İrfaniye: İrfanla, bilgi ve kültürle ilgili.
Raziye: Kabul eden, rıza gösteren, boyun eğen
Münevver: Aydınlatılmış, parlak ışıklı, bilgili
Nakiye: 1. Temiz, pak. 2. Çok ince, çok güzel, zarif.
Adniye: Cennete gitmeye hak kazanmış, cennetlik bayan.
Beriye: Salim, kurtulmuş, aklanmış, arı, temiz.
Zatiye: Kendiyle ilgili, kendine ait, özel.
Zülfiye: Sevgilinin zülfü, saçı. - bk. Zülfüye
Ünsiye: 1. Alışmış, sokulgan. 2. Arkadaş, dost.
Sadiye: Mutlu, uğurlu.
Seniye: Yüksek, yüce.
Sudiye: Yararlı, faydalı, kazançlı.
Lemiye: Parlayan, ışıldayan.
Seyfiye: 1. Kılıçla ilgili, askerliğe ait. 2. Kılıç biçiminde. 3. Asker zümresi.
Rasiye: Büyük dağ.
Veliye: Ermiş kadın.
Şadiye: Sevinç, neşe, mutluluk
Nasiye: Unutan, unutmuş olan.
Terbiye: Eğitim, Görgü
Fevziye: Kurtuluş, zafer ve üstünlükle ilgili olan.
Samiye: Yüksek, yüce.
Münteha: Son, sonuç.
Keşfiye: 1. Keşifle ilgili. 2. Keşfeden.
Ümniye: 1. Umut. 2. İstek, arzu. 3. Niyet.
Nabiye: Haberci, haber veren.
Hıfziye: 1. Saklama, koruma ile ilgili. 2. Ezberleme, akılda tutma.
Kadriye: Değerle ilgili / İtibar, onur
Mariye: Şen’un adında birinin kızı olup hicretin 7. yılında kızkardeşi Şirin ile birlikte, Mukavkıs tarafından Hz. Muhammed’e (s.a.s) hediye edilen kıbti bir cariye. Hz. Peygamberin hanımlarından küçük yaşta ölen oğlu İbrahim’in annesi.
Şükriye: Görülen iyiliğe karşı şükretmek , hoşnut olmak
Rahiye: Bal arısı.
Bakiye: Artık, artan, kalan, geri kalan. Kalıntı.
Sulbiye: Birinin soyundan gelme.
Ayniye: Gözle ilgili olan.
Remziye: İşaretle, simgeyle ilgili, simgeli, simgesel.
Raciye: 1. Rica eden, yalvaran. 2. Umutlu.
Kafiye: Tâbi olan şey. Her şeyin son tarafı. Şiirde mısra sonlarında bulunan sözcüklerin son heceleri arasındaki ses benzerliği, uyak. Halk edebiyatında ayak.
Takiye: Günahtan, haramdan kaçınan, dinine bağlı kimse.
Rukiye: Büyüleyici, sihirleyici, efsun. Peygamberimiz’in kızlarından birinin adıdır.
Radiye: Rıza gösteren, kabul eden, boyun eğen.
Mehdiye: Doğru yolu bulan, hidayete eren.
Kudsiye: Kutsal.
Kibariye: 1. Davranış, düşünce, duygu bakımından ince, nazik olan. 2. Seçkin, değerli. 3. Zengin, soylu.
Ferdiye: 1. Tek olan, tek şey. 2. Fertle ilgili, bireysel.
Fethiye: Fethetme, alma ile ilgili olan. Fethe mensup. Fetih hakkında yazılan kaside.
Ümmiye: Okur yazar olmayan kadın
Kutbiye: Kutupla ilgili, kutba ilişkin.
Hamdiye: Allah’ı övmeyle, Allah’a şükretmeyle ilgili.
Ermiye: Dolu yağdıran kasırga bulutları.
Nariye: 1. Ateşle ilgili. 2. Cin, peri.
Merziye: Hoşa giden, beğenilen. - bk. Marziye
Düriye: İnci gibi parlayan, parlak.
Ulviye: Yüce, yüksek, gökle ilgili
Dahiye: Hârikulâde zekâ ve yetenek sahibi. Büyük iş ve hâdise.
Atiye: 1. Bağış, bahşiş, ihsan. Hediye. 2. Gelecek, istikbal.
Zühtiye: Her türlü zevke karşı koyarak kendini ibadete veren.
Nafiye: Yok eden, ortadan kaldıran, süren.
Necmiye: Yıldızlarla ilgili, yıldızlara ait
Vasfiye: Nitelikli.
Hadiye: Hidayete erdiren, doğru yolu gösteren, kılavuz, rehber. Önde giden. Kuran’da geçmektedir ( Araf 186, Furkan 31)
Ferdaniye: Birlik, teklik, eşsizlik.
Münir: Aydınlatan, ışık veren
Münif: Yüksek, ulu, büyük.
Münim: 1. Nimet veren, yedirip içiren Allah. 2. Velinimet.
Münasip: Uygun, yerinde, yaraşır, yakışır.
Münip: 1. Tanrı´ya yönelen. 2. Güzel yağan, yararlı yağmur. 3. Bahar.
Münib: Allah’a yönelen. Pişman olup Hak’ka dönen. Güzel yağan, yararlı yağmur. Bereketli ve verimli bahar.
Sariye: Hz. Ömer’in İran’daki komutanı.Sariye(R.A)
Münci: Kurtarıcı, kurtaran, önder.