İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Kutbiye isminin anlamı: Kutupla ilgili, kutba ilişkin. Kutbiye ismi Arapça kökenli bir Kız ismidir.
Kutbiye İsminin Anlamı Nedir? Kutbiye İsminin AnaliziMünciye: Kurtarıcı, kurtaran, önder.
İlmiye: Dinî bilimlerle uğraşan kimseler topluluğu.
Beriye: Salim, kurtulmuş, aklanmış, arı, temiz.
Gülşadiye: Mutlu, seviçli güzel.
Saniye: Dakikanın 60’ta biri süresinde zaman birimi
Radiye: Rıza gösteren, kabul eden, boyun eğen.
Nafiye: Yok eden, ortadan kaldıran, süren.
Taliye: 1. Sonradan gelen, bir şeyin arkası sıra giden. 2. Kur’an okuyan.
Fenniye: Fene, bilime ilişkin, bilimle ilgili.
Şehriye: 1. Şehirli, kentli. 2. Kibar, ince, nazik.
Ümniye: 1. Umut. 2. İstek, arzu. 3. Niyet.
Lemiye: Parlayan, ışıldayan.
Sadriye: 1. Göğüsle ilgili, göğse ait. 2. Çocuğun anasıyla olan bağı.
Keşfiye: 1. Keşifle ilgili. 2. Keşfeden.
Muradiye: İstekli, dileği olan, arzulu kadın. Amacı olan kadın.
Fecriye: Tan vaktiyle, tan kızıllığıyla ilgili.
Kibariye: 1. Davranış, düşünce, duygu bakımından ince, nazik olan. 2. Seçkin, değerli. 3. Zengin, soylu.
Asiye: İsyan eden
Lütfiye: İyi muamele, güzellik ve hoşlukla ilgili
Türkiye: Türkiye Cumhuriyeti’nin yer aldığı ülke.
Rahmiye: Acıyan, merhamet eden.
Veliye: Ermiş kadın.
Nariye: 1. Ateşle ilgili. 2. Cin, peri.
Zatiye: Kendiyle ilgili, kendine ait, özel.
Kutgün: Mutlu gün.
Kafiye: Tâbi olan şey. Her şeyin son tarafı. Şiirde mısra sonlarında bulunan sözcüklerin son heceleri arasındaki ses benzerliği, uyak. Halk edebiyatında ayak.
Dürriye: İnci gibi parlayan
Necmiye: Yıldızlarla ilgili, yıldızlara ait
Sırriye: Sır saklamasını bilen kimse.
Seyfiye: 1. Kılıçla ilgili, askerliğe ait. 2. Kılıç biçiminde. 3. Asker zümresi.
Ferdaniye: Birlik, teklik, eşsizlik.
Kutsalar: Uğur getiren, kutlu.
Refiye: Yüksek, yüce. - bk. Refia
Uzziye: Allah `ın gücü
Tahliye: Boşaltmak. Boş bırakmak. Serbest bırakmak. Tathir etmek. Temizlemek.
Lamiye: Parıldayan, parlak, parıltılı.
Huriye: 1. Coşkunluk hallerinde hurilerle buluştuklarına inanan bir tarikat. 2. Cennet kızı. 3. Sevgili. 4. Çok güzel kadın. Sözlük Anlamı: Meşin sırt çantası, dağarcık.
Kutseli: Uğur, mutluluk seli.
Şaziye: Özellikleri kimseye benzemeyen
Hamiye: 1. Himaye eden, koruyan, koruyucu. 2. Kayıran, kayıncı.
Hediye: Armağan, bahşiş
Namiye: 1. Yetişen, büyüyen, artan. 2. Güç kazanma.
Dahiye: Hârikulâde zekâ ve yetenek sahibi. Büyük iş ve hâdise.
Hükmiye: Hükümle ilgili, hükme ait, bir karara dayanan.
Kutun: 1. Mutlu. 2. Kutsal.
Edviye: İlaçlar, devâlar. Mezopotamya ve İran mutfağında kullanılan bir baharat karışımıdır.
Kutsel: Uğur, mutluluk seli. - bk. Kutseli
Şadiye: Sevinç, neşe, mutluluk
Ruziye: Gündüze ait, gündüzle ilgili.
Safiye: Katıksız, katışıksız saf
Ruhiye: Ruhla ilgili,ruha ait.
Nabiye: Haberci, haber veren.
Kutlay: Kutlu, uğurlu ay.
Şemsiye: Güneşle ilgili, güneşe özgü, güneşlik.
Ümmiye: Okur yazar olmayan kadın
Emriye: Emirle, buyrukla ilgili.
Fevziye: Kurtuluş, zafer ve üstünlükle ilgili olan.
Mihriye: Güneşle ilgili.
Fehmiye: Anlayış, kavrayışla ilgili olan.
Kutbiye: Kutupla ilgili, kutba ilişkin.
Raciye: 1. Rica eden, yalvaran. 2. Umutlu.
Kutsalan: Uğur getiren, kutlu.
Kutluay: Kutlu, uğurlu ay. - bk. Kutlay
Nakiye: 1. Temiz, pak. 2. Çok ince, çok güzel, zarif.
Methiye: 1. Övgü. 2. Birini veya bir şeyi övmek için yazılmış şiir.
Nebiye: Haberci, haber veren, elçi.
Vechiye: Yüze ait, yüzle ilgili.
Naciye: Kurtulmuş, selamete kavuşmuş
Hayriye: Hayırla, iyilikle ilgili
Kudsiye: Kutsal.
Hilmiye: Yumuşak huylu, ince nazik kimse.(Arapça)
Raziye: Kabul eden, rıza gösteren, boyun eğen
Zühtiye: Her türlü zevke karşı koyarak kendini ibadete veren.
Aliye: Yüce, yüksek
Behiye: Güzel ve alımlı kadın
Adeviye: 1. İyilik, yardımseverlik. 2. Ünlü hanım mutasav-vıfe.İyilikseverlik, yardımseverlik.
Şafiye: İyileştiren, iyi eden, şifa veren.
Harbiye: Savaşla ilgili.
Hıfziye: 1. Saklama, koruma ile ilgili. 2. Ezberleme, akılda tutma.
Adniye: Cennete gitmeye hak kazanmış, cennetlik bayan.
Kaniye: Kanaat eden, fazlasını istemeyen,kanmış,kanaatkar.
Sudiye: Yararlı, faydalı, kazançlı.
Sadiye: Mutlu, uğurlu.
Nasiye: Unutan, unutmuş olan.
Avniye: 1. Yeniçeriler tarafından ve daha sonra Sultan Mecid ve Sultan Aziz zamanlarında giyilen bir çeşit yağmurluk. 2. Yardım etmiş. Yardımla ilgili.
Hüsniye: Güzellikle ilgili, güzelliğe ait
Mariye: Şen’un adında birinin kızı olup hicretin 7. yılında kızkardeşi Şirin ile birlikte, Mukavkıs tarafından Hz. Muhammed’e (s.a.s) hediye edilen kıbti bir cariye. Hz. Peygamberin hanımlarından küçük yaşta ölen oğlu İbrahim’in annesi.
Berkiye: Şimşek gibi, parlak.
Mehdiye: Doğru yolu bulan, hidayete eren.
Kutal: "Uğurlu, talihli, mutlu ol, şansın açık olsun" anlamında kullanılan bir ad.
Zeyniye: Süslü.
Sevdiye: Türkçe "sevdi" sözüne yanlış olarak Arapça dişillik eki getirilerek elde edilen bir ad.
Subhiye: Sabah vaktiyle, şafak ile ilgili. - bk. Suphiye
Remziye: İşaretle, simgeyle ilgili, simgeli, simgesel.
Asliye: 1. Seçkin, özel. 2. Esas, temel.
İrfaniye: İrfanla, bilgi ve kültürle ilgili.
Nazmiye: Vezinli ve kafiyeli sözle, nazımla ilgili
Suphiye: Sabah vaktiyle, şafak ile ilgili.
Kutsan: Uğurlu, talihli ad.
Rahiye: Bal arısı.
Kutlu: Kutlanmış, mutlu, uğurlu
Kutalp: Kutlu ve uğurlu yiğit.
Kutsal: Mübarek, kutlulukla ilgili
Sariye: Hz. Ömer’in İran’daki komutanı.Sariye(R.A)
Kutluk: Uğurlu.
Kutbettin: Dinin kutbu. Dinin yücesi.
Kutay: 1. Kutlu, uğurlu ay. 2. İpek, ipekli kumaş.
Kutsi: Kutlanan, kutluluk sahibi