İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Kaniye isminin anlamı: Kanaat eden, fazlasını istemeyen,kanmış,kanaatkar. Kaniye ismi Arapça kökenli bir Kız ismidir.
Kaniye İsminin Anlamı Nedir? Kaniye İsminin AnaliziMuradiye: İstekli, dileği olan, arzulu kadın. Amacı olan kadın.
Seyfiye: 1. Kılıçla ilgili, askerliğe ait. 2. Kılıç biçiminde. 3. Asker zümresi.
Raziye: Kabul eden, rıza gösteren, boyun eğen
Maviye: Billur taşı. Mavi renkten olan, mavi renge ait.
Lamiye: Parıldayan, parlak, parıltılı.
Samiye: Yüksek, yüce.
Berkiye: Şimşek gibi, parlak.
Fahriye: Bir işi çıkar beklemeden yapan
Sadiye: Mutlu, uğurlu.
Kadriye: Değerle ilgili / İtibar, onur
Hüsniye: Güzellikle ilgili, güzelliğe ait
Nebiye: Haberci, haber veren, elçi.
Resmiye: 1. Devlet tarafından veya devlet adına olan. 2. Alayla, törenle olan. 3. Ciddi.
Rasiye: Büyük dağ.
Aliye: Yüce, yüksek
Nadiye: 1. Bağıran, bağırıp çağıran, seslenen. 2. Toplantı, meclis.
Hıfziye: 1. Saklama, koruma ile ilgili. 2. Ezberleme, akılda tutma.
Dürriye: İnci gibi parlayan
Fehmiye: Anlayış, kavrayışla ilgili olan.
Zühtiye: Her türlü zevke karşı koyarak kendini ibadete veren.
Cudiye: Cömert, eli açık.
Hilmiye: Yumuşak huylu, ince nazik kimse.(Arapça)
Edviye: İlaçlar, devâlar. Mezopotamya ve İran mutfağında kullanılan bir baharat karışımıdır.
Seniye: Yüksek, yüce.
Suphiye: Sabah vaktiyle, şafak ile ilgili.
Sevdiye: Türkçe "sevdi" sözüne yanlış olarak Arapça dişillik eki getirilerek elde edilen bir ad.
Fecriye: Tan vaktiyle, tan kızıllığıyla ilgili.
Veliye: Ermiş kadın.
Vehbiye: Tanrı bağışı olan.
Avniye: 1. Yeniçeriler tarafından ve daha sonra Sultan Mecid ve Sultan Aziz zamanlarında giyilen bir çeşit yağmurluk. 2. Yardım etmiş. Yardımla ilgili.
Sulhiye: Barışa özgü, barışla ilgili, barış.
Fenniye: Fene, bilime ilişkin, bilimle ilgili.
Zeyniye: Süslü.
Feyziye: 1. Bollukla, bereketle ilgili. 2. Bilimle, bilgiyle ilgili.
Lemiye: Parlayan, ışıldayan.
Uzziye: Allah `ın gücü
Nakiye: 1. Temiz, pak. 2. Çok ince, çok güzel, zarif.
Bakiye: Artık, artan, kalan, geri kalan. Kalıntı.
Asiye: İsyan eden
Merziye: Hoşa giden, beğenilen. - bk. Marziye
Zihniye: Zihinle, akılla ilgili.
Kutbiye: Kutupla ilgili, kutba ilişkin.
Mehtiye: Doğru yolu bulan, hidayete eren. - bk. Mehdiye
Fethiye: Fethetme, alma ile ilgili olan. Fethe mensup. Fetih hakkında yazılan kaside.
Rahiye: Bal arısı.
Ümmiye: Okur yazar olmayan kadın
Mihriye: Güneşle ilgili.
Sabiye: Küçük kız, kız çocuğu.
Behiye: Güzel ve alımlı kadın
Takiye: Günahtan, haramdan kaçınan, dinine bağlı kimse.
Beriye: Salim, kurtulmuş, aklanmış, arı, temiz.
Adniye: Cennete gitmeye hak kazanmış, cennetlik bayan.
Münciye: Kurtarıcı, kurtaran, önder.
Saniye: Dakikanın 60’ta biri süresinde zaman birimi
Kafiye: Tâbi olan şey. Her şeyin son tarafı. Şiirde mısra sonlarında bulunan sözcüklerin son heceleri arasındaki ses benzerliği, uyak. Halk edebiyatında ayak.
Ramiye: Fırlatan, atan.
İlmiye: Dinî bilimlerle uğraşan kimseler topluluğu.
Türkiye: Türkiye Cumhuriyeti’nin yer aldığı ülke.
Hamdiye: Allah’ı övmeyle, Allah’a şükretmeyle ilgili.
Şükriye: Görülen iyiliğe karşı şükretmek , hoşnut olmak
Nuriye: Işıklı, ışıktan gelme
Kudsiye: Kutsal.
Düriye: İnci gibi parlayan, parlak.
Şaziye: Özellikleri kimseye benzemeyen
Kibariye: 1. Davranış, düşünce, duygu bakımından ince, nazik olan. 2. Seçkin, değerli. 3. Zengin, soylu.
Marziye: Hoşa giden, beğenilen.
Badiye: 1. Çöl, sahra 2. Kır, ova
Ünsiye: 1. Alışmış, sokulgan. 2. Arkadaş, dost.
Nazmiye: Vezinli ve kafiyeli sözle, nazımla ilgili
Hamiye: 1. Himaye eden, koruyan, koruyucu. 2. Kayıran, kayıncı.
Lütfiye: İyi muamele, güzellik ve hoşlukla ilgili
Vasfiye: Nitelikli.
Mehdiye: Doğru yolu bulan, hidayete eren.
Zatiye: Kendiyle ilgili, kendine ait, özel.
Atiye: 1. Bağış, bahşiş, ihsan. Hediye. 2. Gelecek, istikbal.
Hükmiye: Hükümle ilgili, hükme ait, bir karara dayanan.
Fikriye: Düşünce ile fikir ile ilgili
Şafiye: İyileştiren, iyi eden, şifa veren.
Terbiye: Eğitim, Görgü
Şemsiye: Güneşle ilgili, güneşe özgü, güneşlik.
Ganiye: 1. Zengin, varlıklı. 2. Çok hoş. 3. Kadın şarkıcı.
Şevkiye: Şevkli, neşeli, istekli.
Methiye: 1. Övgü. 2. Birini veya bir şeyi övmek için yazılmış şiir.
Basriye: Görme ile ilgili olan.
Hediye: Armağan, bahşiş
Kaniye: Kanaat eden, fazlasını istemeyen,kanmış,kanaatkar.
Necmiye: Yıldızlarla ilgili, yıldızlara ait
Fevziye: Kurtuluş, zafer ve üstünlükle ilgili olan.
Sırriye: Sır saklamasını bilen kimse.
Ermiye: Dolu yağdıran kasırga bulutları.
Keşfiye: 1. Keşifle ilgili. 2. Keşfeden.
Arziye: Toprakla ilgili, topraktan yetişen.
Dahiye: Hârikulâde zekâ ve yetenek sahibi. Büyük iş ve hâdise.
Naciye: Kurtulmuş, selamete kavuşmuş
Şadiye: Sevinç, neşe, mutluluk
Zülfiye: Sevgilinin zülfü, saçı. - bk. Zülfüye
Mariye: Şen’un adında birinin kızı olup hicretin 7. yılında kızkardeşi Şirin ile birlikte, Mukavkıs tarafından Hz. Muhammed’e (s.a.s) hediye edilen kıbti bir cariye. Hz. Peygamberin hanımlarından küçük yaşta ölen oğlu İbrahim’in annesi.
Taliye: 1. Sonradan gelen, bir şeyin arkası sıra giden. 2. Kur’an okuyan.
Ulviye: Yüce, yüksek, gökle ilgili
Hadiye: Hidayete erdiren, doğru yolu gösteren, kılavuz, rehber. Önde giden. Kuran’da geçmektedir ( Araf 186, Furkan 31)
Kansun: "Kansın, inansın" anlamında kullanılan bir ad.
Kansu: Soyu su gibi saf ve temiz olan.
Sariye: Hz. Ömer’in İran’daki komutanı.Sariye(R.A)
Kanağan: Çabuk inanan, kanan.
Kanun: 1. Yasa. 2. Geçerli olan kural.
Kantürk: Türk soyundan gelen.
Kanat: 1. Kuşlarda ve böceklerde uçmayı sağlayan organ. 2. Yan, taraf.
Kanıt: Bir şeyin doğruluğu, gerçekliği konusunda kanı verici belge, delil.
Kanver: "Canlılık kat" anlamında kullanılan bir ad.
Kanık: İnanç, kanı.
Kanpulat: bk. Kanpolat
Kanber: bk. Kamber. 1. Hz. Ali´nin sadık kölesi. 2. Bir eve çok gelen kimse.
Kandemir: Güçlü soydan gelen kimse.
Kanıkor: Ateşli, canlı yaradılışta olan kimse.
Kanpolat: Yiğit, kahraman kimse.
Kaner: Soyu yiğit olsn kimse.
Kanak: Çabuk aldanan, saf.
Kani: 1. Kanaat eden, fazlasını istemeyen. 2. İnanmış, kanmış.
Kaniel: Kamış
Kanaan: süt ve bal arazi İsraillilere söz
Kanbay: Kanmış, doymuş, varlıklı kimse.
Kanturalı: Zengin yaşayan.