İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Kaniye isminin anlamı: Kanaat eden, fazlasını istemeyen,kanmış,kanaatkar. Kaniye ismi Arapça kökenli bir Kız ismidir.
Kaniye İsminin Anlamı Nedir? Kaniye İsminin AnaliziZekiye: Anlayışlı, kavrayışlı, zekâ sahibi.
Atiye: 1. Bağış, bahşiş, ihsan. Hediye. 2. Gelecek, istikbal.
Bahriye: Donanma ve denizle ilgili
Fecriye: Tan vaktiyle, tan kızıllığıyla ilgili.
Gülşadiye: Mutlu, seviçli güzel.
Huriye: 1. Coşkunluk hallerinde hurilerle buluştuklarına inanan bir tarikat. 2. Cennet kızı. 3. Sevgili. 4. Çok güzel kadın. Sözlük Anlamı: Meşin sırt çantası, dağarcık.
Türkiye: Türkiye Cumhuriyeti’nin yer aldığı ülke.
Resmiye: 1. Devlet tarafından veya devlet adına olan. 2. Alayla, törenle olan. 3. Ciddi.
Samiye: Yüksek, yüce.
Necmiye: Yıldızlarla ilgili, yıldızlara ait
Şehriye: 1. Şehirli, kentli. 2. Kibar, ince, nazik.
Nabiye: Haberci, haber veren.
Zihniye: Zihinle, akılla ilgili.
Safiye: Katıksız, katışıksız saf
Bedriye: Ayın ondürdüncü geceki haliyle ilgili
Fehmiye: Anlayış, kavrayışla ilgili olan.
Beriye: Salim, kurtulmuş, aklanmış, arı, temiz.
Seniye: Yüksek, yüce.
Keşfiye: 1. Keşifle ilgili. 2. Keşfeden.
Rahiye: Bal arısı.
Hamiye: 1. Himaye eden, koruyan, koruyucu. 2. Kayıran, kayıncı.
Vehbiye: Tanrı bağışı olan.
Şemsiye: Güneşle ilgili, güneşe özgü, güneşlik.
Berkiye: Şimşek gibi, parlak.
Hamdiye: Allah’ı övmeyle, Allah’a şükretmeyle ilgili.
Ayniye: Gözle ilgili olan.
Şadiye: Sevinç, neşe, mutluluk
Kibariye: 1. Davranış, düşünce, duygu bakımından ince, nazik olan. 2. Seçkin, değerli. 3. Zengin, soylu.
Muradiye: İstekli, dileği olan, arzulu kadın. Amacı olan kadın.
Örfiye: Törelerle, âdetlerle ilgili.
Fikriye: Düşünce ile fikir ile ilgili
Namiye: 1. Yetişen, büyüyen, artan. 2. Güç kazanma.
Asliye: 1. Seçkin, özel. 2. Esas, temel.
Seyfiye: 1. Kılıçla ilgili, askerliğe ait. 2. Kılıç biçiminde. 3. Asker zümresi.
Sulbiye: Birinin soyundan gelme.
Behiye: Güzel ve alımlı kadın
Taliye: 1. Sonradan gelen, bir şeyin arkası sıra giden. 2. Kur’an okuyan.
Cevriye: 1. Haksızlık. 2. Eza, cefa, eziyet, gadir, zulüm, sitem.Eziyet, sıkıntıyla ilgili olan.
Kadriye: Değerle ilgili / İtibar, onur
Tahliye: Boşaltmak. Boş bırakmak. Serbest bırakmak. Tathir etmek. Temizlemek.
Radiye: Rıza gösteren, kabul eden, boyun eğen.
Şafiye: İyileştiren, iyi eden, şifa veren.
Fenniye: Fene, bilime ilişkin, bilimle ilgili.
Bakiye: Artık, artan, kalan, geri kalan. Kalıntı.
Adniye: Cennete gitmeye hak kazanmış, cennetlik bayan.
Subhiye: Sabah vaktiyle, şafak ile ilgili. - bk. Suphiye
Edviye: İlaçlar, devâlar. Mezopotamya ve İran mutfağında kullanılan bir baharat karışımıdır.
Şükriye: Görülen iyiliğe karşı şükretmek , hoşnut olmak
İlmiye: Dinî bilimlerle uğraşan kimseler topluluğu.
Saniye: Dakikanın 60’ta biri süresinde zaman birimi
Hulkiye: 1. Yaradılışla ilgili. 2. İyi yaradılışlı, iyi ahlaklı.
Nafiye: Yok eden, ortadan kaldıran, süren.
Refiye: Yüksek, yüce. - bk. Refia
Zeyniye: Süslü.
Ruziye: Gündüze ait, gündüzle ilgili.
Nasiye: Unutan, unutmuş olan.
Raciye: 1. Rica eden, yalvaran. 2. Umutlu.
Dürriye: İnci gibi parlayan
Semiye: Aynı adı taşıyan, adları aynı olan, adaş.
Nariye: 1. Ateşle ilgili. 2. Cin, peri.
Arziye: Toprakla ilgili, topraktan yetişen.
Takiye: Günahtan, haramdan kaçınan, dinine bağlı kimse.
Veliye: Ermiş kadın.
Ümniye: 1. Umut. 2. İstek, arzu. 3. Niyet.
Emriye: Emirle, buyrukla ilgili.
Şevkiye: Şevkli, neşeli, istekli.
Hayriye: Hayırla, iyilikle ilgili
Fahriye: Bir işi çıkar beklemeden yapan
Sulhiye: Barışa özgü, barışla ilgili, barış.
Naciye: Kurtulmuş, selamete kavuşmuş
Cudiye: Cömert, eli açık.
Yümniye: Uğurlu, kutlu.
Sırriye: Sır saklamasını bilen kimse.
Hediye: Armağan, bahşiş
Şaziye: Özellikleri kimseye benzemeyen
Kutbiye: Kutupla ilgili, kutba ilişkin.
Ulviye: Yüce, yüksek, gökle ilgili
Suphiye: Sabah vaktiyle, şafak ile ilgili.
Nebiye: Haberci, haber veren, elçi.
İrfaniye: İrfanla, bilgi ve kültürle ilgili.
Nevriye: Işıklı, parlak.
Basriye: Görme ile ilgili olan.
Methiye: 1. Övgü. 2. Birini veya bir şeyi övmek için yazılmış şiir.
Zatiye: Kendiyle ilgili, kendine ait, özel.
Kafiye: Tâbi olan şey. Her şeyin son tarafı. Şiirde mısra sonlarında bulunan sözcüklerin son heceleri arasındaki ses benzerliği, uyak. Halk edebiyatında ayak.
Sabriye: Sabırlı, sabırla ilgili
Mehdiye: Doğru yolu bulan, hidayete eren.
Maviye: Billur taşı. Mavi renkten olan, mavi renge ait.
Ramiye: Fırlatan, atan.
Rukiye: Büyüleyici, sihirleyici, efsun. Peygamberimiz’in kızlarından birinin adıdır.
Ganiye: 1. Zengin, varlıklı. 2. Çok hoş. 3. Kadın şarkıcı.
Merziye: Hoşa giden, beğenilen. - bk. Marziye
Lütfiye: İyi muamele, güzellik ve hoşlukla ilgili
Mariye: Şen’un adında birinin kızı olup hicretin 7. yılında kızkardeşi Şirin ile birlikte, Mukavkıs tarafından Hz. Muhammed’e (s.a.s) hediye edilen kıbti bir cariye. Hz. Peygamberin hanımlarından küçük yaşta ölen oğlu İbrahim’in annesi.
Ferdiye: 1. Tek olan, tek şey. 2. Fertle ilgili, bireysel.
Sadiye: Mutlu, uğurlu.
Fevziye: Kurtuluş, zafer ve üstünlükle ilgili olan.
Nakiye: 1. Temiz, pak. 2. Çok ince, çok güzel, zarif.
Marziye: Hoşa giden, beğenilen.
Sadriye: 1. Göğüsle ilgili, göğse ait. 2. Çocuğun anasıyla olan bağı.
Kanak: Çabuk aldanan, saf.
Kanpolat: Yiğit, kahraman kimse.
Kaniel: Kamış
Kanaan: süt ve bal arazi İsraillilere söz
Sariye: Hz. Ömer’in İran’daki komutanı.Sariye(R.A)
Kani: 1. Kanaat eden, fazlasını istemeyen. 2. İnanmış, kanmış.
Kansun: "Kansın, inansın" anlamında kullanılan bir ad.
Kanpulat: bk. Kanpolat
Kantürk: Türk soyundan gelen.
Kaner: Soyu yiğit olsn kimse.
Kanbay: Kanmış, doymuş, varlıklı kimse.
Kanağan: Çabuk inanan, kanan.
Kanber: bk. Kamber. 1. Hz. Ali´nin sadık kölesi. 2. Bir eve çok gelen kimse.
Kansu: Soyu su gibi saf ve temiz olan.
Kanturalı: Zengin yaşayan.
Kandemir: Güçlü soydan gelen kimse.
Kanıt: Bir şeyin doğruluğu, gerçekliği konusunda kanı verici belge, delil.
Kanun: 1. Yasa. 2. Geçerli olan kural.
Kanıkor: Ateşli, canlı yaradılışta olan kimse.
Kanık: İnanç, kanı.
Kanat: 1. Kuşlarda ve böceklerde uçmayı sağlayan organ. 2. Yan, taraf.
Kanver: "Canlılık kat" anlamında kullanılan bir ad.